Σελίδες

Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Εκκλησιαστικά Νέα από 28-6-2010

Εκκλησιαστικά Νέα



Δευτέρα 28/6

Κεντρική Ελλάδα

* Στη Σταυροπηγιακή και Συνοδική Ιερά Μονή Οσίου Συμεών του Νέου Θεολόγου στον Κάλαμο Αττικής θα τελεσθεί Ιερά Αγρυπνία για την εορτή των Αγίων πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, από τις 18:00 έως τις 00:30.
* Στον Ιερό Ναό Αγίας Άννης Κηφισιάς και ώρα 21:00 θα τελεσθεί Ιερά Αγρυπνία για την εορτή των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.
* Στο Μητροπολιτικό παρεκκλήσιο Αγίου Γεωργίου Χαϊδαρίου τίθενται σε προσκύνηση λείψανα των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης έως 5 Ιουλίου.
* Στον Ιερό Ναό Αγίου Αντώνιο Πατησίων (απέναντι από το Β' Νεκροταφείο), στις 19:00, θα τελεσθεί πανηγυρικός Εσπερινός. Θα τεθούν σε προσκήνυση Άγια Λείψανα του Αποστόλου Παύλου
* Στο Σιμωνοπετρίτικο Μετόχι της Ανάληψης στο Βύρωνα, και ώρα 20:00, θα τελεσθεί Ιερά Αγρυπνία επί την εορτή των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου.
* Κάθε Δευτέρα και ώρα 18:30-19:30, στον Ιερό Ναό Αγίου Γερασίμου Ιλισίων, πραγματοποιούνται συνάξεις μελέτης Αγίας Γραφής.
* Στον Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων Βριλησσίων τίθεται σε προσκύνηση η Τιμία Κάρα του Οσίου Δαυίδ του Γέροντος από την ομώνυμη Ιερά Μονή Ευβοίας, έως το πρωί της Πέμπτης 1ης Ιουλίου. Κατά τη διάρκεια της Ιεράς Παρακλήσεως προς τιμήν του Οσίου, στις 21:30, θα πραγματοποιήσει ομιλία ο Αρχιμ. π. Νεκτάριος Βιτάλης Γέρων του Ιερού Προσκυνήματος Αγίου Νεκταρίου Καμάριζας και Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Aγ.Αθανασίου Κουβαρά


Κύπρος

* Στον Ιερό Ναό Αγίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης και Αγίου Στυλιανού, (στην περιοχή του αγίου Τύχωνα Λεμεσού) και ώρα 20:30 -00:45, θα τελεσθεί Ιερά Αγρυπνία προς τιμή των Αγίων Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου



Τρίτη 29/6

Κεντρική Ελλάδα

* Στον Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Αλίμου θα τελεσθεί Νυχτερινή Θεία Λειτουργία για την εορτή των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων. Η Ακολουθία θα αρχίσει στις 21:00 και θα περατωθεί στη 01:00 της Τετάρτης.
* Στο Μητροπολιτικό παρεκκλήσιο Αγίου Γεωργίου Χαϊδαρίου τίθενται σε προσκύνηση λείψανα των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης έως 5 Ιουλίου.
* Στον Ιερό Ναό Αγίων Δώδεκα Αποστόλων Βριλησσίων τίθεται σε προσκύνηση η Τιμία Κάρα του Οσίου Δαυίδ του Γέροντος από την ομώνυμη Ιερά Μονή Ευβοίας, έως το πρωί της Πέμπτης 1ης Ιουλίου. Στις 12:00 το μεσημέρι θα ψαλλεί Ιερά Παράκληση στον Όσιο Δαυίδ.
* Κάθε Τρίτη και ώρα 21:00, στην αίθουσα εκδηλώσεων του νέου Ιερού Ναού Αγίου Χριστοφόρου Αγρινίου, πραγματοποιούνται συνάξεις νέων. Υπεύθυνος: π. Παύλος Ντανάς Ιεροκήρυκας Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας
* Κάθε Τρίτη και ώρα 21:00-22:30, στον χώρο του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Λουμπαρδιάρη, πραγματοποιούνται συναντήσεις νέων φοιτητών, εργαζομένων κ.λπ. Τις ομιλίες συντονίζουν κληρικοί και σπανιότερα λαϊκοί.


Κύπρος

* Στην αίθουσα δεξιώσεων του Ιερού Ναού της Σοφίας του Θεού, στο Στρόβολο Λευκωσίας (οδός Ελαιώνων 65) και ώρα 20:30, θα πραγματοποιηθεί ομιλία με θέμα «Θεέ μου, είσαι όλος μια αγκαλιά…». Θα μιλήσει ο π. Ανδρέας Κονάνος



Τετάρτη 30/6

Κεντρική Ελλάδα

* Κατανυκτική Ιερά Αγρυπνία θα πραγματοποιηθεί επί τη Εορτή των Αγίων Αναργύρων στον Ι.Ν. Αγίων Αποστόλων Βριλησσίων στις 21:30.
* Ιερά αγρυπνία θα τελεσθεί στον Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Αιγάλεω.
* Κάθε Τετάρτη, στην Ι.Μ. Παναγία Βρυούλων (Ιβήρων 6-8. Πλ.Αμερικής), τελείται πρωινή Θεία Λειτουργία και το απόγευμα της ίδιας ημέρας 19:00-21:30 τελείται Εσπερινός και απογευματινή Θεία Λειτουργία. Παράλληλα, τίθενται σε προσκήνυση λείψανα του Αγ.Λουκά του Ιατρού.
* Στο Μητροπολιτικό παρεκκλήσιο Αγίου Γεωργίου Χαϊδαρίου τίθενται σε προσκύνηση λείψανα των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης έως 5 Ιουλίου.
* Στον Ιερό Ναό Αγίων Δώδεκα Αποστόλων Βριλησσίων τίθεται σε προσκύνηση η Τιμία Κάρα του Οσίου Δαυίδ του Γέροντος από την ομώνυμη Ιερά Μονή Ευβοίας, έως το πρωί της Πέμπτης 1ης Ιουλίου. Στις 21:00 θα τελεσθεί Ιερά Αγρυπνία.
* Στο Πνευματικό Κέντρο του Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Σπάτων και ώρα 21:00. θα πραγματοποιηθεί η προγραμματισμένη Σύναξη Νέων. Τη συζήτηση συντονίζει ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής π. Νικόλαος Χατζηνικολάου.
* Κάθε Τετάρτη και ώρα 17:00-18:00, στο Παρεκκλήσιο της Υπαπαντής κάτω από τον Ιερό Ναό Αγίου Ελευθερίου Αχαρνών, πραγματοποιούνται συνάξεις μελέτης Αγίας Γραφής. Υπεύθυνος: π. Γεώργιος Καλπούζος


εδώ

.

Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

2 Ιουλίου 2010: Εκδήλωση για τα Ναρκωτικά

Το Ίδρυμα Ψυχο-κοινωνικής Αγωγής και Στήριξης «ΔΙΑΚΟΝΙΑ» σε συνεργασία με το Θεραπευτικό Πρόγραμμα του ΚΕ.Θ.Ε.Α. ΣΤΡΟΦΗ και τον Οργανισμό Νεολαίας και Άθλησης του Δήμου Αθηναίων, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών, συνδιοργανώνουν εκδήλωση, την Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010 και ώρα 19:00, στο κλειστό Γήπεδο του Μετς (Μάρκου Μουσούρου 70).

Η εκδήλωση περιλαμβάνει:

α) Αγώνα Μπάσκετ με τη συμμετοχή εφήβων και νέων από ενορίες της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και μελών του Θεραπευτικού προγράμματος ΚΕ.Θ.Ε.Α. ΣΤΡΟΦΗ,

β) Υπογραφή μνημονίου συνεργασίας μεταξύ της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και του ΚΕ.Θ.Ε.Α.,

γ) Συναυλία από τα μουσικά σχήματα του ΚΕ.Θ.Ε.Α. ΣΤΡΟΦΗ

δ) Στον χώρο του γηπέδου θα εκτίθονται φωτογραφίες από δράσεις του Θεραπευτικού προγράμματος ΚΕ.Θ.Ε.Α. ΣΤΡΟΦΗ και έργα ζωγραφικής από παιδιά ενοριών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

Με κεντρικό μήνυμα «Χρέος μας…η ζωή» η φετινή εκστρατεία θα επιχειρήσει να καταγράψει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εξαρτημένοι, στη σημερινή δύσκολη οικονομική συγκυρία, να αναδείξει την επιτακτική ανάγκη για κοινωνική επανένταξη, αλλά και να ενημερώσει τους χρήστες και τις οικογένειές τους για τα σημεία επαφής με τα προγράμματα του ΚΕΘΕΑ.

Η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους.

Πρόγραμμα εκδηλώσεων ΚΕΘΕΑ

από εδώ

.

