tag:blogger.com,1999:blog-55368586871774255112024-03-14T12:01:07.715+02:00Περιηγητής<i>"Πάροικος και παρεπίδημος είμαι στη γη.
Η ελπίδα μου σε Σένα..."</i>Περιηγητήςhttp://www.blogger.com/profile/14346539038876955403noreply@blogger.comBlogger229125tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-79361777361263782021-01-05T16:28:00.002+02:002021-01-05T16:28:48.055+02:00Όσιος Δαβίδ ο «Γέρων», ο εν Ευβοία, ο Θαυματουργός<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-_sHQZtHqUak/X_R3i7YTNKI/AAAAAAAAAPA/gkE2PlD4SGEqlK888tPoThBFZCIB4q1MACLcBGAsYHQ/s890/30320019.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="668" data-original-width="890" height="309" src="https://1.bp.blogspot.com/-_sHQZtHqUak/X_R3i7YTNKI/AAAAAAAAAPA/gkE2PlD4SGEqlK888tPoThBFZCIB4q1MACLcBGAsYHQ/w412-h309/30320019.jpg" width="412" /></a></div><br /><p><br /></p><p style="background-color: white; color: #202122; font-family: sans-serif; margin: 0.5em 0px;"><span style="font-size: 14px;"><b>Όσιος Δαβίδ ο «Γέρων», ο εν Ευβοία, ο Θαυματουργός</b></span></p><p style="background-color: white; color: #202122; font-family: sans-serif; margin: 0.5em 0px;"><span style="font-size: 14px;"><br /></span></p><p style="background-color: white; color: #202122; font-family: sans-serif; margin: 0.5em 0px;"><span style="font-size: 14px;">Ὡς ἀστὴρ λαμπρότατος ὤφθης ἐν κόσμῳ, καταυγάζων ἅπαντας τοὺς προσιόντας σοι πιστῶς, Δαβὶδ Πατέρων τὸ καύχημα, τῶν ἰαμάτων τοῖς θείοις χαρίσμασι</span><span style="font-size: 11.6667px; white-space: nowrap;">.</span></p><div><br /></div>Περιηγητήςhttp://www.blogger.com/profile/14346539038876955403noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-50882225835158755202021-01-03T00:30:00.005+02:002021-01-05T16:44:03.682+02:0003.01.21 - Κυριακὴ Πρὸ Τῶν Φώτων.φρόνημα Θυσίας!<iframe class="scribd_iframe_embed" data-aspect-ratio="0.6893649579188983" data-auto-height="true" frameborder="0" height="600" scrolling="no" src="https://www.scribd.com/embeds/489848009/content?start_page=1&view_mode=scroll&access_key=key-IRMc6cEN0n73EvtB6kT1" title="03.01.21 - Κυριακὴ Πρὸ Τῶν Φώτων.φρόνημα Θυσίας!" width="100%"></iframe><p style="-x-system-font: none; display: block; font-family: Helvetica,Arial,Sans-serif; font-size-adjust: none; font-size: 14px; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font: 14px Helvetica, Arial, sans-serif; line-height: normal; margin: 12px auto 6px;"><a href="https://www.scribd.com/document/489848009/03-01-21-%CE%9A%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%E1%BD%B4-%CE%A0%CF%81%E1%BD%B8-%CE%A4%E1%BF%B6%CE%BD-%CE%A6%CF%8E%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%86%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%98%CF%85%CF%83%CE%AF%CE%B1%CF%82#from_embed" style="text-decoration: underline;" title="View 03.01.21 - Κυριακὴ Πρὸ Τῶν Φώτων.φρόνημα Θυσίας! on Scribd">03.01.21 - Κυριακὴ Πρὸ Τῶν ...</a> by <a href="https://www.scribd.com/user/31254298/Informatics2#from_embed" style="text-decoration: underline;" title="View Informatics2's profile on Scribd">Informatics2</a></p>
Περιηγητήςhttp://www.blogger.com/profile/14346539038876955403noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-84213473009546658242013-08-06T13:55:00.002+03:002013-08-06T13:55:49.029+03:00Η ενότητα των χαρισμάτων<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Προφητεία, Διακονία, Διδασκαλία, Παράκληση, Απλότητα, Ευθύνη Έργων, Ελεημοσύνη, Αγάπη, Αθωότητα, Φιλαδελφεία, Φιλοστοργία, Δραστηριότητα, Πνευματική Ζεστασιά, Ελπίδα, Χαρά, Υπομονή, Προσευχή, Συναλληλία, Φιλοξενεία, Συγχωρητικότητα<div>
<br /><br /></div>
</div>
<p style=" margin: 12px auto 6px auto; font-family: Helvetica,Arial,Sans-serif; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-size: 14px; line-height: normal; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; -x-system-font: none; display: block;"> <a title="View Φωνὴ Κυρίου • Ἡ ἑνότητα τῶν χαρισμάτων, φ. 3140 on Scribd" href="http://www.scribd.com/doc/157535392/%CE%A6%CF%89%CE%BD%E1%BD%B4-%CE%9A%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85-%E2%80%A2-%E1%BC%A9-%E1%BC%91%CE%BD%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1-%CF%84%E1%BF%B6%CE%BD-%CF%87%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%86-3140" style="text-decoration: underline;" >Φωνὴ Κυρίου • Ἡ ἑνότητα τῶν χαρισμάτων, φ. 3140</a> by <a title="View Ἀρχονταρίκιον's profile on Scribd" href="http://www.scribd.com/arxontarikion" style="text-decoration: underline;" >Ἀρχονταρίκιον</a></p><iframe class="scribd_iframe_embed" src="http://www.scribd.com/embeds/157535392/content?start_page=1&view_mode=scroll&access_key=key-1772eah0nz723yo7ab2k&show_recommendations=true" data-auto-height="false" data-aspect-ratio="0.707450980392157" scrolling="no" id="doc_27817" width="100%" height="600" frameborder="0"></iframe>ΔΗΜΗΤΡΙΟΣhttp://www.blogger.com/profile/06788383920968452314noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-84184164832185733022013-08-06T13:34:00.000+03:002013-08-06T13:51:55.880+03:00Πως θα αντιμετωπίσουμε την κρίση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Εργατικότητα<br />
Οικονομία<br />
Αγάπη<br />
Προσευχή<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="-x-system-font: none; display: block; font-family: Helvetica,Arial,Sans-serif; font-size-adjust: none; font-size: 14px; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 12px auto 6px auto;">
<a href="http://www.scribd.com/doc/150755379/%CE%9A%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%E2%80%A2-%CE%A0%E1%BF%B6%CF%82-%CE%B8%E2%80%99-%E1%BC%80%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%89%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B5-%CF%84%E1%BD%B4%CE%BD-%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B9-%CF%86-1814" style="text-decoration: underline;" title="View Κυριακή • Πῶς θ’ ἀντιμετωπίσουμε τὴν κρίσι;, φ. 1814 on Scribd">Κυριακή • Πῶς θ’ ἀντιμετωπίσουμε τὴν κρίσι;, φ. 1814</a> by <a href="http://www.scribd.com/arxontarikion" style="text-decoration: underline;" title="View Ἀρχονταρίκιον's profile on Scribd">Ἀρχονταρίκιον</a></div>
<iframe class="scribd_iframe_embed" data-aspect-ratio="0.708006279434851" data-auto-height="false" frameborder="0" height="600" id="doc_70577" scrolling="no" src="http://www.scribd.com/embeds/150755379/content?start_page=1&view_mode=scroll&access_key=key-1etj77sepbcuabjymrnh&show_recommendations=true" width="100%"></iframe></div>
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣhttp://www.blogger.com/profile/06788383920968452314noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-17957164468906556112013-04-24T21:21:00.001+03:002013-04-24T21:21:42.596+03:00Τέσσερεις θεμελιώδεις αρετές που καλλιεργούν το χριστιανικό ήθος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Όσα αληθή<br />
Όσα σεμνά<br />
Όσα αγνά<br />
Όσα προσφιλή<br />
<br />
<br />
<br /></div>
<div style="-x-system-font: none; display: block; font-family: Helvetica,Arial,Sans-serif; font-size-adjust: none; font-size: 14px; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 12px auto 6px auto;">
<a href="http://www.scribd.com/doc/137694359/%CE%A6%CF%89%CE%BD%E1%BD%B4-%CE%9A%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85-%E2%80%A2-%CE%A4%E1%BD%B8-%CF%87%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%E1%BD%B8-%E1%BC%A6%CE%B8%CE%BF%CF%82-%CF%86-3126" style="text-decoration: underline;" title="View Φωνὴ Κυρίου • Τὸ χριστιανικὸ ἦθος, φ. 3126 on Scribd">Φωνὴ Κυρίου • Τὸ χριστιανικὸ ἦθος, φ. 3126</a> by <a href="http://www.scribd.com/arxontarikion" style="text-decoration: underline;" title="View Ἀρχονταρίκιον's profile on Scribd">Ἀρχονταρίκιον</a></div>
<iframe class="scribd_iframe_embed" data-aspect-ratio="0.707450980392157" data-auto-height="false" frameborder="0" height="600" id="doc_93346" scrolling="no" src="http://www.scribd.com/embeds/137694359/content?start_page=1&view_mode=scroll&access_key=key-2jx1pxvd5muz747n7uk9" width="100%"></iframe></div>
Περιηγητήςhttp://www.blogger.com/profile/14346539038876955403noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-79784849610744230862012-12-18T12:58:00.001+02:002012-12-18T12:58:53.667+02:00Η Γέννηση στην Αγιογραφία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-size: medium;">Θα δανειστώ την ανάλυση του Φώτη Κόντογλου από την Ἀπὸ «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ» ἔτος β’ τόμος τέταρτος τεῦχος 45, Χριστούγεννα 1949, όπου αναλύεται η δομή μιας ορθόδοξης εικόνας της Γεννήσεως του Χριστού. Η παρακάτω εικόνα είναι του ιδίου, από τοιχογραφία στη Ζωοδόχο Πηγή Παιανίας 1946 μ.Χ.</span>
<br />
<blockquote>