Ωφέλιμοι Λόγοι: Γέροντας Παΐσιος

"Εκείνος που αγωνίζεται πολύ καιρό και δεν βλέπει πνευματική πρόοδο,
έχει υπερηφάνεια και εγωισμό.
Πνευματική πρόοδος υπάρχει εκεί που υπάρχει πολύ ταπείνωση."

Γέρων Παΐσιος


.


.

Σάββατο 26 Ιουνίου 2010

Εκκλησιαστικά Νέα από 26-6-2010

Σάββατο 26/6

Κεντρική Ελλάδα
  • Στον Ι.Ν. Αγίου Ανδρέα του Αήμου Αγίας Παρασκευής, από 21:30 - 00:45 θα τελεσθεί Ιερά Αγρυπνία. Θα ψάλλει χορωδία φοιτητών.
  • Στο Ιερό Προσκύνημα Αναστάσεως Χριστού στα Σπάτα, κάθε Σάββατο στις 9:30 το βράδυ καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, τελείται Ιερά Αγρυπνία (τηλ. 2106632312).


Κυριακή 27/6

Κεντρική Ελλάδα
  • Στον Ιερό Ναό Αγίας Όλγας, εντός του περιβόλου του Νοσοκομείου Ν.Ι.Μ.Ι.Τ.Σ., κάθε Κυριακή από 10:00 έως 12:00 π.μ., τελείται Θεία Λειτουργία στην Αραβική γλώσσα, με Λειτουργό τον π. Παντελεήμονα Κχούρι.
  • Στον Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου, στην περιοχή Ψυρρή, Σαρρή 26 και Κραναού 2, κάθε Κυριακή από 10:00 έως 12:00 π.μ., τελείται Θεία Λειτουργία στη Ρουμάνικη γλώσσα, με Λειτουργό τον π. Σορίν Ζαχίου.
  • Δεύτερη Θεία Λειτουργία τελείται κάθε Κυριακή στους Ιερούς Ναούς:
    -Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, 10:30-11:30
    -Αγίου Βασιλείου Πειραιώς
    -Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Πειραιώς, 10:30-11:30
    -Φανερωμένης Χολαργού
    -παρεκκλήσιο Αγίου Νεκταρίου Ενορίας Αγίας Μαρίνας Ηλιουπόλεως
  • Στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς, μετά την Ακολουθία του Εσπερινού που ψάλλεται κάθε Κυριακή στις 18:00, τελείται η Παράκληση στον Άγιο Λουκά, Αρχιεπίσκοπο Κριμαίας τον Ιατρό και τίθεται σε προσκύνηση τεμάχιο λειψάνου του Αγίου.
  • Στον Ιερό Ναό Αγίων Αποστόλων Βριλησσίων θα τεθεί σε προσκύνηση η Τιμία Κάρα του Οσίου Δαυίδ του Γέροντος από την ομώνυμη Ιερά Μονή Ευβοίας. Η υποδοχή του ιερού λειψάνου θα γίνει την Κυριακή 27/6 και θα παραμείνει στο Ναό μέχρι το πρωί της Πέμπτης 1ης Ιουλίου.
  • Κατανυκτική Ιερά Αγρυπνία θα πραγματοποιηθεί στον Ι. Ναό Αγ.Αποστόλων Βριλησσίων και ώρα 21:30, επί τη υποδοχή της Τιμίας Κάρας του Οσίου Πατρός ημών Δαυίδ του εν Ευβοία.

Κύπρος
  • Στο ξενοδοχείο Ποσειδώνια Λεμεσού θα πραγματοποιηθεί ομιλία σε φιλανθρωπικό τσάι για την ενορία του Αγίου Αρσενίου, με θέμα "μη φοβάσαι, μόνο πίστευε…". Θα μιλήσει ο π. Ανδρέας Κονάνος

Περισσότερα εδώ 

.

Ευεργετινός - Από το Γεροντικό

Κάποιος από τους πατέρες είπε μια παραβολή για την ταπεινοφροσύνη:
"Οι κέδροι είπανε στα καλάμια:
"Πως εσείς, που είσαστε ασθενικά και αδύναμα, δεν σπάζετε τον χειμώνα, και εμείς, ενώ είμαστε τόσο μεγάλοι, τσακιζόμαστε, καμιά φορά μάλιστα και ξεριζωνόμαστε;"
Και τα καλάμια απάντησαν:
"Εμείς, όταν έρθει ο χειμώνας και φυσήξουν οι άνεμοι, λυγίζουμε από εδώ και από εκεί όπως πάνε οι άνεμοι, και γι ' αυτό δεν σπάζουμε. Εσείς όμως, καθώς αντιστέκεστε στους ανέμους, διατρέχετε κίνδυνο"".

Και εξηγούσε ο γέροντας ότι πρέπει να υποχωρούμε όταν μας μιλήσουν υβριστικά και να δίνουμε τόπο στην οργή, και όχι να εναντιωνόμαστε και έτσι να πέφτουμε σε άτοπους λογισμούς και σε ανάλογα λόγια και πράξεις.


Ευεργετινός, Τόμος Α΄, Υπόθεση ΜΒ΄(42), σελ. 413


Περισσότερα εδώ

.

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

26 Ιουνίου: Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών

Η 26η Ιουνίου καθιερώθηκε ως «Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών και της Παράνομης Διακίνησής τους» το 1987 από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοινή γνώμη για τις επιπτώσεις από τη χρήση των ναρκωτικών και της παράνομης διακίνησής τους.

Μπορείτε να πάρετε πληροφορίες ή βοήθεια από:




Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

Εκκλησιαστικά Νέα από 22-6-2010

Τρίτη 22/6

Κεντρική Ελλάδα
  • Στο παρεκκλήσιο των Αγίων και θαυματουργών Αναργύρων της ομωνύμου Στέγης ενοριακής αγάπης, θα τελεστεί σύντομη Ιερά Αγρυπνία (Μικρός Παρακλητικός Κανών εις την Υπεραγία Θεοτόκο, Όρθρος & Θ.Λειτουργία) επί τη μνήμη των Αγίων Αγριππίνης, Αριστοκλέους, Δημητρίου διακόνου. Ώρα 21.00 έως 00.15
  • Κάθε Τρίτη και ώρα 21:00, στην αίθουσα εκδηλώσεων του νέου Ιερού Ναού Αγίου Χριστοφόρου Αγρινίου, πραγματοποιούνται συνάξεις νέων. Υπεύθυνος: π. Παύλος Ντανάς Ιεροκήρυκας Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας
  • Κάθε Τρίτη και ώρα 21:00-22:30, στον χώρο του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Λουμπαρδιάρη, πραγματοποιούνται συναντήσεις νέων φοιτητών, εργαζομένων κ.λπ. Τις ομιλίες συντονίζουν κληρικοί και σπανιότερα λαϊκοί.
...


Περισσότερα εδώ

.

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

Του αγίου Μάξιμου

Φίλος πραγματικός είναι εκείνος ο οποίος, στον καιρό του πειρασμού, υποφέρει μαζί με τον συνάνθρωπο του τις θλίψεις, τις δυσκολίες, τις δοκιμασίες και τις συμφορές που ήρθαν σε εκείνον, σαν να είναι δικές του, χωρίς να θορυβηθεί ή να ταραχτεί.

Ο πιστός φίλος είναι ισχυρό καταφύγιο, επειδή και στην ευημερία του φίλου είναι καλός σύμβουλος και συνεργάτης ομόψυχος, και στη δυστυχία του είναι ειλικρινής βοηθός και συμπαραστάτης γεμάτος συμπόνια.

Μόνο όσοι τηρούν με ακρίβεια τις εντολές και έχουν μυηθεί αληθινά στις βουλές του Θεού, δεν εγκαταλείπουν τους φίλους τους όταν ο Θεός επιτρέπει να περνούν αυτοί πειρασμό. Αντίθετα, οι καταφρονητές των εντολών και αμύητοι στις θείες βουλές, όταν ο φίλος τους ευημερεί, απολαμβάνουν μαζί του, όταν όμως περνά δοκιμασία και δυστυχεί, τον εγκαταλείπουν, καμιά φορά μάλιστα πηγαίνουν και με το μέρος των εχθρών του.


Ευεργετινός, Τόμος Γ΄, Υπόθεση ΛΗ΄(38), σελ. 320


Από εδώ, κλικ για περισσότερα.

.