<span style="font-size: medium;"><a href="http://blogs.sch.gr/tsomokou/files/2012/12/gennisi_kontoglou.jpg"><img alt="" class="alignnone size-full wp-image-1184" height="619" src="http://blogs.sch.gr/tsomokou/files/2012/12/gennisi_kontoglou.jpg" width="454" /></a></span> <span style="font-size: medium;"><strong>Στὴ μέση</strong> στέκεται ἕνα σπήλαιο σὰν ἀπὸ κρουστάλινα βράχια περισκεπασμένο. Μέσα στὸ μαῦρο ἄνοιγμά του εἶναι μία φάτνη καὶ μέσα βρίσκεται ἕνα μωρὸ φασκιωμένο, <strong>ὁ Χριστός</strong>, κι’ ἀπό-πάνω του τὸν ἀχνίζουνε μὲ τὸ χνῶτο τους ἕνα βόδι κ’ἕνα γαϊδοῦρι εἴτε ἄλογο.<strong> Ἡ Παναγία</strong> εἶναι ξαπλωμένη πλάγι στὸ τέκνο της ἀπάνω σ' ἕνα στρωσίδι, ὅπως συνηθίζουνε στὴν Ἀνατολή. </span> <span style="font-size: medium;"><strong>Στὸ ἀπάνω μέρος</strong> ἀπό τὰ <strong>δεξιὰ </strong>εἶναι χορὸς Ἀγγέλων σὲ στάση δεήσεως, ενῶ ἀπὸ <strong>τ’ἀριστερὰ </strong>ἕνας ἄλλος ἄγγελος μὲ φτερὰ ἀνοιχτά, μιλᾶ μὲ τοὺς τσομπάνηδες σὰν νὰ τοὺς λέγει ταὴ χαροποιὰ τὴν εἴδηση. </span> <span style="font-size: medium;"><strong>Στο κάτω μέρος</strong> απὸ τὰ <strong>δεξιὰ </strong>παριστάνεται ὁ γέρο <strong>Ἰωσὴφ </strong>καθισμένος σ’ἕνα κοτρόνι καὶ συλλογίζεται μὲ τὸ κεφάλι ἀκουμπισμένο στὸ χέρι του, κατὰ τὸ Εὐαγγέλιο ποὺ λέγει «ἠβουλήθη λάθρα ἀπολῦσαι αὐτήν», καθ’ὅσον δὲν ἤθελε να ἐκθέσει την Παναγία ποὺ γέννησε δίχως νἄναι δικό του τὸ παιδί. </span> <span style="font-size: medium;"><strong>Μπροστά </strong>του στέκεται ἕνας <strong>γέρος τσομπάνης</strong> ἀκουμπισμένος στὸ ραβδί του, ντυμένος μὲ προβιά, καὶ τοῦ μιλᾶ σὰ νὰ θέλει νὰ τὸν παρηγορήσει. </span> <span style="font-size: medium;"><strong>Στὰ ἀριστερὰ</strong> εἶναι καθισμένη μιὰ <strong>γρηὰ </strong>ποὺ βαστᾶ στὴν ἀγκαλιά της τὸ νεογέννητο γυμνό, καὶ δοκιμάζει μὲ τὸ χέρι της τὸ ζεστὸ νερὸ μέσα σὲ μιὰ κολυμπήθρα, ἐνῶ μιὰ <strong>μικρὴ χωριατοπούλα</strong> μὲ τὸ τσεμπέρι χύνει νερὸ γιὰ νὰ κολυμπήσουνε τὸ <strong>μωρό</strong>. </span> <span style="font-size: medium;"><strong>Γύρω τοὺς κι' ἀπάνω </strong>στὶς ραχοῦλες βοσκᾶνε πρόβατα, κάθουνται ξαπλωμένα καὶ δυὸ τρία μαντρόσκυλα. Ἕνας τσομπάνης ἀρμέγει. Πίσω ἀπὸ τὴ σπηλιὰ φαίνουνται μέσα στὸ βουνὸ οἱ τρεῖς μάγοι καβαλλικρμένοι στἄλογα, ὁ ἕνας σὲ ἄσπρο, ὁ ἄλλος σὲ μαῦρο κι’ὁ ἄλλος σε κόκκινο.</span></blockquote>
<span style="font-size: medium;"><em>Όλο το απόσπασμα στη "<a href="http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/kontoglou_gennisi.html" target="_blank">Μυριόβιβλο</a>".</em></span> <span style="font-size: medium;">Παρακάτω μερικές ακόμη θαυμαστές εικόνες της γεννήσεως, από τον "<a href="http://www.saint.gr/55/saint.aspx" target="_blank">Ορθόδοξο Συναξαριστή</a>".</span>
<span style="font-size: medium;">Κάντε κλικ στους συνδέσμους για να διαβάσετε και να δείτε περισσότερες εικόνες.</span>
<span style="font-size: medium;">
</span>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-mtMHsGXkRvU/UNBLPH6pbPI/AAAAAAAAAVg/SuEcf5eXYA8/s1600/gennisi2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/-mtMHsGXkRvU/UNBLPH6pbPI/AAAAAAAAAVg/SuEcf5eXYA8/s320/gennisi2.jpg" width="241" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-8RZWzBMLOyU/UNBLQlgF8AI/AAAAAAAAAVo/jFOMDXUqt4U/s1600/gennisi20.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://4.bp.blogspot.com/-8RZWzBMLOyU/UNBLQlgF8AI/AAAAAAAAAVo/jFOMDXUqt4U/s320/gennisi20.jpg" width="212" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-sMLj8SiLi4Q/UNBLRrySYwI/AAAAAAAAAVs/Ns4oM46rgeA/s1600/gennisi_11.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/-sMLj8SiLi4Q/UNBLRrySYwI/AAAAAAAAAVs/Ns4oM46rgeA/s320/gennisi_11.jpg" width="228" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-2059u2ll858/UNBLSU6aidI/AAAAAAAAAV0/GKPF2W6KCMU/s1600/gennisi_228.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="237" src="http://2.bp.blogspot.com/-2059u2ll858/UNBLSU6aidI/AAAAAAAAAV0/GKPF2W6KCMU/s320/gennisi_228.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-KzNDJXGopAg/UNBLTK7LyPI/AAAAAAAAAV8/6RlPrmEXLfs/s1600/gennisi_32.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/-KzNDJXGopAg/UNBLTK7LyPI/AAAAAAAAAV8/6RlPrmEXLfs/s320/gennisi_32.jpg" width="235" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-nOw2OGi6vtA/UNBLUF0HFbI/AAAAAAAAAWI/ILYr8UDoxjU/s1600/gennisi_33.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/-nOw2OGi6vtA/UNBLUF0HFbI/AAAAAAAAAWI/ILYr8UDoxjU/s320/gennisi_33.jpg" width="249" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-Pzp7f5D50PI/UNBLVN9cKSI/AAAAAAAAAWM/r67HZzpDatc/s1600/gennisi_kontoglou.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/-Pzp7f5D50PI/UNBLVN9cKSI/AAAAAAAAAWM/r67HZzpDatc/s320/gennisi_kontoglou.jpg" width="234" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-rMC85X2fR44/UNBLV5BdNSI/AAAAAAAAAWU/KgXXOpEFiWA/s1600/gennisis03.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/-rMC85X2fR44/UNBLV5BdNSI/AAAAAAAAAWU/KgXXOpEFiWA/s320/gennisis03.jpg" width="260" /></a></div>
</div>
Περιηγητήςhttp://www.blogger.com/profile/14346539038876955403noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-35509651219491663342012-10-12T21:15:00.002+03:002012-10-12T21:15:16.631+03:00Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλύτης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-N9EATMQaiv8/UHhd0Al3MXI/AAAAAAAAAFw/YKas43G4x6E/s1600/agiosDimitrios.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-N9EATMQaiv8/UHhd0Al3MXI/AAAAAAAAAFw/YKas43G4x6E/s1600/agiosDimitrios.png" /></a></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #783f04; font-size: large;"><b>Άγιος Δημήτριος ο Μυροβλήτης</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #783f04; font-size: large;"><b>Εορτάζει στις 26 Οκτωβρίου</b></span></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><i><span style="color: #783f04;"><b>"Μέγαν εὕρατο ἐv τοῖς κιvδύvοις, σὲ ὑπέρμαχοv, ἡ οἰκουμένη, Ἀθλοφόρε τὰ ἔθνη τροπούμενον. Ὡς οὖν Λυαίου καθεῖλες τὴν ἔπαρσιν, ἐν τῷ σταδίῳ θαῤῥύvας τὸν Νέστορα, οὕτως Ἅγιε, Μεγαλομάρτυς Δημήτριε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος."</b></span></i></span></div>
<span style="background-color: white; color: #3b3b3b; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="color: #783f04;"><b><span style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;">Ο Άγιος Δημήτριος γεννήθηκε περί το 280 - 284 μ.Χ. και μαρτύρησε επί των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού το 303 μ.Χ. ή το 305 μ.Χ. ή (το πιο πιθανό) το 306 μ.Χ.</span><br style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify;" /><br style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify;" /><span style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;">Ο Δημήτριος ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας στη Θεσσαλονίκη. Σύντομα ανελίχθηκε στις βαθμίδες του Ρωμαϊκού στρατού με αποτέλεσμα σε ηλικία 22 ετών να φέρει το βαθμό του χιλιάρχου. Ως αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού κάτω από τη διοίκηση του Τετράρχη (και έπειτα αυτοκράτορα) Γαλερίου Μαξιμιανού, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός, έγινε χριστιανός και φυλακίστηκε στην Θεσσαλονίκη το 303 μ.Χ., διότι αγνόησε το διάταγμα του αυτοκράτορα Διοκλητιανού «περί αρνήσεως του χριστιανισμού». Μάλιστα λίγο νωρίτερα είχε ιδρύσει κύκλο νέων προς μελέτη της Αγίας Γραφής.</span><br style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify;" /><br style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify;" /><span style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;">Στη φυλακή ήταν και ένας νεαρός χριστιανός ο Νέστορας</span><span style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;">, ο οποίος θα αντιμετώπιζε σε μονομαχία τον φοβερό μονομάχο της εποχής Λυαίο. Ο νεαρός χριστιανός πριν τη μονομαχία επισκέφθηκε τον Δημήτριο και ζήτησε τη βοήθειά του. Ο Άγιος Δημήτριος του έδωσε την ευχή του και το αποτέλεσμα ήταν ο Νέστορας να νικήσει το Λυαίο και να προκαλέσει την οργή του αυτοκράτορα. Διατάχθηκε τότε να θανατωθούν και οι δύο, Νέστορας και Δημήτριος. </span><br style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify;" /><br style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify;" /><span style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;">Οι συγγραφείς εγκωμίων του Αγίου Δημητρίου, Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, Γρηγόριος ο Παλαμάς και Δημήτριος Χρυσολωράς, αναφέρουν ότι το σώμα του Αγίου ετάφη στον τόπο του μαρτυρίου, ο δε τάφος μετεβλήθη σε βαθύ φρέαρ που ανέβλυζε μύρο, εξ ου και η προσωνυμία του Μυροβλήτου.</span><br style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify;" /><br style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify;" /><span style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;">Στις βυζαντινές εικόνες αλλά και στη σύγχρονη αγιογραφία ο Άγιος Δημήτριος παρουσιάζεται αρκετές φορές ως καβαλάρης με κόκκινο άλογο</span><span style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"> να πατά τον άπιστο Λυαίο.</span><br style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify;" /><br style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify;" /><span style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;">Σήμερα ο Άγιος Δημήτριος τιμάται ως πολιούχος Άγιος της Θεσσαλονίκης.</span><br style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify;" /><br style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify;" /><span style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;">Ένα από τα πολλά θαύματα του Αγίου είναι και το εξής. Το 1823 μ.Χ. οι Τούρκοι που ήταν αμπαρωμένοι στην Ακρόπολη της Αθήνας ετοίμαζαν τα πυρομαχικά τους για να χτυπήσουν με τα κανόνια τους, τους Έλληνες που βρισκόντουσαν στον ναό του Αγίου Δημητρίου, μα ο Άγιος Δημήτριος έκανε το θαύμα του για να σωθούν οι Χριστιανοί και η πυρίτιδα έσκασε στα χέρια των Τούρκων καταστρέφοντας και τμήμα του μνημείου του Παρθενώνα. Για να θυμούνται αυτό το θαύμα, ο ναός λέγεται από τότε Άγιος Δημήτριος Λουμπαρδιάρης, από την λουμπάρδα δηλαδή το κανόνι των Τούρκων που καταστράφηκε.</span></b></span><br />