Σάββατο 5 Ιουνίου 2010

Πώς καλλιεργείται η ταπείνωση

- Με ποιόν τρόπο , Γέροντα, καλλιεργείται η ταπείνωση;
- Η ταπείνωση καλλιεργείται με το φιλότιμο, καλλιεργείται και με την κοπριά των πτώσεων. Ανάλογα. Ένας φιλότιμος άνθρωπος ό,τι καλό έχει το αποδίδει στον Θεό. Βλέπει τις πολλές ευεργεσίες του Θεού, καταλαβαίνει ότι δεν έχει ανταποκριθή, ταπεινώνεται και δοξολογεί διαρκώς τον Θεό. Και όσο ταπεινώνεται και δοξολογεί τον θεό, τόσο τον λούζει η θεία Χάρις. Αυτή είναι η ακούσια ταπείνωση.
Φυσικά η εκούσια  ταπείνωση έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από την ακούσια. Μοιάζει με χωράφι που έχει καλό χώμα και καρπίζουν τα δένδρα, δίχως λίπασμα ή  κοπριά και οι καρποί τους είναι νόστιμοι. Η ακούσια ταπείνωση μοιάζει με χωράφι που έχει αδύνατο έδαφος και, για να δώση καρπούς ,πρέπει να ρίξης και λίπασμα και κοπριά, και πάλι οι καρποί του δεν θα είναι τόσο νόστιμοι.
- Γέροντα, μου στοιχίζει , όταν εξαιτίας μιας άσχημης συμπεριφοράς μου πέφτω στα μάτια των άλλων και ταπεινώνομαι ακούσια.
- Με την ακούσια ταπείνωση εξοφλάς και λίγο από το χρέος των αμαρτιών σου. Πρέπει όμως να αρχίσης να ταπεινώνεσαι εκούσια.
- Γέροντα, έχω φθάσει σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Έχω σαρκικούς λογισμούς και πέφτω στην λύπη. Φοβάμαι μήπως δεν  βγω ποτέ από αυτήν την κατάσταση.
- Έχε θάρρος , καλό μου παιδί, και ο Χριστός θα νικήση τελικά. Να ψάλλης : «Εκ νεότητός μου ο εχθρός με πειράζει, ταις ηδοναίς φλέγει με∙ εγώ δε πεποιθώς εν σοι, Κύριε, τροπούμαι τούτον». Στην ουσία δεν φταίει πολύ η καημένη η σάρκα, αλλά η υπερηφάνεια. Είναι αλήθεια ότι έχεις πολλές ικανότητες, τις οποίες φυσικά ο Θεός σου τις έδωσε, αλλά, επειδή αμελείς λιγάκι και δεν τις προσέχεις, ο εχθρός βρίσκει ευκαιρία, τις εκμεταλλεύεται και σε ρίχνει στην υπερηφάνεια. Κι ενώ θα έπρεπε να λούζης το πρόσωπό σου με δάκρυα αγαλλιάσεως και ευγνωμοσύνης προς τον Θεό, το λούζεις με πικρά δάκρυα πόνου και στενοχώριας. Έτσι βγαίνει το εξής συμπέρασμα: Εάν δεν ταπεινωθούμε εκουσίως, θα ταπεινωθούμε ακουσίως, διότι μας αγαπά ο Καλός Θεός. Θάρρος, λοιπόν, παιδί μου, και θα νικήση ο Χριστός. «Εάν γαρ πάλιν ισχύσητε, και πάλιν ηττηθήσεσθε, ότι μεθ’ ημών ο Θεός» . Μπόρα είναι και θα περάση και πολλά καλά θα φέρη. Θα γνωρίσης καλά τον εαυτό σου, θα ταπεινωθής υποχρεωτικά, και κατά τους πνευματικούς νόμους υποχρεούται να έρθη σ’ εσένα η και η Χάρις του Θεού, που προηγουμένως εμποδιζόταν από την υπερηφάνεια.
Δεν γνωρίσαμε τον εαυτό μας. Αν τον γνωρίσουμε, η ψυχή μας θα χαίρεται και θα ζητά ταπεινά το έλεος του Θεού. Η γνώση του εαυτού μας γεννά την ταπείνωση. Γιατί, όσο περισσότερο γνωρίζη ο άνθρωπος τον εαυτό του, τόσο περισσότερο ανοίγουν τα μάτια της ψυχής του και βλέπει καθαρώτερα την μεγάλη του αδυναμία. Γνωρίζει την αθλιότητά  του και την αχαριστία του, καθώς και την μεγάλη αρχοντιά και την ευσπλαχνία του Θεού, οπότε συντρίβεται εσωτερικά, ταπεινώνεται πολύ και αγαπάει τον Θεό πολύ.Από το βιβλίο: «ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
 ΛΟΓΟΙ Ε΄
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ  2007


Πηγή: Ορθόδοξος Χριστιανική Γωνιά

.

Παρασκευή 4 Ιουνίου 2010

Πειραιώς Σεραφείμ "Η καύσις του σώματος αποτελεί εικονοκλαστικήν πράξιν"

Πειραιώς Σεραφείμ "Η καύσις του σώματος αποτελεί εικονοκλαστικήν πράξιν"

Αγαπητοί Αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω,

Τυγχάνει γνωστόν ότι ένιοι εντόπιοι κύκλοι του διεθνιστικού περιπαίγματος μη κηδόμενοι της πατροπαραδότου Χριστιανικής παραδόσεως της αμωμήτου ημών πίστεως διεισδύουν εις παν μέσον επικοινωνιακής μορφής και δι’ αυτών εις τας συνειδήσεις του συγχρόνου ανθρώπου, δηλητηριάζουν αυτάς και κλονίζουν τας βάσεις της πίστεως.

Ωσαύτως η αδιαφορία περί την πίστιν και τας χριστιανικάς παραδόσεις, υπό την επίδρασιν των ανωτέρω αποκτά οσημέραι ρίζωμα εις τας ηθικώς ατόνους και θρησκευτικώς καχεκτικάς συνειδήσεις.

Η Αγία ημών Εκκλησία, ως μήτηρ φιλόστοργος αντιλαμβανομένη τα σημεία των καιρών και την συστροφήν των πονηρευομένων κατ’ Αυτής, προς διαφύλαξιν της Ορθοδόξου παραδόσεως σήμερον, που υλοποιείται πλήρως και ετοιμάζεται καταλλήλως η διαδικασία καύσεως και αποτεφρώσεως των νεκρών σωμάτων, οφείλει δια καταλλήλου ενημερώσεως να διαφωτίση το χριστεπώνυμον πλήρωμα Αυτής προς καταρτισμόν των Αγίων και οικοδομήν του σώματος του Χριστού κατά τους θεοπνεύστους λόγους του αποστόλου Παύλου (Εφεσ. Δ 12) και να τονίση τας πνευματικάς διαστάσεις και τας συνεπείας μιας τοιαύτης επιλογής εις την πνευματικήν ζωήν του πιστού απορρίπτουσα την καύσιν των νεκρών δια τα πιστά Της μέλη ως πράξιν απάδουσαν προς την παράδοσιν Αυτής, οριοθετούσα την πίστιν Αυτής και τον σεβασμόν εις το ανθρώπινον πρόσωπον και κατ’ επέκτασιν εις το σώμα του ανθρώπου, το οποίον αποτελεί ναόν και κατοικητήριον του Παναγίου Πνεύματος.

Το ανθρώπινον σώμα είναι εικόνισμα της αθανάτου ψυχής και προβολή της αιωνιότητος εις αυτόν τον κόσμον. Η καύσις του σώματος αποτελεί εικονοκλαστικήν πράξιν που προσβάλλει την πίστιν εις την αιωνιότητα της Εκκλησίας.

Η διαδικασία της φθοράς του σώματος πρέπει να είναι φυσική και ποτέ εξαναγκασμένη. Η φύσις αναλαμβάνει την φθορά του σώματος. Η καύσις είναι πράξις βίας επί του σώματος.

Η εμπειρία της Εκκλησίας προερχομένη εκ της τιμής των αγίων λειψάνων πείθει ότι τα λείψανα πνευματικώς ζουν, δι’ αυτό δια την Εκκλησίαν η ταφή αποτελεί αιωνία αξία και η καύσις δεν θεωρείται ως ατομικόν δικαίωμα δια τα πιστά μέλη της Εκκλησίας, διότι είναι μία καθαρά μηδενιστική πράξις, που σηματοδοτεί το τέλος του ανθρώπου ενώ αντιθέτως η ταφή σηματοδοτεί την ελπίδα και την προσδοκίαν της Αναστάσεως.

Η καύσις των νεκρών εις οιαδήποτε επιχειρήματα και αν θεμελιούται κείται εκτός της Ορθοδόξου αληθείας που καθορίζεται από το Αποστολικόν λόγιον: «Ούτω και η ανάστασις των νεκρών. σπείρεται εν φθορά, εγείρεται εν αφθαρσία• σπείρεται εν ατιμία, εγείρεται εν δόξη• σπείρεται εν ασθενεία, εγείρεται εν δυνάμει• σπείρεται σώμα ψυχικόν, εγείρεται σώμα πνευματικόν. έστι σώμα ψυχικόν, και έστι σώμα πνευματικόν. ούτω και γέγραπται• εγένετο ο πρώτος άνθρωπος ᾽Αδάμ εις ψυχήν ζώσαν• ο έσχατος ᾽Αδάμ εις πνεύμα ζωοποιούν». (Α Κορ. 15, 42-45).

Η κοινωνία με την καύσιν των νεκρών προσυπογράφει τον μηδενισμόν της. Μία κοινωνία που δεν αποδέχεται τον άνθρωπον εις την ασθένειάν του, την αδυναμίαν του και τον θάνατόν του, μία κοινωνία που αποτεφρώνει τους νεκρούς της, μία κοινωνία που καταστρέφει και την ανάμνησι της ζωής και την ενθύμισι των μελών της, μία κοινωνία που θεωρεί την αρχή του ανθρώπου τεχνητή και επιλεκτική και το τέλος του οριστικό και αμετάκλητο, μία κοινωνία που αρνείται την πνοήν του αιωνίου και εγκλωβίζεται εις την ασφυξίαν του εφημέρου τι σχέσι δύναται να έχη αυτή η κοινωνία με τη ζωήν; Ακόμη και οι άθεοι υπεγράμμιζον την ανάμνησι των επιγείων θεών τους με ταριχεύσεις των σωμάτων τους όπως εις την περίπτωσιν του Λένιν.

Το αποτέλεσμα του ανθρωπισμού χωρίς Θεόν, του πολιτισμού χωρίς αξίες και του μηδενισμού χωρίς σκοπόν, το αποτέλεσμα της συγχύσεως της αθεΐας είναι η εξαφάνισις του ανθρώπου, η καύσις και του τελευταίου υπολείμματός του. Η καύσις των νεκρών σωμάτων οδηγεί εις την καύσιν της ανθρωπίνης αξιοπρεπείας.

Εις την αναζωπύρωσιν του όλου θέματος με την υπογραφήν υπό της παρούσης Κυβερνήσεως της σχετικής κοινής Υπουργικής Αποφάσεως και την υλοποίησί του οδηγεί ασφαλώς και μία προσπάθειαν προκλήσεως της Εκκλησίας και σταδιακής νεκρώσεως του αισθητηρίου της πίστεως.

Η έννοια της αιωνιότητος απομακρύνεται από την εμπειρίαν της ζωής μας. Κάθε τι που την υπενθυμίζει και διακριτικώς την υπογραμμίζει βαθμιαίως γίνεται ανεπιθύμητον εις την αποδοχήν του και ενοχλητικόν εις την πρακτικήν του. Σύγχρονος διανοητής, υπεστήριξε εις άρθρον του αναφορικώς με το παρατηρούμενον αντιμεταφυσικόν μένος ότι όλη η δήθεν εκσυγχρονιστική νοοτροπία των τελευταίων ετών, αποτελεί «συμπλεγματικήν αντιμεταφυσικήν μονομανίαν», που εδράζεται εις μίαν «βασανιστικήν ψυχολογικήν ανασφάλειαν».

Η πρακτική και χρηστική αντίληψη έχουν επικρατήσει και έχουν ατονίσει την πνευματικήν και βιωματικήν διάστασι των γεγονότων. Το αληθές και το ωραίον έχουν υποταγεί εις την γυμνότητα και την σκληρότητα της ορθολογιστικής πρακτικής.

Η λεπτομερής αναφορά που γίνεται εις την θεόσωμον ταφήν του Κυρίου μας και υπό των τεσσάρων Ευαγγελιστών, καταδεικνύει με αδιαμφισβήτητον τρόπον την μεγίστην σημασίαν της. Το ίδιο παρουσιάζεται εις την υμνογραφίαν και υμνολογίαν η κοίμησις της Υπεραγίας Θεοτόκου, του Μ. Βασιλείου, του Οσ. Εφραίμ, των αγίων Μαρτύρων και φυσικά όλων των πιστών εις τας υπερόχους επικηδείους ακολουθίας.

Αι εορταί της ανακομιδής των τιμίων λειψάνων και η παράδοσις και εμπειρία της Εκκλησίας αποδεικνύουν αδιασείστως τον σεβασμόν του ανθρωπίνου σώματος που αποτελεί το ένα στοιχείον της υποστάσεως του ανθρώπου και επομένως η καύσις αυτού του σώματος υποκρύπτει την περιφρόνησιν προς αυτό, την απιστίαν εις την ανάστασιν των νεκρών σωμάτων, την εξωχριστιανικήν πίστιν εις την μετεμψύχωσιν η την άρνησιν της υπάρξεως της ψυχής. Συνεπώς η Αγία μας Εκκλησία δεδικαιολογημένως διακηρύσσει ότι η καύσις του νεκρού σώματος αποτελεί έργω άρνησιν της Αναστάσεως και προκλητικήν διακήρυξιν μηδενιστικής αποχρώσεως.

Η εξόδιος Ακολουθία συνδέεται αρρήκτως με όρασιν ανθρωπίνου σώματος και όχι τέφρας. Όλα τα τροπάρια κάμουν λόγον δια κεκοιμημένον και όχι αποτεφρωμένον, δια τελευταίον ασπασμόν και δι’ ενταφιασμόν του σώματος και όχι της τέφρας. Οπότε εξάγεται ευχερώς ότι δεν είναι δυνατόν να γίνη εξόδιος Ακολουθία προ της καύσεως, ούτε μετ’ αυτήν, εφ’ όσον εις την πρώτην περίπτωσιν δεν θα ακολουθήση ταφή και εις την δευτέραν δεν θα υπάρχει σώμα.

Η Εκκλησία ανεπηρέαστος εκ του κοσμικού πνεύματος θα εξακολουθή να κηδεύη και να ενταφιάζη τα σώματα των πιστών μελών Της, τα οποία είναι δυνατόν να αποτελούν και λείψανα διότι η αφθαρσία και η θαυματουργία των λειψάνων αποτελούν τεκμήριον θεώσεως του ανθρώπου εφ’ όσον η χάρις του Θεού διαπορθμεύεται και εις ολόκληρον το σώμα.

Η επιλογή της αποτεφρώσεως είναι αμαρτία και αποδεικνύει την λανθασμένην σχέσιν μας με την Εκκλησία. Κάθε απόκλισις από την διδασκαλία Της είναι αποξένωσις από την χάρι του ζώντος Θεού. Δι’ όσους θα επιλέξουν την καύσιν του νεκρού σώματός των, μάλιστα με δημοσία δήλωσι απιστίας εις την αιώνιον ζωήν η ασεβείας και περιφρονήσεως της Εκκλησίας ευλόγως φρονούμεν ότι δεν υπάρχει κανείς απολύτως λόγος να τελεσθή εξόδιος Ακολουθία η επιμνημόσυνος δέησις διότι αυτό που πρέπει να σεβασθή η Εκκλησία είναι η απόρριψις της διδασκαλίας της από τον ίδιον τον μεταστάντα και όχι η ενδεχομένη επιθυμία των συγγενών, συνήθως δια κοινωνικούς λόγους, της τελέσεως επικηδείου η επιμνημοσύνου Ακολουθίας.

Αι Ακολουθίαι αυταί προϋποθέτουν την πίστιν και την ελπίδα του αποθανόντος εις την μετά θάνατον ζωήν και τον σεβασμόν του εις την Εκκλησίαν. Δεν τελούνται δια κοινωνικούς λόγους αλλά αποτελούν προσευχάς και εκτενείς δεήσεις της Εκκλησίας ενώπιον του Θεού, η οποία εκφράζει την αγάπην Της εις τον αποθανόντα ως πίστιν εις τον Κύριον, ελπίδα εις την σωτηρίαν, πόθον μετοχής εις την αιώνιον εξανάστασιν και αίτησιν συγχωρήσεως των αμαρτιών παρά του Κυρίου. Πως να ψάλωμεν «Μακαρία η οδός...» εις κάποιον που δηλώνει πίστιν εις την μετά θάνατον ανυπαρξίαν του;

Συνεπώς η Αγιωτάτη ημών Εκκλησία δεν θα πρέπει να απομειώση τον απόλυτον χαρακτήρα αυτής της διδασκαλίας Της, διότι μία ενδεχομένη σχετική πράξις θα αποδυναμώση την σχέσιν αυτής με την αλήθειαν. Κατά ταύτα εν τη καθ’ ημάς θεοσώστω Μητροπόλει σεβόμενοι απολύτως την ελευθερίαν επιλογής των ελευθέρων ανθρώπων αλλά και τα θέσφατα και δόγματα της Αγιωτάτης ημών Εκκλησίας, γνωρίζομεν εις πάντας, ότι δεν θα επιτρέψωμεν την τέλεσιν επικηδείου η επιμνημοσύνου Ακολουθίας εις οιονδήποτε θα επιλέξη συνειδητώς την αποτέφρωσιν του νεκρού σώματός του, αρνούμενος έργω την εκ νεκρών Ανάστασιν.


Πηγή: http://www.romfea.gr

.

Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Ἐκπομπή:Ἀθέατα Περάσματα ,τοῦ Πατρὸς Ἀνδρέου Κονάνου

Ἐκπομπή:Ἀθέατα Περάσματα ,τοῦ Πατρὸς Ἀνδρέου Κονάνου.



Πατῆστε (Τὸ τώρα) γιὰ νὰ συνδεθεῖτε μὲ τὸν σταθμὸ τῆς Πειραίκης Ἐκκλησίας ὥστε νὰ ἀκούσετε στη 1μ.μ. τὴν ἐκπομπὴ Ἀθέατα Περάσματα τοῦ πατρὸς Ἀνδρέου Κονάνου…..