<span style="background-color: white; color: #3b3b3b; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #3b3b3b; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #3b3b3b; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><a href="http://agiografikesmeletes.blogspot.gr/2010/11/blog-post_07.html" target="_blank"><i><span style="font-size: xx-small;">Εικόνα</span></i></a></span><br />
<span style="background-color: white; color: #3b3b3b; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><a href="http://www.saint.gr/2649/saint.aspx" target="_blank"><i><span style="font-size: xx-small;">Κείμενο</span></i></a></span><br />
<span style="background-color: white; color: #3b3b3b; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #3b3b3b; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; text-align: justify;"><br /></span></div>
Περιηγητήςhttp://www.blogger.com/profile/14346539038876955403noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-42749835736222652152012-10-12T20:55:00.003+03:002012-10-12T21:16:06.634+03:00Άγιος Νέστορας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-QFe3V7Q5YQ8/UHhY4Ic3ITI/AAAAAAAAAFg/ek--1y_mXHM/s1600/agios+Nestor.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="http://3.bp.blogspot.com/-QFe3V7Q5YQ8/UHhY4Ic3ITI/AAAAAAAAAFg/ek--1y_mXHM/s640/agios+Nestor.jpg" width="462" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #783f04; font-size: large;"><b>Άγιος Νέστορας</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #783f04; font-size: large;"><b>Εορτάζει στις 27 Οκτωβρίου</b></span>.</div>
<br style="background-color: white; color: #3b3b3b; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify;" />
<div style="text-align: center;">
<i style="font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><span style="color: #783f04;"><b>"Ἀθλήσας καλῶς, ἀθάνατον τὴν εὔκλειαν, κεκλήρωσαι νῦν· καὶ στρατιώτης ἄριστος, τοῦ Δεσπότου γέγονας, ταῖς εὐχαῖς Δημητρίου τοῦ Μάρτυρος. Σὺν αὐτῷ οὖν Νέστορ σοφέ, πρεσβεύων μὴ παύσῃ ὑπὲρ πάντων ἡμῶν."</b></span></i></div>
<br />
<span style="background-color: white; color: #3b3b3b; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="color: #783f04;"><b><span style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;">Ο Νέστορας ήταν πολύ νέος στην ηλικία, ωραίος στην όψη και γνώριμος του Αγίου και ενδόξου Δημητρίου.</span><br style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify;" /><br style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify;" /><span style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;">Ο Νέστορας, λοιπόν, βλέποντας ότι ο αυτοκράτωρ Διοκλητιανός χαιρόταν για τις νίκες κάποιου σωματώδους βαρβάρου, ονομαζόμενου Λυαίου, μίσησε την υπερηφάνεια του. Βλέποντας όμως και τα θαύματα του Αγίου Δημητρίου, πήρε θάρρος. Πήγε λοιπόν στη φυλακή, όπου ήταν κλεισμένος ο Μεγαλομάρτυρας, και έπεσε στα πόδια του. Δούλε του Θεού Δημήτριε, είπε, εγώ είμαι πρόθυμος να μονομαχήσω με το Λυαίο, γι' αυτό προσευχήσου για μένα στο όνομα του Χριστού. Ο Άγιος, αφού τον σφράγισε με το σημείο του τιμίου Σταυρού, του είπε ότι και το Λυαίο θα νικήσει και για το Χριστό θα μαρτυρήσει. Τότε, λοιπόν, ο Νέστορας μπήκε στο στάδιο χωρίς φόβο και ανεφώνησε: «Θεὲ τοῦ Δημητρίου, βοήθει μοί». Και αφού πολέμησε με το Λυαίο, του κατάφερε δυνατό χτύπημα με το μαχαίρι του στην καρδιά και τον θανάτωσε.</span><br style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify;" /><br style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; margin: 0px; padding: 0px; text-align: justify;" /><span style="background-color: white; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;">Εξοργισμένος τότε ο Διοκλητιανός, διέταξε και σκότωσαν με λόγχη το Νέστορα, αλλά και το Δημήτριο. Έτσι, μ' αυτή του την ενέργεια ο Νέστορας δίδαξε ότι σε κάθε ανθρώπινη πρόκληση πρέπει να αναφωνούμε: «Κύριος ἐμοὶ βοηθός, καὶ οὐ φοβηθήσομαι τί ποιήσει μοι ἄνθρωπος;» (Ψαλμός νε' 5). Ο Κύριος είναι βοηθός μου και δε θα φοβηθώ. Τι θα μου κάνει οποιοσδήποτε άνθρωπος;</span></b></span><br />
<span style="background-color: white; color: #3b3b3b; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #3b3b3b; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; text-align: justify;"><br /></span>
<span style="background-color: white; color: #3b3b3b; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; text-align: justify;"><a href="http://agiografikesmeletes.blogspot.gr/2010/11/blog-post_08.html" target="_blank"><span style="font-size: xx-small;"><i>Εικόνα</i></span></a></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #3b3b3b; font-family: Verdana, Tahoma, Helvetica, sans-serif; font-size: xx-small;"><a href="http://www.saint.gr/2660/saint.aspx" target="_blank"><i>Κείμενο</i></a></span></div>
</div>
Περιηγητήςhttp://www.blogger.com/profile/14346539038876955403noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-46558189341684286542012-08-28T13:02:00.001+03:002012-08-28T13:02:25.434+03:00Ο γέροντας Παϊσιος και το παλιό ημερολόγιο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-NCtDRw6NNrU/UDyXDpFFVbI/AAAAAAAAAFQ/Wbi2qFUNYd4/s1600/gerontas-paisios.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="220" src="http://3.bp.blogspot.com/-NCtDRw6NNrU/UDyXDpFFVbI/AAAAAAAAAFQ/Wbi2qFUNYd4/s320/gerontas-paisios.jpg" width="320" /></a></div>
Ένα θέμα που απασχόλησε τον Γέροντα Παΐσιο, ήταν το θέμα του ημερολογίου. Πονούσε για το χωρισμό και προσευχόταν. Λυπόταν για τις παρατάξεις των παλαιοημερολογιτών που είναι ξεκομμένες σαν τα κλήματα από την Άμπελο, και δεν έχουν κοινωνία με τα Ορθόδοξα Πατριαρχεία και τις κατά τόπους αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Μερικές τέτοιες ενορίες στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη ενώθηκαν καθ' υπόδειξή του με την Εκκλησία κρατώντας το παλαιό ημερολόγιο.<br />
<br />
Έλεγε, λοιπόν ο Γέροντας: «Καλό ήταν να μην υπήρχε αυτή η εορτολογική διαφορά, αλλά δεν είναι θέμα πίστεως». Στις ενστάσεις ότι το νέο ημερολόγιο το έκανε Πάπας, απαντούσε: «Το νέο ημερολόγιο το έκανε Πάπας και το παλιό ειδωλολάτρης», εννοώντας τον Ιούλιο Καίσαρα.
Για να φανεί καλύτερα η τοποθέτηση του Γέροντα στο θέμα του ημερολογίου... παρατίθεται στη συνέχεια μια σχετική μαρτυρία:<br />
<br />
Ορθόδοξος Έλληνας με την οικογένειά του ζούσε χρόνια στην Αμερική. Είχε όμως σοβαρό πρόβλημα. Ο ίδιος ήταν ζηλωτής (παλαιοημερολογίτης), ενώ η γυναίκα και τα παιδιά του ήταν με το νέο ημερολόγιο. «Δεν μπορούσαμε να γιορτάσουμε μια γιορτή σαν οικογένεια μαζί», έλεγε. «Αυτοί είχαν Χριστούγεννα, εγώ του Αγίου Σπυρίδωνος. Εγώ Χριστούγεννα, αυτοί του Αϊ-Γιαννιού. Και αυτό ήταν το λιγότερο. Το χειρότερο ήταν το να ξέρεις, όπως μας δίδασκαν, ότι οι νεοημερολογίτες είναι αιρετικοί και θα κολασθούν. Μικρό πράγμα είναι να ακούς συνέχεια ότι η γυναίκα σου και τα παιδιά σου πρόδωσαν την πίστη τους, πήγαν με τον Πάπα, τα μυστήριά τους δεν έχουν χάρη, κ.ά.π. Ώρες συζητούσαμε με τη γυναίκα μου, αλλά άκρη δε βρίσκαμε. Για να πω την αλήθεια, κάτι δε μου άρεσε και στους παλαιοημερολογίτες. Ιδίως όταν έρχονταν κάποιοι δεσποτάδες και μας μιλούσαν. Δε μιλούσαν με αγάπη και με πόνο για τους πλανεμένους (όπως τους θεωρούσαν) νεοημερολογίτες. Αλλά θαρρείς πως είχαν ένα μίσος και χαίρονταν, όταν έλεγαν ότι θα κολασθούν. Ήταν πολύ φανατικοί. Όταν τελείωνε η ομιλία τους, ένιωθα μέσα μου μια ταραχή. Έχανα την ειρήνη μου. Όμως, ούτε σκέψη να φύγω από την παράδοσή μας. Πήγαινα να σκάσω. Σίγουρα θα πάθαινα κάτι από τη στενοχώρια.<br />
<br />
Σ' ένα ταξίδι μου στην Ελλάδα, είπα τον προβληματισμό μου στον ξάδερφό μου Γιάννη. Εκείνος μου μίλησε για κάποιον γέροντα Παΐσιο. Αποφασίσαμε να πάμε στο Άγιον Όρος, για να τον συναντήσω. Φθάσαμε στην «Παναγούδα». Ο Γέροντας μας κέρασε με γελαστό πρόσωπο και με έβαλε να καθήσω δίπλα του. Τα είχα χαμένα. Ένιωθα, όπως μου συμπεριφερόταν, σα να με γνώριζε από καιρό, σα να ήξερε τα πάντα για μένα. «Πώς τα πας με τ' αυτοκίνητα εκεί στην Αμερική;» Ήταν η πρώτη κουβέντα του. Σάστισα. Ξέχασα να αναφέρω πως η δουλειά μου ήταν στους χώρους σταθμεύσεως αυτοκινήτων, και φυσικά όλο με αυτοκίνητα ασχολούμουν.
«Καλά τα πάω», ήταν το μόνο που μπόρεσα να ψελλίσω, κοιτώντας σα χαμένος το Γέροντα. «Πόσες Εκκλησίες έχετε εκεί που μένεις»; «Τέσσερις», απάντησα και δεύτερο κύμα έκπληξης με κατέλαβε. «Με το παλιό ή με το νέο»; Ήρθε ο τρίτος κεραυνός, που όμως, αντί να μεγαλώσει τη σαστιμάρα μου, κάπως με εξοικείωσε, με ... προσγείωσε, θα έλεγα, με το χάρισμα του Γέροντα. «Δυο με το παλιό και δυο με το νέο», του αποκρίθηκα. «Εσύ πού πας»; «Εγώ με το παλιό και η γυναίκα μου με το νέο», απάντησα. «Κοίτα. Να πας κι εσύ εκεί που πηγαίνει και η γυναίκα σου», μου είπε με μια αυθεντικότητα, και ετοιμαζόταν να μου δώσει εξηγήσεις. Αλλά για μένα το θέμα είχε τελειώσει. Δε χρειαζόμουν εξηγήσεις και επιχειρήματα. Κάτι το ανεξήγητο συνέβη μέσα μου, κάτι το θεϊκό. Ένα βάρος έφυγε και τινάχτηκε μακριά μου. Όλα τα επιχειρήματα και όλες οι απειλές και οι αφορισμοί για τους νεοημερολογίτες, που χρόνια άκουγα, εξανεμίστηκαν. Ένιωθα τη χάρη του Θεού που μέσω του Αγίου του δρούσε επάνω μου και με πλημμύριζε με μια ειρήνη που χρόνια αναζητούσα. Η κατάσταση που ζούσα θα εκδηλώθηκε στο πρόσωπό του ...<br />
<br />
Εκείνο που θυμάμαι είναι ότι αυτό μάλλον έκανε τον Γέροντα να σταματήσει για λίγο. Αλλά έπειτα συνέχισε με μερικές εξηγήσεις. Ίσως για να τις λέω σε άλλους. Ίσως και για να τις χρησιμοποιήσω για τον εαυτό μου σε καιρό πειρασμού, όταν θα περνούσε εκείνη η ουράνια κατάσταση.<br />
<br />
«Και εμείς βέβαια εδώ στο Άγιον Όρος με το παλιό πάμε. Αλλά είναι άλλη περίπτωση. Είμαστε ενωμένοι με την Εκκλησία, με όλα τα Πατριαρχεία, και μ' αυτά που έχουν το νέο ημερολόγιο και μ' αυτά που έχουν το παλιό ημερολόγιο. Αναγνωρίζομε τα μυστήριά τους και αυτοί τα δικά μας. Οι ιερείς τους συλλειτουργούν με τους ιερείς μας. Ενώ αυτοί οι καημένοι ξεκόπηκαν. Οι περισσότεροι και ευλάβεια έχουν και ακρίβεια και αγωνιστικότητα και ζήλο Θεού. Μόνο που είναι αδιάκριτος, «ού κατ' επίγνωσιν». Άλλοι από απλότητα, άλλοι από αμάθεια, άλλοι από εγωισμό, παρασύρθηκαν. Θεώρησαν τις 13 μέρες θέμα δογματικό και όλους εμάς πλανεμένους, και έφυγαν από την Εκκλησία. Δεν έχουν κοινωνία ούτε με τα Πατριαρχεία και τις Εκκλησίες που πάνε με το νέο, αλλά ούτε και με τα Πατριαρχεία και τις Εκκλησίες που πάνε με το παλιό, γιατί δήθεν μολύνθηκαν από την επικοινωνία με τους νεοημερολογίτες. Και όχι μόνον αυτό. Και αυτοί οι λίγοι που έμειναν, έγιναν, δεν ξέρω και εγώ, πόσα κομμάτια. Και όλο και κομματιάζονται και αλληλοαναθεματίζονται και αλληλοαφορίζονται και αλληλοκαθαιρούνται. Δεν ξέρεις πόσο έχω πονέσει και πόσο έχω προσευχηθεί γι' αυτό το θέμα. Χρειάζεται να τους αγαπάμε και να τους πονάμε και όχι να τους κατακρίνουμε, και πιο πολύ να προσευχόμαστε γι' αυτούς να τους φωτίσει ο Θεός, και αν τύχει καμιά φορά και μας ζητήσει κανείς με καλή διάθεση βοήθεια, να λέμε καμιά κουβέντα».<br />
<br />
Πέρασαν πάνω από πέντε χρόνια από την κοίμηση του Γέροντα. Ο κ. Χ. ήλθε στην «Παναγούδα» να ευχαριστήσει τον Γέροντα, γιατί έκτοτε βρήκε την πνευματική, αλλά και την οικογενειακή του σωτηρία και με δάκρυα στα μάτια διηγήθηκε τα ανωτέρω.<br />
<br />
Με την αγάπη, την προσευχή και την διάκρισή του, γνώριζε πότε να μιλά, πώς να ενεργεί και να βοηθά αθόρυβα τη μητέρα Εκκλησία, αποφεύγοντας τα άκρα και θεραπεύοντας πληγές που ταλαιπωρούν το σώμα της Εκκλησίας και σκανδαλίζουν τους πιστούς.<br />
<br />
<br />
Από το βιβλίο «Βίος γέροντος Παϊσίου του Aγιορείτου», Ιερομονάχου π. Ισαάκ (σελ. 691 - 696)<br />
<br />
<br />
<a href="http://www.agioritikovima.gr/agioritikovima-rsswidget/4547-o-geronta-paio-kai-to-palio-imerologio">http://www.agioritikovima.gr/</a>
</div>
Περιηγητήςhttp://www.blogger.com/profile/14346539038876955403noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-71112351500473405552012-08-14T17:54:00.000+03:002012-08-14T17:54:03.281+03:0015 Αυγούστου: Κοίμηση της Θεοτόκου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="smallfont">
<span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold;">Αφιέρωμα στην Παναγία</span></div>
<hr size="1" style="color: white;" />
<div id="post_message_292992">
<b><i><span style="color: navy;">Από τις Θεομητορικές εορτές ξεχωρίζει η εορτή της Κοιμήσεως στις 15 Αυγούστου.</span></i></b><br />
<b><i><span style="color: navy;"><br /></span></i></b>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/--rqvzwCP1bI/UCplfe4mhhI/AAAAAAAAAE4/yFQBW1LdBm8/s1600/panagia.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://4.bp.blogspot.com/--rqvzwCP1bI/UCplfe4mhhI/AAAAAAAAAE4/yFQBW1LdBm8/s320/panagia.gif" width="320" /></a></div>
<b><i><span style="color: navy;"><br /></span></i></b>
<br />
Με αυτήν η Εκκλησία μας εορτάζει την Κοίμηση της Θεοτόκου που περιλαμβάνει, πρώτο, το θάνατο και την ταφή της και, δεύτερο, την ανάσταση και τη μετάστασή της στους ουρανούς.<br />
Στην Ελλάδα γιορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα σε πολλά μέρη της χώρας, ονομάζεται δε και <b>«Πάσχα του καλοκαιριού»</b>.<br />
<br />
To ιστορικό της Κοιμήσεως δεν αναφέρεται σε αρχαίες ιστορικές πηγές του Χριστιανισμού, αλλά σε μεταγενέστερες, και στην πατερική παράδοση.<br />
<br />
<div style="float: right;">
</div>
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που μας δίνουν οι πηγές αυτές, η Θεοτόκος ειδοποιήθηκε από άγγελο του Θεού για τον επικείμενο θάνατό της.<br />
Πήγε τότε ο Άγγελος και της είπε: <b>«Αυτά λέγει ο Υιός σου: είναι καιρός να παραλάβω τη μητέρα Μου κοντά Μου. Γι’ αυτό να μην ταραχθείς, αλλά δέξου το μήνυμα με ευφροσύνη, επειδή μεταβαίνεις σε ζωή αθάνατη».</b><br />
<br />
Μόλις το άκουσε η Θεοτόκος, χάρηκε πολύ και από τον πολύ πόθο της να μεταβεί στον μονογενή Υιό της, ανέβηκε με βιασύνη και προθυμία στο Όρος των Ελαιών για να προσευχηθεί, διότι είχε αυτή τη συνήθεια, να ανεβαίνει συχνά σ’ αυτό το όρος. Τότε ακολούθησε θαύμα παράδοξο. Όταν ανέβηκε εκεί η Θεοτόκος, έκλιναν την κορυφή τους τα δέντρα, σαν να ήταν έμψυχα και λογικά, και την προσκύνησαν και έτσι έδειξαν το σεβασμό τους και τίμησαν την Κυρία και Δέσποινα του κόσμου.<br />
<br />
Αφού προσευχήθηκε αρκετά η Πανάχραντη, επέστρεψε στην οικία της. Άναψε φώτα πολλά, ευχαρίστησε τον Θεό και κάλεσε τις συγγενείς και τις γειτόνισσες. Στη συνέχεια, ετοιμάζει όλα τα απαραίτητα για τον ενταφιασμό της. Φανερώνει και στις άλλες γυναίκες τα λόγια που της είπε ο Άγγελος για της εις τους ουρανούς μετάστασή της και σαν απόδειξη των λόγων της, δείχνει το χαροποιό και νικητικό σημείο, που της έδωσε ο Άγγελος, ένα κλαδί φοίνικα.<br />
<br />
Οι καλεσμένες γυναίκες, μόλις άκουσαν αυτό το λυπηρό μήνυμα, άρχισαν τους θρήνους και έπειτα παρακαλούσαν την Παναγία να μη τις αφήσει ορφανές. Και η Θεοτόκος τις βεβαίωσε ότι, αφού μετασταθεί στους ουρανούς, θα φυλάει όχι μόνον αυτές αλλά και όλο τον κόσμο. Με τέτοια παρηγορητικά λόγια στάματησε την υπερβολική λύπη τους.<br />
<br />
Η παράδοση αναφέρει ότι την τρίτη ημέρα από την εμφάνιση του αγγέλου, οι Απόστολοι δεν ήταν όλοι στα Ιεροσόλυμα, αλλά σε μακρινούς τόπους όπου κήρυτταν το Ευαγγέλιο. Τότε ξαφνικά νεφέλη τους άρπαξε και τους έφερε όλους μπροστά στο κρεβάτι, όπου ήταν ξαπλωμένη η Θεοτόκος και περίμενε την κοίμησή της.<br />
<br />
Μαζί με τους Αποστόλους ήρθε και ο Άγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, ο Απόστολος Τιμόθεος και οι λοιποί θεόσοφοι ιεράρχες. Όλοι αυτοί, μόλις έμαθαν την αιτία για την οποία συνάχθηκαν αιφνιδίως και παραδόξως, έλεγαν στην Θεοτόκο: <b>«όσο σε βλέπαμε, Δέσποινα, να ζεις και να μένεις στον κόσμο, παρηγορούμεθα σαν να βλέπαμε τον Υιόν σου. Επειδή όμως τώρα με τη βουλή του Υιού σου και Θεού μεταβαίνεις στα ουράνια, γι’ αυτό καθώς βλέπεις θρηνούμε και δακρύζουμε, αν και από την άλλη χαιρόμαστε για όσα θαυμαστά σου έγιναν»</b>. Τότε η Θεοτόκος τους αποκρίθηκε: <b>«Μαθητές του Υιού μου και Θεού, μην κάνετε πένθος και λύπη τη χαρά μου».</b><br />
<br />
Όταν ειπώθηκαν αυτά τα λόγια φτάνει και ο Απόστολος Παύλος. Έπεσε στα πόδια της Θεομήτορος, την προσκύνησε και την εγκωμίασε με πολλά ουράνια εγκώμια: <b>«Χαίρε, ω Μήτερ της ζωής, διότι αν και δεν έζησα σωματικώς κοντά στον Υιό σου, βλέποντας όμως εσένα, νόμιζα ότι έβλεπα Εκείνον».</b><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-QOP700efRog/UCpmL0ucCRI/AAAAAAAAAFA/-YmgQsKJRig/s1600/koimisi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="484" src="http://3.bp.blogspot.com/-QOP700efRog/UCpmL0ucCRI/AAAAAAAAAFA/-YmgQsKJRig/s640/koimisi.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Μετά αποχαιρετά όλους, ξαπλώνει πάνω στο νεκροκρέββατο, σταύρωσε τα χέρια της, προσφέρει δεήσεις και ικεσίες στον Υιό της για τη σύσταση και την ειρήνη όλου του κόσμου, γεμίζει τους Αποστόλους και ιεράρχες από την ευλογία του Υιού της που δίνεται απ’ αυτήν στους ανθρώπους, και έτσι αφήνει στα χέρια του Υιού της και Θεού την ολόφωτη και παναγία ψυχή της.<br />
<br />
Τότε ο κορυφαίος των Αποστόλων Πέτρος άρχισε να λέει στην Θεοτόκο επιτάφια εγκώμια, ενώ οι άλλοι Απόστολοι σήκωσαν το νεκροκρέβατο. Άλλοι προπορεύονταν βαστάζοντας λαμπάδες και ψάλλοντας ύμνους και άλλοι ακολουθούσαν ως το τάφο το σώμα της Θεομήτορος. Ακούγονταν και Άγγελοι από τον ουρανό που έψαλλαν και γέμιζαν τον αέρα οι μελωδίες τους.<br />
<br />
Όλα αυτά μην υποφέροντας να βλέπουν και να ακούν οι άρχοντες των Ιουδαίων, παρεκίνησαν κάποιους από το λαό και τους έπεισαν να παρεμποδίσουν την πομπή. Όμως η θεία δίκη πρόφτασε και παίδεψε τους τολμήσαντας με το να τους τυφλώσει.<br />
<br />
Έπειτα οι έφτασαν οι Απόστολοι στη Γεσθημανή, ενταφίασαν το πάναγνο σώμα της Θεοτόκου και περίμεναν εκεί τρεις μέρες ακούγοντας ακαταπαύστως σε όλο αυτό το διάστημα τους ύμνους και τις μελωδίες των αγίων Αγγέλων.<br />
<br />
Μετά από τρεις ημέρες, άνοιξαν τον τάφο και έκπληκτοι διαπίστωσαν ότι η Παναγία αναστήθηκε σωματικά και αναλήφθηκε στους ουρανούς. Και βέβαια όλη η ανθρωπότητα, με ευγνωμοσύνη για τις πρεσβείες της στο Σωτήρα Χριστό, αναφωνεί: <b>«Χαίρε, ω Μήτερ της ζωής».</b><br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: blue;"><b></b></span><br />