Μπορεῖτε ἀκόμη νὰ ἀκούσετε τὴν ἐκπομπὴ
σὲ ἐπανάληψη τήν Δευτέρα βράδυ 2 - 3 π.μ., (ξημερώνοντας Τρίτη) 
Αναδημοσίευση από: εδώ

.

Η ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου

Οι υπόδικοι νεκροί

-Γέροντα, όταν πεθάνη ο άνθρωπος, συναισθάνεται αμέσως σε τι κατάσταση βρίσκεται;

Ναι, συνέρχεται και λέει «τι έκανα;», αλλά «φαϊντά γιόκ[1]», δηλαδή δεν ωφελεί αυτό. Όπως ένας μεθυσμένος, αν σκοτώσει λ.χ. την μάνα του, γελάει, τραγουδάει, επειδή δεν καταλαβαίνει τι έκανε, και, όταν ξεμεθύση, κλαίει και οδύρεται και λέει «τι έκανα;», έτσι και όσοι σ' αυτήν την ζωή κάνουν αταξίες είναι σαν μεθυσμένοι. Δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν, δεν αισθάνονται την ενοχή τους. Όταν όμως πεθάνουν, τότε φεύγει αυτή η μέθη και συνέρχονται. Ανοίγουν τα μάτια της ψυχής τους και συναισθάνονται την ενοχή τους, γιατί η ψυχή, όταν βγη από το σώμα, κινείται, βλέπει, αντιλαμβάνεται με μια ασύλληπτη ταχύτητα.

Μερικοί ρωτούν πότε θα γίνη η Δευτέρα Παρουσία. Για τον άνθρωπο όμως που πεθαίνει γίνεται κατά κάποιον τρόπο η Δευτέρα Παρουσία, γιατί κρίνεται ανάλογα με την κατάσταση στην οποία τον βρίσκει ο θάνατος.

- Γέροντα, πως είναι οι κολασμένοι;

- Είναι υπόδικοι, φυλακισμένοι, που βασανίζονται ανάλογα με τις αμαρτίες που έκαναν και περιμένουν να γίνη η τελική δίκη, η μέλλουσα κρίση. Υπάρχουν βαρυποινίτες, υπάρχουν και υπόδικοι με ελαφρότερες ποινές.

- Και οι Άγιοι και ο ληστής[2];

- Οι Άγιοι και ο ληστής είναι στον Παράδεισο, άλλα δεν έχουν λάβει την τέλεια δόξα, όπως και οι υπόδικοι είναι στην κόλαση, άλλα δεν έχουν λάβει την τέλεια καταδίκη. Ο Θεός, ενώ έχει πει εδώ και τόσους αιώνες το «μετανοείτε ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών[3]», παρατείνει-παρατείνει τον χρόνο, επειδή περιμένει εμάς[4] να διορθωθούμε. Αλλά εμείς παραμένοντας στις κακομοιριές μας αδικούμε τους Αγίους, γιατί δεν μπορούν να λάβουν την τέλεια δόξα, την οποία θα λάβουν μετά την μέλλουσα Κρίση.


Η προσευχή και τα μνημόσυνα για τους κεκοιμημένους[5]

- Γέροντα, οι υπόδικοι νεκροί μπορούν να προσεύχονται;

- Έρχονται σε συναίσθηση και ζητούν βοήθεια, αλλά δεν μπορούν να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Όσοι βρίσκονται στον Άδη μόνον ένα πράγμα θα ήθελαν από τον Χριστό: να ζήσουν πέντε λεπτά, για να μετανοήσουν. Εμείς που ζούμε, έχουμε περιθώρια μετανοίας, ενώ οι καημένοι οι κεκοιμημένοι δεν μπορούν πια μόνοι τους να καλυτερεύσουν την θέση τους, αλλά περιμένουν από μας βοήθεια. Γι' αυτό έχουμε χρέος να τους βοηθούμε με την προσευχή μας.

Μου λέει ο λογισμός ότι μόνον το δέκα τοις εκατό από τους υπόδικους νεκρούς βρίσκονται σε δαιμονική κατάσταση και, εκεί που είναι, βρίζουν τον Θεό, όπως οι δαίμονες. Δεν ζητούν βοήθεια, αλλά και δεν δέχονται βοήθεια. Γιατί, τι να τους κάνη ο Θεός; Σαν ένα παιδί που απομακρύνεται από τον πατέρα του, σπαταλάει όλη την περιουσία του και από πάνω βρίζει τον πατέρα του. Ε, τι να το κάνη αυτό ο πατέρας του; Οι άλλοι όμως υπόδικοι, που έχουν λίγο φιλότιμο, αισθάνονται την ενοχή τους, μετανοούν και υποφέρουν για τις αμαρτίες τους. Ζητούν να βοηθηθούν και βοηθιούνται θετικά με τις προσευχές των πιστών. Τους δίνει δηλαδή ο Θεός μια ευκαιρία, τώρα που είναι υπόδικοι, να βοηθηθούν μέχρι να γίνη η Δευτέρα Παρουσία. Και όπως σ' αυτήν την ζωή, αν κάποιος είναι φίλος με τον βασιλιά, μπορεί να μεσολαβήση και να βοηθήση έναν υπόδικο, έτσι και αν είναι κανείς «φίλος» με τον Θεό, μπορεί να μεσολαβήση στον Θεό με την προσευχή του και να μεταφέρη τους υπόδικους νεκρούς από την μια «φυλακή» σε άλλη καλύτερη, από το ένα «κρατητήριο» σε ένα άλλο καλύτερο. Η ακόμη μπορεί να τους μεταφέρη και σε «δωμάτιο» η σε «διαμέρισμα».

Όπως ανακουφίζουμε τους φυλακισμένους με αναψυκτικά κ.λπ. που τους πηγαίνουμε, έτσι και τους νεκρούς τους ανακουφίζουμε με τις προσευχές και τις ελεημοσύνες που κάνουμε για την ψυχή τους. Οι προσευχές των ζώντων για τους κεκοιμημένους και τα μνημόσυνα είναι η τελευταία ευκαιρία που δίνει ο Θεός στους κεκοιμημένους να βοηθηθούν, μέχρι να γίνη η τελική Κρίση. Μετά την δίκη δεν θα υπάρχη πλέον δυνατότητα να βοηθηθούν.

Ο Θεός θέλει να βοηθήση τους κεκοιμημένους, γιατί πονάει για την σωτηρία τους, αλλά δεν το κάνει, γιατί έχει αρχοντιά. Δεν θέλει να δώση δικαίωμα στον διάβολο να πη: «Πως τον σώζεις αυτόν, ενώ δεν κοπίασε;». Όταν όμως εμείς προσευχώμαστε για τους κεκοιμημένους, Του δίνουμε το δικαίωμα να επεμβαίνη. Περισσότερο μάλιστα συγκινείται ο Θεός, όταν κάνουμε προ­σευχή για τους κεκοιμημένους παρά για τους ζώντες.

Γι' αυτό και η Εκκλησία μας έχει τα κόλλυβα, τα μνημόσυνα. Τα μνημόσυνα είναι ο καλύτερος δικηγόρος για τις ψυχές των κεκοιμημένων. Έχουν την δυνατότητα και από την κόλαση να βγάλουν την ψυχή. Κι εσείς σε κάθε Θεία Λειτουργία να διαβάζετε κόλλυβα για τους κεκοιμημένους. Έχει νόημα το σιτάρι. «Σπείρεται εν φθορά, εγείρεται εν αφθαρσία»[6], λέει η Γραφή. Στον κόσμο μερικοί βαριούνται να βράσουν λίγο σιτάρι και πηγαίνουν στην εκκλησία σταφίδες, κουραμπιέδες, κουλουράκια, για να τα διαβάσουν οι ιερείς. Και βλέπεις, εκεί στο Άγιον Όρος κάτι γεροντάκια τα καημένα σε κάθε Θεία Λειτουργία κάνουν κόλλυβα και για τους κεκοιμημένους και για τον Άγιο που γιορτάζει, για να έχουν την ευλογία του.

- Γέροντα, αυτοί που έχουν πεθάνει πρόσφατα έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από προσευχή;

- Εμ, όταν μπαίνη κάποιος στην φυλακή, στην αρχή δεν δυσκολεύεται πιο πολύ; Να κάνουμε προσευχή για τους κεκοιμημένους που δεν ευαρέστησαν στον Θεό, για να κάνη κάτι και γι' αυτούς ο Θεός. Ιδίως, όταν ξέρουμε ότι κάποιος ήταν σκληρός -θέλω να πω, ότι φαινόταν σκληρός, γιατί μπορεί να νομίζουμε ότι ήταν σκληρός, αλλά στην πραγματικότητα να μην ήταν- και είχε και αμαρτωλή ζωή, τότε να κάνουμε πολλή προσευχή, Θείες Λειτουργίες, Σαρανταλείτουργα για την ψυχή του και να δίνουμε ελεημοσύνη[7] σε φτωχούς για την σωτηρία της ψυχής του, για να ευχηθούν οι φτωχοί «ν' αγιάσουν τα κόκκαλά του», ώστε να καμφθή ο Θεός και να τον ελεήση. Έτσι, ότι δεν έκανε εκείνος, το κάνουμε εμείς γι' αυτόν. Ενώ ένας άνθρωπος που είχε καλωσύνη, ακόμη και αν η ζωή του δεν ήταν καλή, επειδή είχε καλή διάθεση, με λίγη προσευχή πολύ βοηθιέται.