<div style="float: left;">
<span style="color: blue;"><b><img border="0" onclick="if(this.alt) window.open('http://img21.imageshack.us/img21/336/panagia.jpg');" onload="op_stop();if(largerThan(this.width,700)) {this.width=700;this.alt='Click here to see a large version';};op_start();" onmouseover="if(this.alt) this.style.cursor='pointer';" src="http://img21.imageshack.us/img21/336/panagia.jpg" /> </b></span></div>
<span style="color: blue;"><b>Τι σημαίνει: Μαρία - Θεοτόκος - Παναγία</b></span><br />
<br />
<span style="color: blue;"><b>Μαρία</b></span><br />
<br />
Ασφαλώς δεν είναι γνωστό σε πολύ κόσμο το τι σημαίνει το όνομα Μαρία, και το οποίο είναι το καθ' αυτό όνομα που της δόθηκε αρχικά, και που αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη και δεν της δόθηκε τυχαία.<br />
<br />
Το όνομα Μαρία παράγεται από το εβραϊκό Αϊός το οποίο δηλοί Κύριος και ερμηνεύεται Κυρία διότι, ως Μήτηρ Θεού κυριεύει και εξουσιάζει ουράνια και επίγεια κτίσματα. Έχει δε την κυριότητα της δυνάμεως επειδή το θεμέλιο της κυριότητος είναι η δύναμις.<br />
<br />
<span style="color: blue;"><b>Θεοτόκος</b></span><br />
<br />
Το καθ' εξοχήν θεολογικό όνομα της Μητέρας του Θεού είναι Θεοτόκος.<br />
<br />
«Θεοτόκον ωνόμασαν την Παρθένον Πατέρες προ της Γ' Οικουμενικής Συνόδου. Στη δε Σύνοδο αυτή εδιωρίσθη το πρώτον να καλείται Θεοτόκος η Παρθένος Μαρία. Ακόμη η Σύνοδος αύτη την γλυκυτάτην ταύτην της Παρθένου προσηγορίαν επικυρώσασα, ως όρον δογματικόν εις πάσαν την οικουμένην παρέδωσε. Πρώτος γαρ ο Ωριγένης Θεοτόκον την Παρθένον εκάλεσε... Ο δε Αλεξανδρείας Κύριλλος, γράφων προς Νεστόριον λέγει, ότι και ο Μέγας Αθανάσιος Θεοτόκον αυτήν και ωνόμασε και ωμολόγει».<br />
<br />
<br />
<span style="color: blue;"><b>Παναγία</b></span><br />
<br />
Το προσφιλέστατο όνομα της Παναχράντου Δέσποινας είναι χωρίς άλλο το <span style="color: blue;">«ΠΑΝΑΓΙΑ»</span>. Πότε ιστορικά έλαβε αυτή την προσωνυμία η Παρθένος;<br />
<br />
«Αποδίδεται εις την Θεοτόκον και σταθεροποιείται δι ατυήν η προσωνυμία «Παναγία». Ταύτην γνωρίζει ως επικρατούσαν πλέον κατά τον Ε' αιώνα ο Βασίλειος Σελευκείας . Βραδύτερον κατά τον Ζ' αιώνα, ο Ανδρέας Κρήτης αποκαλεί επιμόνως την Άχραντον «αγιωτέραν των αγίων» .<br />
<br />
<br />
<span style="color: blue;"><b></b></span><br />
<div style="float: right;">
<span style="color: blue;"><b><img border="0" onclick="if(this.alt) window.open('http://www.aitsoft.gr/Proseuxh_files/Panagia.gif');" onload="op_stop();if(largerThan(this.width,700)) {this.width=700;this.alt='Click here to see a large version';};op_start();" onmouseover="if(this.alt) this.style.cursor='pointer';" src="http://www.aitsoft.gr/Proseuxh_files/Panagia.gif" /> </b></span></div>
<span style="color: blue;"><b>Το όνομα Μαρία περιγράφει τα χαρίσματα της Παναγίας.</b></span><br />
<br />
Της έδωσαν τ όνομα της γιαγιάς της, όμως το καθένα από τα πέντε γράμματα του ονόματός της παραπέμπεικαι σε ένα γυναικείο πρόσωπο της Παλαιάς Διαθήκης το οποίο διακρίθηκε για μία τουλάχιστον αρετή:<br />
<br />
η <b>Μ</b>- αριάμ, για την αγνότητά της<br />
<br />
η<b> Α</b>- βιγαία (πηγή χαράς) για ταπείνωση και σωφροσύνη<br />
<br />
η <b>Ρ</b>- αχήλ (αμνάδα) για την ομορφιά της<br />
<br />
η<b> Ι</b>- ουδήθ, για την ανδρειοφροσύνη και την πίστη της<br />
<br />
η <b>Ά</b>- ννα (Θεία Χάρη) για την υπομονή της.<br />
<br />
<b><i><u>Σύντομα η μοναδική ζωή της Παναγίας</u></i></b><br />
Κατά το λεγόμενο, «πρωτευαγγέλιο» του Ιακώβου του αδελφοθέου, ο ιερέας Ματθάν (23ος απόγονος του Δαβίδ, κατά τον γενεαλογικό πίνακα του Ευαγγελιστή Ματθαίου), παντρεύτηκε τη Μαρία και μαζί απέκτησαν τον Ιακώβ, τον πατέρα του Ιωσήφ, του μνήστορος της Παναγίας, και τρεις κόρες:<br />
<br />
τη <b>Μαρία</b>, η οποία γέννησε τη Σαλώμη τη μαία,<br />
<br />
τη <b>Σοβή</b>, η οποία γέννησε την Ελισάβετ, τη μητέρα του Ιωάννη του Προδρόμου και<br />
<br />
την <b>Άννα</b>, η οποία γέννησε τη Μαρία, τη μητέρα του Χριστού.<br />
<br />
Η Άννα , παντρεύτηκε σε ηλικία 20 ετών, τον τριαντάχρονο τότε Ιωακείμ, ο οποίος καταγόταν απ τη γενιά του Δαβίδ, όπως κι εκείνη. Όμως πέρασαν 40 χρόνια έγγαμου βίου και ο Ιωακείμ και η Άννα δεν είχαν αποκτήσει παιδί. Η ατεκνία στην εποχή τους ήταν μεγάλη ντροπή. Αλλά αυτή τη ντροπή την έφερναν πάνω τους και οι δυό τους αγόγγυστα κι αδιαμαρτύρητα απέναντι στο Θεό. Υπέμεναν το θέλημά Του, Τόν θερμοπαρακαλούσαν, πίστευαν με απλοϊκή και πηγαία πίστη στην παντοδυναμία Του και περίμεναν…<br />
<br />
Απέναντι στη τόση πίστη, υπομονή και προσευχή ο Θεός απάντησε με πολλαπλά μεγάλα θαύματα. Στέλνει τον άγγελό Του και λύει την ατεκνία της Άννας (9 Δεκεμβρίου). Και η γριά και στείρα Άννα, ως άλλη Σάρα, θα μείνει έγκυος και στα 60 της χρόνια θα γεννήσει και θ‘ αποκτήσει (8 Σεπτεμβρίου, ημέρα Δευτέρα του έτους 15 π.Χ.) κόρη. Και τι κόρη(!) τη <b>Μαρία</b>, τη μετέπειτα Παναγία Δέσποινα.<br />
<br />
Τής έδωσαν τ όνομα της γιαγιάς της, όμως το καθένα από τα πέντε γράμματα του ονόματός της παραπέμπει και σε ένα γυναικείο πρόσωπο της Παλαιάς Διαθήκης .<br />
<br />
Στο δώρο αυτό του Θεού οι ευσεβείς γονείς της Μαρίας, απαντούν με αντίδωρο. Προσφέρουν στο Θεό εκείνο που τους πρόσφερε. Φέρνουν στο ναό και <b>αφιερώνουν </b>στο Θεό την τρίχρονη κορούλα τους.<br />
<br />
Μεγάλη η καρδιά τους – Μεγάλη η απόφασή τους – Μεγάλη η πίστη τους.<br />
<div style="float: right;">
<img border="0" onclick="if(this.alt) window.open('http://4.bp.blogspot.com/_Qh-zFmD3xa0/SSWbuyMRQKI/AAAAAAAAAOE/sibGtIwWW1U/s320/21noem-big.jpg');" onload="op_stop();if(largerThan(this.width,700)) {this.width=700;this.alt='Click here to see a large version';};op_start();" onmouseover="if(this.alt) this.style.cursor='pointer';" src="http://4.bp.blogspot.com/_Qh-zFmD3xa0/SSWbuyMRQKI/AAAAAAAAAOE/sibGtIwWW1U/s320/21noem-big.jpg" /> </div>
<br />
<br />
Το τρίχρονο κοριτσάκι τρέχοντας ανέβηκε τα σκαλοπάτια του ναού κι έπεσε στην αγκαλιά του αγίου αρχιερέα Ζαχαρία. Εκείνος προφανώς, γνωρίζοντας ποιό είναι το θέλημα του Θεού γι αυτό το παιδί, γεμάτος χαρά, αφού πρώτα πείθει τον λαό για το σωστό της παράδοξης απόφασής του, οδηγεί (21 Νοεμβρίου) τη μικρή κόρη στα <b>«Άγια των Αγίων»</b> του ναού , εκεί δηλαδή που μόνο ο αρχιερέας έμπαινε κι αυτός μια φορά το χρόνο.<br />
Εκεί φυλάσσονταν από τους ισραηλίτες τα ιερότερα των κειμηλίων τους, η κιβωτός της Διαθήκης που περιείχε τις πλάκες με τις δέκα εντολές, η ράβδος του Ααρών και το δοχείο με το μάννα.<br />
<br />
Εκεί θα παραμείνει επί 12 συναπτά έτη η πιο αγνή ψυχή από την αρχή του κόσμου, η μικρή Μαρία, ζωντας με <b>νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, υπακοή</b> και τρεφόμενη από αγγελικά χέρια, καθώς εκείνη έμελλε να αναδειχθεί μεγαλύτερη κι από τα «Άγια των Αγίων» και να γίνει η νέα κιβωτός που μέσα της θα στέγαζε τον Λόγο του Θεού.<br />
<br />
Στά εννέα της χρόνια θα γνωρίσει την πίκρα της ορφάνιας, καθώς θα στερηθεί και τους δυό αγαπημένους γονείς της.<br />
Έτσι οι ιερείς του ναού και οι συγγενείς της, όταν πλέον ήρθε η ώρα (σε ηλικία 15 ετών) να αφήσει το ναό και να βγεί έξω στον κόσμο, αποφασίζουν να μην την αφήσουν μόνη εκτεθειμένη στους κινδύνους της ζωής, αλλά να την προστατεύσουν.<br />
<br />
Τήν θέτουν υπό την προστασία του Ιωσήφ, ενός μακρινού συγγενή της , του οποίου η γυναίκα είχε πεθάνει και του είχε ήδη αφήσει 7 παιδιά, 4 αγόρια και 3 κορίτσια (τα οποία αργότερα θα θεωρηθούν από τον κόσμο και σύμφωνα με το νόμο της εποχής, ως αδέλφια του Ιησού Χριστού). Η απόφασή τους αυτή επικυρώθηκε με θαυμαστό τρόπο, καθώς κατά την εκλογή του Ιωσήφ ως μνηστήρα της Μαρίας, ένα περιστέρι βγήκε από τη ράβδο του και πέταξε πάνω από το κεφάλι του.<br />
<div style="float: left;">
<img border="0" onclick="if(this.alt) window.open('http://3.bp.blogspot.com/_FzkphjiTux8/SaWWyBmPX_I/AAAAAAAAAPw/8KotXfvn3JQ/S229/2panagia.jpg');" onload="op_stop();if(largerThan(this.width,700)) {this.width=700;this.alt='Click here to see a large version';};op_start();" onmouseover="if(this.alt) this.style.cursor='pointer';" src="http://3.bp.blogspot.com/_FzkphjiTux8/SaWWyBmPX_I/AAAAAAAAAPw/8KotXfvn3JQ/S229/2panagia.jpg" /> </div>
<br />
<br />
Ο Ιωσήφ παρέλαβε τη 16χρονη Μαρία, παρά τους δισταγμούς που είχε, επειδή ήταν χήρος με παιδιά και μεγάλος σε ηλικία (75 ετών).<br />
<br />
Η Μαρία δεν πρόλαβε να κλείσει χρόνο στη νέα της ζωή κι ένα ανοιξιάτικο κυριακάτικο απόγευμα στις <b>25 του Μαρτιού</b>, ενώ με το νού και την καρδιά της ήταν προσηλωμένη στην νοερά προσευχή, με τα χείλη σιγόψελνε ύμνους στο Θεό και με τα χέρια χρυσοκένταγε το νέο «καταπέτασμα» του ναού, άκουσε από τ Αρχαγγελικά του Γαβριήλ τα χείλη, την εκπλήρωση του «πρωτευαγγελίου». <b>«Χαίρε, κεχαριτωμένη Μαρία!. Ο Κύριος μετά σού». </b>Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να συμβεί το ποθούμενο, καθώς αγιωτέρα και καθαροτέρα ψυχή δεν υπήρξε μέχρι τότε, ούτε θα υπάρξει σαν αυτή της Παναγίας. <b>«Μή φοβάσαι, Μαρία, θα γεννήσεις το Γιό του Υψίστου. Πνεύμα Άγιο θα σε επισκιάσει»</b>. Και η απάντησή της που ακολούθησε τους πρώτους ανθρώπινους δισταγμούς της: <b>«Ιδού, η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου». </b>Η σωτήρια απάντηση που περίμενε όλος ο κόσμος, δόθηκε.<br />
<div style="float: right;">
<img border="0" onclick="if(this.alt) window.open('http://www.rel.gr/photo/albums/userpics/10039/normal_evaglondino15.jpg');" onload="op_stop();if(largerThan(this.width,700)) {this.width=700;this.alt='Click here to see a large version';};op_start();" onmouseover="if(this.alt) this.style.cursor='pointer';" src="http://www.rel.gr/photo/albums/userpics/10039/normal_evaglondino15.jpg" /> </div>
<br />
<br />
Η Μαρία έγκυος. Δεν το χωράει ο νούς του δίκαιου Ιωσήφ. Όμως Άγγελος Κυρίου θα τον ενημερώσει για τα συμβάντα και έτσι εκείνος, μπροστά στα μάτια του κόσμου θα πάρει την ευθύνη και θα καλύψει την Παρθένο.<br />
<br />
Η ταπεινή κόρη της Ναζαρέτ θα γίνει μάνα όντας παρθένος. Παρθένος πριν, κατά και μετά τον τοκετό. Αυτή είναι η πίστη της Εκκλησίας. Γι αυτό και στις εικόνες της αγιογραφείται με τρία αστέρια (δυό στους ώμους και ένα στο μέτωπο) πάνω στην εσθήτα της και υμνολογείται ως «<b>Νύμφη ανύμφευτη»</b>.<br />
<br />
Το γεγονός αυτό βέβαια, δεν μπορεί να το χωρέσει ο νούς όχι μόνο του Ιωσήφ, μά και κάθε ανθρώπου. Κι όμως η εξαδέλφη της Μαρίας η Ελισάβετ, φωτιζόμενη από το πνεύμα του Θεού, θα το πεί: <b>«ήρθε σε μένα η μήτηρ του Κυρίου μου»</b> και το βρέφος που είχε στην κοιλιά της θα σκιρτήσει με την παρουσία της Παρθένου Μαρίας.<br />
<br />
Ακολουθεί το ταξίδι προς την Βηθλεέμ τη γενέτειρα του Ιωσήφ, για να απογραφούν εκεί ο ίδιος και η Μαρία, σύμφωνα με την διαταγή του αυτοκράτορα Οκταβιανού Αυγούστου<br />
<br />
<b>«Ετοιμάζου Βηθλεέμ, ήνοικτε πάσιν η Εδέμ».</b><br />
<div style="float: left;">
<b><img border="0" onclick="if(this.alt) window.open('http://arxonmixail.googlepages.com/189.jpg/189-full.jpg');" onload="op_stop();if(largerThan(this.width,700)) {this.width=700;this.alt='Click here to see a large version';};op_start();" onmouseover="if(this.alt) this.style.cursor='pointer';" src="http://arxonmixail.googlepages.com/189.jpg/189-full.jpg" /> </b></div>
<br />
<br />
Σ αυτό το άσημο χωριό που βρίσκεται 10 χιλιόμετρα μακριά από την Ιερουσαλήμ θα γεννήσει η Παρθένος σ έναν στάβλο και θα εναποθέσει σ ένα παχνί τον κτίσαντα τον κόσμο όλον.<br />
<br />
<div style="float: right;">
<img border="0" onclick="if(this.alt) window.open('http://agioritikesmnimes.pblogs.gr/files/f/232527-01.jpg');" onload="op_stop();if(largerThan(this.width,700)) {this.width=700;this.alt='Click here to see a large version';};op_start();" onmouseover="if(this.alt) this.style.cursor='pointer';" src="http://agioritikesmnimes.pblogs.gr/files/f/232527-01.jpg" /> </div>
Ο Εμμανουήλ (=ο Θεός είναι μαζί μας) είναι εδώ κι η μάνα του κρυφά Τόν καμαρώνει, καθώς απλοϊκά τσομπανόπουλα Τόν προσκυνούνε, άγγελοι Τόν υμνούνε, άδολα ζώα Τόν ζεσταίνουν με τα χνώτα τους, μάγοι (σπουδαγμένοι πανεπιστήμονες του καιρού τους) Τόν χρυσώνουν.<br />
<br />
Στις 8 μέρες ακολουθεί η περιτομή και η ονοματοδοσία του νεαρού αγοριού. Ιησούς θάναι τ όνομά Του.<br />
<br />
Στις 40 μέρες οι ευλογημένοι γονείς του Ιησού, ακολουθώντας την παράδοση και το νόμο του Μωυσή, θα φέρουν το παιδί στο ναό, για να πάρουν όλοι μαζί την ευλογία του Θεού και να συνεχίσουν έτσι οι γονείς με δύναμη και φρόνηση, την ανατροφή του παιδιού τους.<br />
<br />
Θα ακολουθήσει η φυγή της αγίας οικογένειας στην Αίγυπτο, κατόπιν αγγελικής προτροπής, για να γλιτώσει ο μικρός Ιησούς από το φονικό μαχαίρι του Ηρώδη. Αγόγγυστα και με χαρά η Μαρία θα υποφέρει τον ξεριζωμό από το σπίτι και τον ξενιτεμό προς χάριν του παιδιού της.<br />
<br />
Δεν θα αργήσει όμως να έλθει και η ποθητή μέρα της επιστροφής στην πατρίδα και η εγκατάσταση της ιερής οικογένειας στη Γαλιλαία.<br />
<br />
Τήν Παναγία θα την ξανασυναντήσουμε στα ευαγγέλια. Θα ψάχνει εναγωνίως το δωδεκάχρονο πια αγόρι της, που Το είχε χάσει, κατά την επιστροφή της οικογένειας από το ναό των Ιεροσολύμων, όπου είχαν πάει για την εορτή του Πάσχα. Άραγε μέσα σε τι αγωνία θα ζούσε η αγία της ψυχή εκείνες τις τρεις ημέρες που πέρασαν, προτού βρεί τον Ιησού να διδάσκει στο σπίτι του πατέρα Του, τους σοφούς αρχιερείς του ναού;<br />
<br />
Τή λαχτάρα που της έδωσε τότε ο Γιός της, θα της την ξεπληρώσει όταν πια τριαντάχρονος θ αρχίσει το δημόσιο έργο Του.<br />
<br />
Γιά χάρη της μητέρας Του τότε θα κάνει το πρώτο θαύμα Του, αν και ήταν παράκαιρο όπως της είπε. Εντούτοις, θα κάνει το νερό κρασί στον εν Κανά γάμο για να συνεχισθεί το γλέντι και η χαρά των παρευρισκομένων σ αυτό το γιορτάσι, διότι… Εκείνη Τού το ζήτησε!<br />
<br />
Σε κάποια άλλη στιγμή όμως, όταν Τόν αναζητούσαν η μητέρα του και τ αδέρφια Του, θα πεί πώς μητέρα μου κι αδέρφια μου είναι εκείνοι που εφαρμόζουν το θέλημα του Θεού.<br />
<br />
Οι καλοθελητές θα σχολιάσουν πώς πλήγωσε μ αυτά τα λόγια, τη μητέρα Του.<br />
<br />
Λέτε, αλήθεια, να αδιαφορούσε τόσο πολύ για Εκείνη ο Κύριος;<br />
<br />
Ποιος; Εκείνος, ο οποίος, όταν ήταν καρφωμένος πάνω στο Σταυρό, και φρικτά υπέφερε, εντούτοις νοιάστηκε για ΄κείνη, για να μην μείνει μόνη και απροστάτευτη μετά το θάνατό Του και την έθεσε υπό την προστασία του αγαπημένου Του μαθητή, του Ιωάννη.<br />
<br />
Κι <b>Εκείνη </b>λέτε να μη γνώριζε τη σημασία των παραπάνω λόγων του παιδιού της, όταν ήταν:<br />
<br />
Εκείνη που Τόν γέννησε και Τόν ανέθρεψε;<br />
<br />
Εκείνη που Τόν παράστεκε σ όλες τις περιοδείες Του;<br />
<br />
Εκείνη που στο Γολγοθά επάνω και κάτω απ το Σταυρό του παιδιού της ανήμπορη και μόνη παρακολουθεί τα φρικτά γενόμενα?<br />
<br />
Εκείνη που κατά την αποκαθήλωση έλουσε με τα δάκρυά της, μύρωσε και νεκροπρεπώς ενταφίασε το πανάγιο σώμα του Γιού της;<br />
<br />
Εκείνη που μπροστά στα μάτια της Γιός της και Σωτήρας του κόσμου, αναλήφθηκε στους ουρανούς;<br />
<br />
Εκείνη που κατά την ημέρα της Πεντηκοστής έλαβε στο υπερώο της Ιερουσαλήμ το Άγιο Πνεύμα, μαζί με τους Αποστόλους;<br />
<br />
Εκείνη που ξεκίνησε μετά από τον κλήρο που της έλαχε, να πάει να κηρύξει το Γιό της στην Ιβηρία;<br />
<br />
Αλλά τελικά, το θέλημα του Γιού της ήταν να βρεθεί στη χερσόνησο του Άθωνα και αυτός ο ευλογημένος τόπος να της παραχωρηθεί από τον ίδιο τον Κύριο, από τότε και έως τα τέλη των αιώνων ως περιβόλι δικό της.<br />
<br />
Η Παναγία γνώριζε από τον την ώρα του Ευαγγελισμού της όλα τα μελλούμενα, αλλά «διετήρει πάντα τα ρήματα ταύτα εν τη καρδία αυτής»<br />
<br />
<b>Μιά συνεχής σιωπή, προσευχή, διακριτική υπομονή και ταπείνωση, ήταν η ζωή της.</b><br />
<div style="float: right;">
<b><img border="0" onclick="if(this.alt) window.open('http://www.ko-go.gr/images/kogo/16/church.png');" onload="op_stop();if(largerThan(this.width,700)) {this.width=700;this.alt='Click here to see a large version';};op_start();" onmouseover="if(this.alt) this.style.cursor='pointer';" src="http://www.ko-go.gr/images/kogo/16/church.png" /> </b></div>
<br />
<br />
Κι έτσι συνέχισε να πολιτεύεται και μετά την Ανάληψη του Γιού της στους ουρανούς.<br />
<br />
Ξενυχτούσε στην προσευχή. Και δεν προσευχόταν όρθια ή γονατιστή. Χρωμάτιζε την προσευχή της με τις επίμονες γονυκλισίες . Έκανε τόσες πολλές μετάνοιες, ώστε στα αγία γόνατά της σχηματίστηκαν «κόμποι» . Το δε μάρμαρο που ακουμπούσαν τα γόνατά της …βαθούλωσε!!!<br />
<br />
Μετά την ολονύκτια προσευχή της, ξάπλωνε για λίγο, έχοντας σά στρώμα μία πέτρα.<br />
<br />
Η δε προσευχή της έκανε θαύματα! Θεράπευε άρρωστους, έβγαζε δαιμόνια κ.λ.π.<br />
<br />
Όμως η φιλεύσπλαχνος Παρθένος δεν είχε περιορισθεί μόνο στην προσευχή, αλλ είχε ανοιχθεί και προς τον κόσμο. Δεν επικοινωνούσε μονό με το Θεό, αλλά και με τον κόσμο. Τή νύχτα δηλαδή την είχε αφιερώσει στην επικοινωνία της με το Θεό και την ημέρα στην επικοινωνία της με το συνάνθρωπο.<br />
<div style="float: left;">
<img border="0" onclick="if(this.alt) window.open('http://www.imkby.gr/theomitorika/images/image002.jpg');" onload="op_stop();if(largerThan(this.width,700)) {this.width=700;this.alt='Click here to see a large version';};op_start();" onmouseover="if(this.alt) this.style.cursor='pointer';" src="http://www.imkby.gr/theomitorika/images/image002.jpg" /> </div>
<br />
* Υποδεχόταν τους ξένους με πλατειά καρδιά. Και τους περιποιόταν.<br />
<br />
* Έκανε ελεημοσύνες.<br />
<br />
* Έτρεχε στα ορφανά, στις χήρες, στους καταπονημένους, στους θλιβομένους.<br />
<div style="float: right;">
<img border="0" onclick="if(this.alt) window.open('http://www.ant1online.gr/resources/images/35a97ebb-ab3f-4142-b533-494d05ba7bc7.jpg');" onload="op_stop();if(largerThan(this.width,700)) {this.width=700;this.alt='Click here to see a large version';};op_start();" onmouseover="if(this.alt) this.style.cursor='pointer';" src="http://www.ant1online.gr/resources/images/35a97ebb-ab3f-4142-b533-494d05ba7bc7.jpg" /> </div>
<br />
Ώσπου ήρθε η ώρα σε ηλικία άγνωστη σε μας (άλλοι λένε 59 ετών και άλλοι 74 και κάτι, που είναι ίσως και το πιθανότερο), να πάει να συμβασιλεύσει στους ουρανούς μαζί με τον Γιό της .<br />
<br />
Ο Άγγελος Γαβριήλ της φέρνει την είδηση της αναχώρησής της μετά τρεις ημέρες στους ουρανούς, προσφέροντάς της ένα κλαδί φοίνικα που είναι σύμβολο αθανασίας.<br />
<br />
Στο διάστημα των τριών ημερών, έκανε όλες τις απαραίτητες ετοιμασίες που επιβάλλεται να γίνουν γι αυτό το ταξίδι.<br />
<br />
Προσευχήθηκε στο αγαπημένο της όρος των Ελαιών κι εκεί τα δέντρα έκλιναν τις κορφές τους για να την προσκυνήσουν, να την τιμήσουν και να την αποχαιρετήσουν.<br />