Έχω υπ' όψιν μου γεγονότα που μαρτυρούν πόσο οι κεκοιμημένοι βοηθιούνται με την προσευχή πνευματικών ανθρώπων. Κάποιος ήρθε στο Καλύβι και μου είπε με κλάματα: «Γέροντα, δεν έκανα προσευχή για κάποιον γνωστό μου κεκοιμημένο και μου παρουσιάσθηκε στον ύπνο μου. «Είκοσι μέρες, μου είπε, έχεις να με βοηθήσεις με ξέχασες και υποφέρω». Πράγματι, μου λέει, εδώ και είκοσι μέρες είχα ξεχασθή με διάφορες μέριμνες και ούτε για τον εαυτό μου δεν προσευχόμουν».

- Όταν, Γέροντα, πεθάνη κάποιος και μας ζητήσουν να προσευχηθούμε γι' αυτόν, είναι καλό να κάνουμε κάθε μέρα ένα κομποσχοίνι μέχρι τα σαράντα;

- Άμα κάνης κομποσχοίνι γι' αυτόν, βάλε και άλλους κεκοιμημένους. Γιατί να πάη μια αμαξοστοιχία στον προορισμό της με έναν μόνον επιβάτη, ενώ χωράει και άλλους; Πόσοι κεκοιμημένοι έχουν ανάγκη οι καημένοι και ζητούν βοήθεια και δεν έχουν κανέναν να προσευχηθή γι' αυτούς!

Μερικοί κάθε τόσο κάνουν μνημόσυνο μόνο για κάποιον δικό τους. Με αυτόν τον τρόπο δεν βοηθιέται ούτε ο δικός τους, γιατί η προσευχή τους δεν είναι τόσο ευάρεστη στον Θεό. Αφού τόσα μνημόσυνα έκαναν γι' αυτόν, ας κάνουν συγχρόνως και για τους ξένους.

- Γέροντα, με απασχολεί μερικές φορές η σωτηρία του πατέρα μου, γιατί δεν είχε καμία σχέση με την Εκκλησία.

- Δεν ξέρεις την κρίση του Θεού την τελευταία στιγμή. Πότε σε απασχολεί; Κάθε Σάββατο;

- Δεν έχω παρακολουθήσει, αλλά γιατί το Σάββατο;

- Γιατί αυτήν την ημέρα την δικαιούνται οι κεκοιμημένοι.

- Γέροντα, οι νεκροί που δεν έχουν ανθρώπους να προσεύχωνται γι' αυτούς βοηθιούνται από τις προσευχές εκείνων που προσεύχονται γενικά για τους κεκοιμημένους;

- Και βέβαια βοηθιούνται. Εγώ, όταν προσεύχομαι για όλους τους κεκοιμημένους, βλέπω στον ύπνο μου τους γονείς μου, γιατί αναπαύονται από την προσευχή που κάνω. Κάθε φορά που έχω Θεία Λειτουργία, κάνω και γενικό μνημόσυνο για όλους τους κεκοιμημένους και εύχομαι για τους βασιλείς, για τους αρχιερείς κ.λπ. και στο τέλος λέω «και υπέρ ων τα ονόματα ουκ εμνημονεύθησαν». Αν καμία φορά δεν κάνω ευχή για τους κεκοιμημένους, παρουσιάζονται γνωστοί κεκοιμημένοι μπροστά μου. Έναν συγγενή μου, που είχε σκοτωθή στον πόλεμο, τον είδα ολόκληρο μπροστά μου μετά την Θεία Λειτουργία, την ώρα του μνημοσύνου, γιατί αυτόν δεν τον είχα ολόκληρο γραμμένο με τα ονόματα των κεκοιμημένων, επειδή μνημονευόταν στην Προσκομιδή με τους ηρωικώς πεσόντες. Κι εσείς στην Αγία Πρόθεση να μη δίνετε να μνημονευθούν μόνον ονόματα ασθενών, αλλά και ονόματα κεκοιμημένων, γιατί μεγαλύτερη ανάγκη έχουν οι κεκοιμημένοι.


Το καλύτερο μνημόσυνο για τους κεκοιμημένους

Το καλύτερο από όλα τα μνημόσυνα που μπορούμε να κάνουμε για τους κεκοιμημένους είναι η προσεκτική ζωή μας, ο αγώνας που θα κάνουμε, για να κόψουμε τα ελαττώματά μας και να λαμπικάρουμε την ψυχή μας. Γιατί η δική μας ελευθερία από τα υλικά πράγμα τα και από τα ψυχικά πάθη, έκτος από την δική μας ανακούφιση, έχει ως αποτέλεσμα και την ανακούφιση των κεκοιμημένων προπάππων όλης της γενιάς μας. Οι κεκοιμημένοι νιώθουν χαρά, όταν ένας απόγονός τους είναι κοντά στον Θεό. Αν εμείς δεν είμαστε σε καλή πνευματική κατάσταση, τότε υποφέρουν οι κεκοιμημένοι γονείς μας, ο πάππους μας, ο προπάππος μας, όλες οι γενεές. «Δες τι απογόνους κάναμε!», λένε και στενοχωριούνται. Αν όμως είμαστε σε καλή πνευματική κατάσταση, ευφραίνονται, γιατί και αυτοί έγιναν συνεργοί να γεννηθούμε και ο Θεός κατά κάποιον τρόπο υποχρεώνεται να τους βοηθήση. Αυτό δηλαδή που θα δώση χαρά στους κεκοιμημένους είναι να αγωνισθούμε να ευαρεστήσουμε στον Θεό με την ζωή μας, ώστε να τους συναντήσουμε στον Παράδεισο και να ζήσουμε όλοι μαζί στην αιώνια ζωή.

Επομένως, αξίζει τον κόπο να χτυπήσουμε τον παλαιό μας άνθρωπο, για να γίνη καινός και να μη βλάπτη πια ούτε τον εαυτό του ούτε άλλους ανθρώπους, αλλά να βοηθάη και τον εαυτό του και τους άλλους, είτε ζώντες είναι είτε κεκοιμημένοι.


Η παρρησία των δικαίων προς τον Θεό

- Γέροντα, στην προς Αρχαρίους Επιστολή σας γράφετε: «Παρόλο που καταλαβαίνουν οι αληθινοί μοναχοί ότι αυτό που απολαμβάνουν σ' αυτήν την ζωή είναι μέρος της χαράς του Παραδείσου και ότι στον Παράδεισο θα είναι περισσότερη, εν τούτοις από πολλή αγάπη προς τον πλησίον τους θέλουν να ζήσουν επί της γης, για να βοηθούν τους ανθρώπους με την προσευχή, να επεμβαίνη ο Θεός και να βοηθιέται ο κόσμος»[8].

- Γράψε: «Θέλουν να ζήσουν επί της γης, για να συμπάσχουν με τους ανθρώπους και να τους βοηθούν με την προσευχή».

- Στην άλλη ζωή, Γέροντα, ένας σωστός μοναχός πάλι δεν θα βοηθάη με την προσευχή του τους ανθρώπους;

- Και στην άλλη ζωή θα βοηθάη με την προσευχή του, αλλά δεν θα υποφέρη, ενώ τώρα συμπάσχει δεν περνάει χαρούμενα εδώ, «με χαρούμενη την όψη και με βλέμμα λαμπερό»! Όσο όμως υποφέρει για τον πλησίον του, τόσο ανταμείβεται με θεία παρηγοριά, και αυτό είναι κατά κάποιον τρόπο και η πληροφορία ότι βοηθιέται ο άλλος. Αύτη η παραδεισένια χαρά είναι η θεία ανταμοιβή για τον πόνο που νιώθει για τον αδελφό του.

- Δηλαδή, Γέροντα, οι Άγιοι που επικαλούμαστε να μας βοηθήσουν δεν συμπάσχουν μαζί μας;

- Εκεί δεν έχει πόνο, βρε παιδάκι μου! Στον Παράδεισο υποφέρουν; «Ένθα ουκ έστι πόνος ου λύπη ου στεναγμός»[9] δεν λέει;

Ύστερα οι Άγιοι έχουν υπ όψιν τους την θεία ανταμοιβή που θα λάβουν όσοι άνθρωποι βασανί­ζονται σ' αυτήν την ζωή και αυτό τους κάνει να χαίρωνται. Μα και ο Ίδιος ο Θεός που έχει τόση αγάπη, τόση ευσπλαχνία, πως αντέχει αυτόν τον μεγάλο πόνο των ανθρώπων; Αντέχει, γιατί έχει υπ' όψιν Του την θεία ανταμοιβή που τους περιμένει. Όσο δηλαδή βασανίζονται εδώ οι άνθρωποι, τόσο τους αποταμιεύει εκεί ουράνιο μισθό. Ενώ εμείς αυτά δεν τα βλέπουμε και συμπάσχουμε με όσους υποφέρουν. Γι' αυτό, όταν κάποιος τα βλέπη λίγο αυτά και έχη υπ' όψιν του την ανταμοιβή που θα λάβουν, δεν υποφέρει τόσο πολύ.