<br />
Μά τα θαυμάσια του Θεού δεν έχουν τελειωμό. Οι Απόστολοι είχαν διασκορπιστεί στα πέρατα της γης για να κηρύξουν «Ιησούν Χριστόν και τούτον εσταυρωμένον». Τήν ημέρα της κοιμήσεως της Θεοτόκου όμως, σύννεφα τους άρπαξαν και τους μετέφεραν «Γεσθημανή τώ χωρίω», στο σπίτι της Παναγίας.<br />
<br />
Κι Εκείνη τους μιλάει, τους νουθετεί, τους καθοδηγεί και τους παρηγορεί, με την απαράμιλλη γλυκύτητα που την διακρίνει πάντα. Και όταν ήρθε η ώρα (9 το πρωί της 15ης Αυγούστου), παρέδωσε το πνεύμα της στα χέρια του ίδιου του Γιού της, ο Οποίος τότε εκπλήρωσε και την επιθυμία της, να δεί από κοντά τους τόπους όπου πήγε Εκείνος για να ελευθερώσει τους Προπάτορες, αλλά να δεί και τους βασάνους των αμαρτωλών στην κόλαση.<br />
<br />
Όταν λοιπόν, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ πήγε την ψυχή της στον χώρο εκείνο, τόσο συγκλονίσθηκε η Θεοτόκος από το φοβερό θέαμα των βασανισμένων στην κόλαση που παρακάλεσε τον Γιό της γι αυτούς τους δυστυχείς. Και Εκείνος για το δικό της χατήρι κάθε χρόνο και για πενήντα ημέρες <b>(από το Πάσχα μέχρι την Πεντηκοστή)</b>, απελευθερώνει τους κολασμένους από τα δεσμά της κόλασης.<br />
<img border="0" onclick="if(this.alt) window.open('http://2.bp.blogspot.com/_ptzJ4XnACtc/RrjS8NDL4EI/AAAAAAAAAL4/zHG8pdUum7M/s320/478~1.jpg');" onload="op_stop();if(largerThan(this.width,700)) {this.width=700;this.alt='Click here to see a large version';};op_start();" onmouseover="if(this.alt) this.style.cursor='pointer';" src="http://2.bp.blogspot.com/_ptzJ4XnACtc/RrjS8NDL4EI/AAAAAAAAAL4/zHG8pdUum7M/s320/478~1.jpg" /> <br />
<div style="float: right;">
<img border="0" onclick="if(this.alt) window.open('http://fathers.pblogs.gr/files/f/244073-aggelos1.GIF');" onload="op_stop();if(largerThan(this.width,700)) {this.width=700;this.alt='Click here to see a large version';};op_start();" onmouseover="if(this.alt) this.style.cursor='pointer';" src="http://fathers.pblogs.gr/files/f/244073-aggelos1.GIF" /> </div>
<br />
<br />
Όταν η Παναγία άφησε την τελευταία γήινη πνοή της, ο Πέτρος πρώτος της ψάλλει επιτάφια εγκώμια και οι υπόλοιποι Απόστολοι σηκώνουν το νεκροκρέββατό της και προχωρούνε προς το μνήμα για να ενταφιάσουν το πανάγιο σκήνος της.<br />
Όμως οι Ιουδαίοι δεν σέβονται ούτε αυτή την ιερή για κάθε άνθρωπο στιγμή. Ένας απ αυτούς μάλιστα, ο Ιεφονίας έπιασε το νεκροκρέββατο της Παναγίας με σκοπό να το ανατρέψει. Παρευθύς του κόβονται, από αόρατο σπαθί, τα βέβηλα χέρια του.<b> «Μητέρα του Κυρίου και Θεού μου συγχώρα με»</b> φωνάζει. Και αμέσως επανασυγκολούνται τα κομμένα μέλη του σώματός του.<br />
Άλλοι από τον ιουδαϊκό όχλο που ακολουθούσε οργισμένος και με σκοπό να επιτεθεί στη νεκρική πομπή, τυφλώνονται. Όσοι απ αυτούς πίστεψαν στο Χριστό και την μητέρα Του, θα βρούν το φώς τους, όταν ο θεραπευμένος πλέον Ιεφονίας, παίρνει από τα χέρια του Πέτρου το φοίνικα που είχε δώσει ο Γαβριήλ στην Παναγία και τους ακουμπάει στα μάτια.<br />
<br />
Όμως και πάλι κατά θεία ευδοκία, «είς εκ των δώδεκα», ο Θωμάς, απουσιάζει από τα γενόμενα. Αρπάζεται από σύννεφο, μόλις την τρίτη ημέρα από την κοίμησή της και μεταφέρεται στη Γεσθημανή. Εκεί βλέπει την Παναγία να ανεβαίνει σύσσωμη στους ουρανούς και να του δίνει, ως ιερό ενθύμιό της, την <b>αγία ζώνη της</b>, η οποία σήμερα φυλάσσεται ως θησαυρός πολυτιμότατος <b>στην Ιερά Μονή Βατοπαιδίου του Αγίου Όρους.</b><br />
<div style="float: left;">
<img border="0" onclick="if(this.alt) window.open('http://vatopaidi.files.wordpress.com/2009/04/timia_zonh.jpg');" onload="op_stop();if(largerThan(this.width,700)) {this.width=700;this.alt='Click here to see a large version';};op_start();" onmouseover="if(this.alt) this.style.cursor='pointer';" src="http://vatopaidi.files.wordpress.com/2009/04/timia_zonh.jpg" /> </div>
<br />
<br />
Συναντά, λοιπόν, ο Θωμάς τους υπόλοιπους Αποστόλους, οι οποίοι επί τρεις ημέρες δεν έφυγαν πάνω από τον τάφο της Παναγίας, και τους θερμοπαρακαλεί να ανοίξουν τον τάφο της, να την δεί και να την αποχαιρετήσει κι αυτός. Και ώ του παραδόξου θαύματος, όταν άνοιξαν τον τάφο διαπίστωσαν ότι αυτός ήταν άδειος από το πανάχραντο σώμα της Θεοτόκου. Στόν τάφο μέσα είχε μείνει μόνο το σεντόνι με το οποίο τύλιξαν κατά τον ενταφιασμό το νεκρό σώμα της.<br />
Η Παναγία μετέστη σωματικώς στους ουρανούς. Δεν ανέστη απλώς εκ του τάφου, όπως ο Κύριος, αλλά και μετέβη ταυτόχρονα ολόσωμη στους ουρανούς, όπως την είδε ο Θωμάς. Έτσι θα τη δούνε, μετά από λίγες ημέρες, όλοι οι μαθητές να τους χαιρετά και να τους διαβεβαιώνει: <b>«Χαίρετε, ότι μεθ ημών ειμί πάσας τας ημέρας»</b>, κι εκείνοι θα αναφωνούν: <b>«Παναγία Θεοτόκε, βοήθει ημίν»</b>.<br />
<div style="float: right;">
<img border="0" onclick="if(this.alt) window.open('http://ieramitropoliolympoy.com/myPictures/p2-3.jpg');" onload="op_stop();if(largerThan(this.width,700)) {this.width=700;this.alt='Click here to see a large version';};op_start();" onmouseover="if(this.alt) this.style.cursor='pointer';" src="http://ieramitropoliolympoy.com/myPictures/p2-3.jpg" /> </div>
<br />
<b>Δεν έχουμε λοιπόν, μόνο ανάσταση, την πρώτη που ενεργεί ο αναστημένος Χριστός και αυτή προς χάρη της μητέρας Του, αλλά και ανάληψη συνάμα, της Θεοτόκου στους ουρανούς. Γι αυτό και εορτάζουμε το μικρό Πάσχα του καλοκαιριού, τον Δεκαπενταύγουστο, όχι τον θάνατο, αλλά την Κοίμηση της Θεοτόκου.</b><br />
<br />
<b>Ο Ευαγγελιστής Λουκάς </b>για να τιμήσει την Πάναγνη μορφή της, «ιστόρησε» πάνω από 70 εικόνες της Παναγίας. Τήν πρώτη εικόνα της Παναγίας που έφτιαξε, την έφερε στην Κυρία Θεοτόκο κι εκείνη την ευλόγησε. Σύμφωνα με την παράδοση, εικόνες της Παναγίας που έχει φτιάξει ο Ευαγγελιστής Λουκάς είναι <b>η Μεγαλοσπηλιώτισσα στα Καλάβρυτα, η Παναγία Σουμελά στη Βέροια, η Κυκκώτισσα στην Κύπρο, η Ελεούσα στη Βίλνα της Ρωσίας και η Προυσιώτισσα στην Ευρυτανία.</b><br />
<br />
<b>Οι Απόστολοι Πέτρος και Ιωάννης</b> πάλι, σύμφωνα με την παράδοση, όταν ακόμη ήταν εν ζωή η Υπεραγία Θεοτόκος, για να την τιμήσουν, έχτισαν, στην περιοχή Λύδδα της Παλαιστίνης, την πρώτη εκκλησία που ήταν αφιερωμένη στο όνομά της, την οποία μάλιστα η ίδια η Παναγία εγκαινίασε με την παρουσία της.<br />
<br />
<b>Ο Μέγας Αλέξανδρος είπε κάποτε. Ένα δάκρυ της μητέρας μου αθώωσε πολλούς. Αλήθεια πόσους έχουν αθωώσει τα δάκρυα και η μεσιτεία της Μεγάλης Μάνας μας της Παναγίας!</b><br />
<br />
<b>Η αγιότητα σε μια ψυχή αυξάνει όσο πιο πολύ αυξάνει η ευλάβειά της προς την Παναγία. Αδύνατον να χάσει την ψυχή του εκείνος που τιμά την Παναγία.</b><br />
<div align="center">
<img alt="Click here to see a large version" border="0" onclick="if(this.alt) window.open('http://img8.imageshack.us/img8/3866/eleovrytissa1.jpg');" onload="op_stop();if(largerThan(this.width,700)) {this.width=700;this.alt='Click here to see a large version';};op_start();" onmouseover="if(this.alt) this.style.cursor='pointer';" src="http://img8.imageshack.us/img8/3866/eleovrytissa1.jpg" title="Click here to see a large version" width="700" /></div>
<br />
<b><span style="color: blue;">Η Παναγία διδάσκει τους Αποστόλους</span></b><br />
<br />
<div style="float: left;">
<img border="0" onclick="if(this.alt) window.open('http://users.pel.sch.gr/palladios/panagia_mple.JPG');" onload="op_stop();if(largerThan(this.width,700)) {this.width=700;this.alt='Click here to see a large version';};op_start();" onmouseover="if(this.alt) this.style.cursor='pointer';" src="http://users.pel.sch.gr/palladios/panagia_mple.JPG" /> </div>
Βλέποντας την αγάπη και τη θλίψη τους η Παναγία τους απευθύνει μία τελευταία διδαχή.<br />
<br />
<<Ήταν κάποτε ένας βασιλιάς μέγας και ισχυρός και είχε δυο δούλους και άκουσε πως σε κάποιο τόπο γίνεται μεγάλο πανηγύρι και οι άνθρωποι κάνουν μεγάλη πραγματεία (επίπονη εργασία). Φωνάζει τους δυο δούλους του και τους λέγει: Πηγαίνετε στο πανηγύρι και κάνετε πραγματεία εκεί. Σε ένα μήνα να γυρίσετε πίσω, γιατί όποιος αργήσει θα αποκεφαλιστεί. Πήραν πολλά χρήματα (χαρίσματα) οι δούλοι και πήγαν στο πανηγύρι. Ο ένας εξ αυτών άγνωστος και ανόητος καθώς ήταν επέλεξε να αγοράσει πράγματα που έλειπαν από το βασιλέα και νόμιζε πως τα έχει ανάγκη. Αγόρασε σπίτια, εργαστήρια και χωράφια, όσα δηλαδή ο βασιλιάς δεν είχε ανάγκη και τον άφηναν παντελώς αδιάφορο. Μέχρι να σπείρει ο δούλος αυτός τα χωράφια, να φτιάξει τα εργαστήρια και να επιδιορθώσει όσα σπίτια ήταν χαλασμένα πέρασαν τέσσερις μήνες ίσως και περισσότεροι. Ο άλλος δούλος, καθώς ήταν φρονιμότερος αγόρασε πολύτιμους λίθους και γύρισε αμέσως στο βασιλιά καί ο βασιλιάς τον τίμησε και τον δόξασε επειδή φάνηκε αντάξιος της εμπιστοσύνης του ο πρώτος δούλος λοιπόν αποκεφαλίστηκε και θεωρήθηκε εχθρός του βασιλιά. Έτσι είστε και εσείς όλοι οι Απόστολοι του Υιού μου.... σας έστειλε ο αγαπημένος μου Υιός να πάτε στον κόσμο σαν πραματευτάδες και να κερδίσετε τις ψυχές των πλανεμένων ανθρώπων, που άκουσαν το όνομά Του. Και αν κάποιος από εσάς φίλοι μου και παιδιά μου, φανεί φίλος του διδασκάλου του Υιού μου, αυτόν θέλει να τιμήσει και αυτός στην βασιλεία του. Και εάν δεν θέλετε να αρέσετε στον διδάσκαλό σας, μοναχοί σας θα δεινοπαθήσετε. Γι’ αυτό παιδιά μου αγαπημένα τρέξτε να κηρύξετε, να φωτίσετε, να καθοδηγήσετε τον πεπλανημένο κόσμο, για να τον κερδίσετε και να τον πάτε στη βασιλεία του Υιού μου. Μη φοβάσθε από τους βασιλείς, όπου μπορούν μόνο το σώμα σας να βλάψουν ενώ στη ψυχή σας δεν δύνανται να κάμνουν τίποτε αλλά να φοβάσθε το Θεό, όπου δύναται και το σώμα και τη ψυχή σας να ζημιώσει , όπως ακριβώς σας το έλεγε ο Υιός μου. Να έχετε αγάπη και ειρήνη μεταξύ σας, να χαίρεσθε και να ευφραίνεσθε γιατί είναι πολύς ο μισθός σας στην βασιλεία των ουρανών Μπορεί λοιπόν εγώ να μεταβαίνω στη βασιλεία του Υιού μου αλλά πάντοτε θα είμαι μαζί σας και θα σας στηρίζω και θα σας παρηγορώ στις θλίψεις σας.>><br />