- Όταν, Γέροντα, παρακαλούμε τον Θεό να βοηθήση κάποιον κεκοιμημένο που δεν έχει ανάγκη, πάει χαμένη αυτή η προσευχή;

- Πως να πάη χαμένη; Όταν λέμε «ανάπαυσον τον τάδε» και αυτός είναι σε καλή θέση στην άλλη ζωή, δεν παρεξηγείται ίσα- ίσα συγκινείται. «Για δες, λέει, εγώ είμαι σε καλή θέση και εκείνοι αγωνιούν», οπότε φιλοτιμείται και μας βοηθάει πιο πολύ, πρεσβεύοντας στον Θεό για μας. Άλλα που να ξέρης σε τι κατάσταση βρίσκεται ο άλλος; Φυσιολογικά κάνεις ευχή πρώτα γι' αυτούς που γνωρίζεις ότι με την ζωή τους λύπησαν τον Θεό και εύχεσαι και για άλλες ανάλογες περιπτώσεις και ύστερα εύχεσαι και για όλους τους κεκοιμημένους.

Η μέλλουσα Κρίση

- Γέροντα, πως εξαγνίζεται η ψυχή;

- Όταν ο άνθρωπος εργασθή τις εντολές του Θεού, κάνη δουλειά στον εαυτό του και καθαρισθή από τα πάθη, τότε ο νους φωτίζεται, φθάνει σε ύψος θεωρίας, και η ψυχή λαμπρύνεται και γίνεται όπως ήταν πρίν από την πτώση των Πρωτοπλάστων. Σε τέτοια κατάσταση θα βρίσκεται μετά την ανάσταση των νεκρών. Μπορεί όμως ο άνθρωπος να δη την ανάσταση της ψυχής του πριν από την κοινή ανάσταση, αν καθαρισθή τελείως από τα πάθη. Το σώμα του τότε θα είναι αγγελικό, άυλο, και δεν θα νοιάζεται για τροφή υλική.

- Γέροντα, πως θα γίνη η μέλλουσα Κρίση;

- Στην μέλλουσα Κρίση θα αποκαλυφθή σε μια στιγμή η κατάσταση του κάθε ανθρώπου και μόνος του καθένας θα τραβήξη για 'κει που είναι. Καθένας θα βλέπη[10] σαν σε τηλεόραση τα δικά του χάλια και την πνευματική κατάσταση του άλλου. Θα καθρεφτίζη τον εαυτό του στον άλλον και θα σκύβη το κεφάλι και θα πηγαίνη στην θέση του. Δεν θα μπορή λ.χ. να πη μια νύφη που καθόταν μπροστά στην πεθερά της σταυροπόδι και η πεθερά της με σπασμένο πόδι φρόντιζε το εγγονάκι: «γιατί, Χριστέ μου, βάζεις την πεθερά μου στον Παράδεισο κι εμένα δεν με βάζεις;», επειδή θα έρχεται μπροστά της εκείνη η σκηνή. Θα θυμάται την πεθερά της που στεκόταν όρθια με σπασμένο πόδι και φρόντιζε το εγγονάκι της και δεν θα έχη μούτρα να πάη στον Παράδεισο, αλλά ούτε και θα χωράη στον Παράδεισο. Ή οι μοναχοί θα βλέπουν τι δυσκολίες, τι δοκιμασίες είχαν οι κοσμικοί και πως τις αντιμετώπισαν και, αν δεν έχουν ζήσει σωστά, θα σκύψουν το κεφάλι και θα τραβήξουν μόνοι τους για εκεί που θα είναι.

Θα δουν εκεί οι μοναχές, που δεν ευαρέστησαν στον Θεό, ηρωίδες μάνες, που ούτε υποσχέσεις έδωσαν, ούτε τις ευλογίες και τις ευκαιρίες τις δικές τους είχαν, πως αγωνίσθηκαν και σε τι κατάσταση πνευματική έφθασαν, και εκείνες, καλόγριες, με τι μικροπρέπειες ασχολούνταν και βασανίζονταν, και θα ντρέπονται! Έτσι μου λέει ο λογισμός ότι θα γίνη η Κρίση. Δεν θα πη δηλαδή ο Χριστός: «έλα εδώ εσύ, τι έκανες;» η «εσύ θα πας στην κόλαση, εσύ στον Παράδεισο», αλλά ο καθένας θα συγκρίνη τον εαυτό του με τον άλλον και θα τραβήξη για εκεί που θα είναι[11].

Η μέλλουσα ζωή

- Γέροντα, έφερα γλυκά να κεράσετε.

- Δες πως χαίρονται! Στην άλλη ζωή θα λέμε: «Με τι χαζά χαιρόμασταν! Τι μας συγκινούσαν τότε!». Ενώ τώρα σκιρτάει η καρδιά γι' αυτά.

- Γέροντα, πως θα το καταλάβουμε αυτό από τώρα;

- Άμα το καταλάβετε αυτό από τώρα, δεν θα το πήτε μεθαύριο στην άλλη ζωή. Πάντως, όσοι βρίσκονται εκεί επάνω, καλά περνούν. Ξέρεις τι εργόχειρο κάνουν εκεί στον Ουρανό; Συνέχεια δοξολογούν τον Θεό.

- Γέροντα, γιατί το σώμα Του νεκρού λέγεται «λείψανο»;

- Γιατί είναι ό,τι μένει εδώ στην γη από τον άνθρωπο μετά τον θάνατο. Ο κυρίως άνθρωπος, που είναι η ψυχή, φεύγει στον Ουρανό. Στην μέλλουσα Κρίση θα αναστήση ο Θεός και το σώμα, για να κριθή με αυτό ο άνθρωπος, γιατί με αυτό έζησε και αμάρτησε. Στην άλλη ζωή όλοι θα έχουν το ίδιο σώμα - πνευματικό σώμα-, το ίδιο ανάστημα, και οι κοντοί και οι ψηλοί, την ίδια ηλικία, και οι νέοι και οι γέροι και τα μωρά, αφού η ψυχή είναι ίδια. Θα υπάρχη δηλαδή μια αγγελική ηλικία.

- Γέροντα, στην άλλη ζωή όσοι θα είναι στην Κόλαση θα βλέπουν αυτούς που θα είναι στον Παράδεισο;

- Κοίταξε, όπως αυτοί που είναι την νύχτα έξω στο σκοτάδι βλέπουν όσους είναι μέσα σε ένα δωμάτιο φωτισμένο, έτσι και όσοι θα βρίσκονται στην κόλα ση θα βλέπουν όσους θα είναι στον Παράδεισο. Και αυτό θα είναι μεγαλύτερη κόλαση. Όπως πάλι όσοι την νύχτα είναι στο φως, δεν βλέπουν αυτούς που είναι έξω στο σκοτάδι, έτσι και αυτοί που θα βρίσκονται στον Παράδεισο δεν θα βλέπουν αυτούς που θα είναι στην κόλαση. Γιατί, αν έβλεπαν τους κολασμένους, θα πονούσαν, θα θλίβονταν για την ταλαιπωρία τους, και δεν θα απολάμβαναν τον Παράδεισο, αλλά εκεί «ουκ εστί πόνος...»[12]. Και όχι μόνο δεν θα τους βλέπουν, αλλά ούτε θα θυμούνται αν είχαν αδελφό η πατέρα η μητέρα, αν δεν είναι και εκείνοι στον Παράδεισο. «Εν εκείνη τη ημέρα απολούνται πάντες οι διαλογισμοί αυτού»[13]λέει ο Ψαλμωδός. Γιατί, άμα τους θυμούνται, πως θα είναι Παράδεισος; Αυτός μάλιστα που θα είναι στον Παράδεισο, θα νομίζουν ότι δεν θα υπάρχουν άλλοι άνθρωποι, ούτε θα θυμούνται τις αμαρτίες που είχαν κάνει. Γιατί, αν θυμούνται τις αμαρτίες τους, δεν θα αντέχουν από φιλότιμο στην σκέψη ότι λύπησαν τον Θεό.

Η ποσότητα πάλι της χαράς του καθενός στον Παράδεισο θα είναι διαφορετική. Άλλος θα έχη μια δαχτυλήθρα χαρά, άλλος ένα ποτήρι, άλλος μια ολόκληρη δεξαμενή. Όλοι όμως θα αισθάνονται πλήρεις και κανένας δεν θα ξέρη το μέγεθος της χαράς, της αγαλλιάσεως, του άλλου. Τα κανόνισε έτσι ο Καλός Θεός, γιατί, αν γνώριζε ο ένας ότι ο άλλος έχει περισσότερη χαρά, δεν θα ήταν τότε Παράδεισος, επειδή θα υπήρχε το «γιατί εκείνος να έχη περισσότερη χαρά και εγώ λιγότερη; ». Δηλαδή καθένας θα βλέπη στον Παράδεισο την δόξα του Θεού ανάλογα με την καθαρότητα των οφθαλμών της ψυχής του. Η ορατότητα όμως δεν θα καθορισθή από τον Θεό, άλλα θα εξαρτηθή από την δική του καθαρότητα.

- Γέροντα, μερικοί δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κόλαση και Παράδεισος.

- Δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κόλαση και Παράδεισος; Πως είναι δυνατόν οι νεκροί να μείνουν στην ανυπαρξία, αφού είναι ψυχές; Ο Θεός είναι αθάνατος και ο άνθρωπος είναι κατά χάριν αθάνατος. Επομένως αθάνατος θα είναι και στην κόλαση. Ύστερα τον Παράδεισο και την κόλαση τα ζη η ψυχή μας σε έναν βαθμό και από αυτήν την ζωή, ανάλογα με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Όταν κάποιος έχη τύψεις συνειδήσεως και νιώθη φόβο, ταραχή, άγχος, απελπισία, η είναι κυριευμένος από μίσος, από φθόνο κ.λπ., τότε ζη την κόλαση. Ενώ, όταν μέσα του υπάρχη αγάπη, χαρά, ειρήνη, πραότητα, καλοσύνη κ.λπ., τότε ζη τον Παράδεισο. Όλη η βάση είναι η ψυχή, γιατί αυτή είναι που αισθάνεται και την χαρά και τον πόνο. Να, πήγαινε σε έναν πεθαμένο και πες του τα πιο ευχάριστα πράγμα τα, λ.χ. «ήρθε ο αδελφός σου από την Αμερική» κ.λπ., δεν θα καταλάβη τίποτε. Αν Του σπάσης τα χέρια, τα πόδια, πάλι δεν θα καταλάβη. Επομένως η ψυχή είναι που αισθάνεται. Αυτά όλα δεν τους προβληματίζουν; Η, ας υποθέσουμε, βλέπεις ένα ωραίο, ένα ευχάριστο όνειρο, χαίρεσαι, χτυπάει γλυκά η καρδιά σου και, δεν θέλεις να τελείωση. Ξυπνάς και στενοχωριέσαι, γιατί ξύπνησες. Η βλέπεις ένα άσχημο όνειρο, ότι έπεσες λ.χ. και έσπασες τα πόδια σου, και υποφέρεις, κλαις. Από την αγωνία σου ξυπνάς με δάκρυα στα μάτια, βλέπεις ότι δεν έπαθες τίποτε και λες: «Ευτυχώς όνειρο ήταν!». Δηλαδή συμμετέχει η ψυχή. Από ένα άσχημο όνειρο υποφέρει κανείς περισσότερο από ό,τι στην πραγματικότητα, όπως και ο άρρωστος υποφέρει πιο πολύ την νύχτα απ' ό,τι την ημέρα. Έτσι και όταν πεθάνη ο άνθρωπος, αν πάη στην κόλαση, θα είναι πιο οδυνηρό. Σκεφθήτε να ζη κανείς ένα αιώνιο εφιαλτικό όνειρο και να βασανίζεται αιώνια! 'Εδώ δεν μπορείς να αντέξης για λίγα λεπτά ένα άσχημο όνειρο, άντε τώρα αιώνια -Θεός φυλάξοι- να είσαι μέσα στην θλίψη. Γι' αυτό καλύτερα να μην πάμε στην κόλαση. 'Εσείς τι λέτε;

- Τόσον καιρό, Γέροντα, κάνουμε αγώνα να μην πάμε στην κόλαση λέτε, εκεί να καταλήξουμε;

- Αν δεν έχουμε μυαλό, εκεί θα πάμε. Εγώ εύχομαι η όλοι στον Παράδεισο η κανένας στην κόλαση... Καλά δεν λέω; Είναι πολύ βαρύ, μετά από όσα έκανε ο Θεός για μας τους ανθρώπους, να πάμε στην κόλαση και να Τον λυπήσουμε. Ο Θεός να φυλάξη, όχι μόνον άνθρωπος, αλλά ούτε πουλί να μην πάη στην κόλαση.

Ο Καλός Θεός ας μας δώση καλή μετάνοια, για να μας βρη ο θάνατος σε καλή πνευματική κατάσταση και, να απόκατασταθούμε στην Ουράνια Βασιλεία Του. Αμήν.

Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου
Η μετά θάνατον ζωή
Λόγοι Δ' Οικογενειακή ζωή

Από έντυπο που διανέμεται από την Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, Σοχού Θεσσαλονίκης

[1] Έκφραση της τουρκικής γλωςσας που σημαίνει «δεν υπάρχει όφελος, δεν υπάρχει χαΐρι».

[2] Λουκ. 23, 32-33 και 39-43

[3] Ματθ. 3,2 και 4, 17· βλ. και Ματθ. 10, 7· Μάρκ. 1,15-

[4] Με το «εμάς» ο Γέροντας εννοεί την σύνολη ανθρωπότητα.

[5] Ο Άγιος Νεκτάριος στο έργο του «Μελέτη περί της αθανασίας της ψυχής κει περί των ιερών μνημοσύνων», εκδ. Βασ. Ρηγοπούλου, Θεσσαλονίκη 1973, σ.202, γράφει ως συμπέρασμα των όσων ανέπτυξε βά σει των σχετικών μαρτυριών των Αγίων Πατέρων:«Εξ όλων δη τούτων δήλον γίνεται, ότι η ψνχή μετά θάνατον αδυνατεί να κάμη τι έργον σωτηριώδες και να απαλλαγή των τον Άδου αλύτων δεσμών, και οτι μόνον αι θείαι λειτουργίαι, αι προσευχαί των οικείων, των δικαίων, αι υπέρ αυτών γινόμενοι και αι ελεημοσύναι γίνονται πρόξενοι σωτηρίας κει ελευθερίας από των δεσμών του Άδου».17 Α. Κορ. 15.42

[7] Πρβλ. Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, Περί των εν πίστει κεκοιμημένων, όπως αι περί αυτών γινόμεναι λειτουργίαι και ευποιίαι τούτους ονίνησιν, PG 95, 248.

[8] Γέροντος Παϊσίου Άγιορείτου, Επιστολές, Ιερόν Ησυχαστήριον «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», εκδ. 6η, Σουρωτή Θεσσαλονίκης 2002, σ. 49.

[9] Βλ. Ευχολόγιον το Μεγα, Ακολουθία Νεκρώσιμος, σ. 411.

[10] Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός γράφει: «Μη γαρ οίεσθω τις, οτι ουκ άναγνωρισμος εκάστου προς έκαστον επί τής φοβέρας εκείνης συναγωγής γενήσεται. Ναι, όντως έκαστος άναγνωριεί τον πλησί ον αυτού, ου τω του σώματος σχήματι, αλλά τω διορατικώ της ψυχής όμματι». PG 95, 276Α.

[11] Ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος γράφει: «Και απλώς πας άνθρωπος αμαρτωλός εν τη φοβερά ημέρα της κρίσεως απεναντίας αυτού εις την αιωνίαν ζωήν και εις το ανεκλάλητον εκείνο φως όψεται τον όμοιον αυτού και κριθήσεται παρ' αυτου», Περί μετανοίας, Λογος Ε', Sources Chretiennes 96, 434.

[12] Βλ. Ευχολόγιον το Μέγα, Ακολουθία Νεκρώσιμος, σ. 411.

[13] Ψαλμ. 145, 4.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΕΝΤΥΠΟ ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΑΣ ΣΟΧΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

ΤΗΛ. 23950 22562 ΑΠΟ 9Π.Μ-12 Π.Μ

ΤΚ. 57002


Πηγή

.

Banners


Banner Ορθόδοξων Ιστοχώρων και Ιστολογίων
Ξεκινάμε μια προσπάθεια παρουσίασης Ορθόδοξων Ιστοχώρων και Ιστολογίων.
Αν δεν υπάρχει ο δικός σας, ζητάμε συγνώμη,
ενημερώστε μας και θα τον συμπεριλάβουμε.





Create your own banner at mybannermaker.com!
Πέρα από το άτομο
Make your own banner at MyBannerMaker.com!



Create your own banner at mybannermaker.com!
Make your own banner at MyBannerMaker.com!















(υπό κατασκευή)


Τα banner μας
Αντιγράψτε τον κώδικα στη δική σας σελίδα
για να εμφανιστούν τα banner μας.
Ειδοποιήστε μας για να συμπεριλάβουμε και το δικό σας.