<br />
Αυτά είπε και άλλα πολλά η Παναγία προς τους Αποστόλους και ευθύς έκλεισε τους αγίους της οφθαλμούς και φώναξε δυνατά: <b>«Υιέ μου εις χείρας σου παρατίθημι το πνεύμα μου». </b>Και κοιμήθηκε .Καί την μεν άγια της ψυχή δέχθηκε ο Υιός της στα χέρια του.<br />
<br />
Το δε άγιο και θεοδόχο σώμα της το πήραν στους ώμους τους οι μαθητές για να το ενταφιάσουν. Από τη μία μεριά το κρατούσε ο Ιωάννης ο Θεολόγος, από την άλλη ο Πέτρος, από τη τρίτη μεριά ο Ιάκωβος ο αδελφός του Ιωάννη και από την άλλη ο Παύλος. Οι υπόλοιποι Απόστολοι ακολουθούσαν ψάλλοντες και υμνούντες.<br />
<br />
<a href="http://www.inout.gr/showthread.php?t=45139"><i>Πηγή</i></a></div>
</div>
Περιηγητήςhttp://www.blogger.com/profile/14346539038876955403noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-42719293938765445282012-06-30T15:45:00.001+03:002012-06-30T15:45:06.729+03:00Ευχαριστούμε<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
Ευχαριστούμε τον ιστοχώρο "Ορθόδοξος Συναξαριστής" για την άμεση επαναφορά της λειτουργίας των widgets.<br />
<br />
Ευχαριστούμε επίσης για την ευγενική παραχώρηση της χρήσης τους. Έτσι παρακάτω στο ιστολόγιό μας θα βρείτε το "Εορτολόγιο", τον "Συναξαριστή", το "Aπολυτίκιο της ημέρας", τα "Ευαγγελικά Αναγνώσματα" και τους "Ωφέλιμους Λόγους". Μπορείτε να διαβάσετε όποια ενότητα σας ενδιαφέρει και να κάνετε κλικ στον αντίστοιχο σύνδεσμο εκεί, για να επισκευτείτε τον ιστοχώρο "Ορθόδοξος Συναξαριστής".<br />
<br />
Η διεύθυνσή του είναι:<b> "Ορθόδοξος Συναξαριστής" = <a href="http://www.saint.gr/">http://www.saint.gr/</a> </b>, κάντε κλικ σε αυτή για να διαβάσετε και άλλο ψυχωφελές υλικό που φιλοξενείτε εκεί.<br />
<br />
Ευχαριστούμε<br />
<br class="Apple-interchange-newline" /></div>ΔΗΜΗΤΡΙΟΣhttp://www.blogger.com/profile/06788383920968452314noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-36028552458922927282011-10-04T00:18:00.001+03:002011-10-04T00:21:03.060+03:00Προσευχή για την παρασκευή Πρόσφορου για την Θεία Λειτουργία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="background-color: white; color: #564e73; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 20px;"></span><br />
<div style="margin-bottom: 1.2em; margin-top: 0.6em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: center;"><strong><br />
</strong></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-6GcSB-0E2Sc/Toomk4ytvBI/AAAAAAAABlw/QOq98qFsmg0/s1600/prosforo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-6GcSB-0E2Sc/Toomk4ytvBI/AAAAAAAABlw/QOq98qFsmg0/s1600/prosforo.jpg" /></a></div><div style="margin-bottom: 1.2em; margin-top: 0.6em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: center;"><strong><br />
</strong></div><div style="margin-bottom: 1.2em; margin-top: 0.6em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: center;"><strong>Εις το ποιήσαι προσφοράς</strong></div><div style="margin-bottom: 1.2em; margin-top: 0.6em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: center;"><strong>Τρισάγιον</strong></div><div style="margin-bottom: 1.2em; margin-top: 0.6em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Ευχαριστώ Σοι Κύριε ο Θεός μου , ότι και πάλιν κατηξίωσάς με τον ανάξιον ποιήσαι τους άρτους τούτους και μετά καθαράς καρδίας προσφέρειν τώ αγίω ναώ Σου , αντίδωρον των πλουσίων και ανεκφράστων δωρεών Σου.</div><div style="margin-bottom: 1.2em; margin-top: 0.6em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Σε παρακαλούμεν, ποιητά ουρανού και γής , κατάπεμψον την πανσθενή χάριν Σου, ώστε γενέσθαι τα δώρα ταύτα ευπρόσδεκτα τώ Αγίω Σου θυσιαστηρίω.<span id="more-41946"></span></div><div style="margin-bottom: 1.2em; margin-top: 0.6em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Ικετεύομεν Σε ,φιλάνθρωπε Κύριε, πρόσδεξαι ταύτα , ως προσεδέξω Αβελ, Μελχισεδέκ και Αβραάμ την θυσίαν, των ποιμένων την δοξολογίαν, των Μάγων τα δώρα, της πόρνης τα δάκρυα, του ληστού την ομολογίαν, του Πέτρου την μετάνοιαν, των Μυροφόρων γυναικών τα θυμιάματα και δεόμεθά Σου, πρεσβείαις της Παναχράντου Μητρός Σου, πάντων Σου των Αγίων και του Οσίου πατρός ημών Ευφροσύνου του Μαγείρου, πάντοτε προσφέρειν Σοι ταύτα ακατακρίτως.</div><div style="margin-bottom: 1.2em; margin-top: 0.6em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Αμήν</div><div style="margin-bottom: 1.2em; margin-top: 0.6em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br />
</div><div style="margin-bottom: 1.2em; margin-top: 0.6em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><a href="http://vatopaidi.wordpress.com/2010/05/16/%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%AE-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CE%AE-%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%83%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%BF%CF%85/">http://vatopaidi.wordpress.com/</a></div></div>ΔΗΜΗΤΡΙΟΣhttp://www.blogger.com/profile/06788383920968452314noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-15680961853324418732011-10-04T00:14:00.002+03:002011-10-04T00:20:32.912+03:00Συνταγή για πρόσφορο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; font-size: 11px; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-sFeoYQF09GA/Toola7bdPWI/AAAAAAAABlo/bGDPyXU2GaI/s1600/prosforo2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><br />
<img border="0" height="253" src="http://4.bp.blogspot.com/-sFeoYQF09GA/Toola7bdPWI/AAAAAAAABlo/bGDPyXU2GaI/s320/prosforo2.jpg" width="320" /></a></div><div style="font-size: 11px;"><span style="font-size: x-small;"><br />
</span></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;">Για την παρασκευή προσφόρου έχουμε γράψη πολλά στο βιβλίο «Οδηγός Ορθοδόξου Προοκυνητού». Εκεί όμως ασχολούμεθα με την θεωρία αυτής της παρασκευής. Αναφερόμεθα στό πώς πρέπει να προετοιμάζεται εκείνος ο Χριστιανός όπου θα ασχοληθεί μ’ αυτό το καθαρώς εκκλησιαστικό διακόνημα. Εδώ είναι βιβλίο μαγειρικής και γι’ αυτό θ’ ασχοληθούμε με το πρακτικό μέρος, με τον τρόπο δηλαδή παρασκευής του πρόσφορου, που στην γλώσσα του λαού μας λέγεται καί «λειτουργιά» (γιατί είναι εκ των απαραιτήτων προς τέλεσιν της θείας Λειτουργίας).</span></div><div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br />
<strong>Και αρχίζουμε: Χρειάζεται να έχουμε:</strong><br />
α) Μια ειδική λεκάνη (πλαστική ή ανοξείδωτη) για το ζύμωμα,<br />
β) ένα μικρότερο αλλά βαθύ δοχείο για το προζύμι,<br />
γ) ένα μικρό σφραγιστό δοχείο (τάπερ π.χ.) για την φύλαξη του προζυμιού για το ή τα επόμενα πρόσφορα, επειδή η χρήσις μαγιάς απαγορεύεται,<br />
δ) μια καλή σφραγίδα (ξύλινη και όχι πλαστική) που να έχη καλά σκαλισμένα τα γράμματα (ΙΣ-ΧΣ-ΝΙ-ΚΑ, ΜΡ-ΘΕΟΥ και τα εννέα τάγματα των αγίων). Τέτοιες σφραγίδες μόνον στο Άγιον Όρος κατασκευάζονται. Μπορείτε να τις βρήτε στην Αθήνα ή σε άλλες μεγάλες πόλεις στα θρησκευτικά Βιβλιοπωλεία, ή σε καταστήματα εκκλησιαστικών ειδών. Οι πλαστικές σφραγίδες που κυκλοφορούν στο εμπόριο δεν είναι κατάλληλες γιατί «κολλούν» στο ζυμάρι. Επίσης οι ξύλινες του εμπορίου είναι της μηχανής γι’ αυτό δεν έχουν καλές τις εκτυπώσεις των γραμμάτων.<br />
ε) Ειδικό ταψάκι ή ταψάκια αρκετά βαθειά, αλλά που να χωρούν μόνον ένα πρόσφορο, αλουμίνια ή ανοξείδωτα (καλύτερα είναι τα αλουμίνια γιατί τα ανοξείδωτα «αρπάζουν» εύκολα και καίνε το πρόσφορο),<br />
στ) ένα ειδικό πλατύ πινελάκι (καλής ποιότητος για να μην αφήνει τρίχες) για το άλειμμα του ταψιού,<br />
ζ) 3-4 βαμβακερές πετσέτες, πού θα χρησιμοποιούνται μόνον για τα πρόσφορα,<br />
η) 1 χοντρό μάλλινο κάλυμμα για το «γίνωμα» και<br />
θ) μια λευκή καθαρή λινή πετσέτα για την μεταφορά του πρόσφορου στον Ναό.<br />
Όλα αυτά τα διατηρούμε καθαρά σ’ ένα ειδικό χώρο ή σε ερμάριο (ντουλάπι) χωρίς να τα χρησιμοποιούμε για τίποτε άλλο. Για ταραμοσαλάτες και σκορδαλιές έχουμε άλλα δοχεία. Και για καθαριότητα έχουμε άλλες πετσέτες.</span></div><div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif; line-height: 16px;"><strong>Α’ Παρασκευή νέου προζυμιού</strong></span><span class="Apple-style-span" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif;">Εδώ πέραν της πράξεως χρειάζεται πίστις και καθαρότης βίου. Περνούμε ένα κλαδί βασιλικό από την ύψωσι του Τιμίου Σταυρού (εκ των χειρών του Ιερέως και όχι απ’ τον δίσκο ή απ’ τον επίτροπο). Πριν ξεραθή, ένα απόγευμα, ρίχνουμε στο δοχείο που «αναπιάνουμε» το προζύμι, λίγο χλιαρό νερό. Σ’ αυτό εμβαπτίζουμε τον κλάδο του βασιλικού σταυρώνοντας μέσα στο νερό τρεις φορές και ψάλλοντας συγχρόνως το «Σώσον Κύριε, τον λαόν Σου» και το «Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ εκουσίως».<br />
Αφαιρούμε τον βασιλικό και ρίχνουμε σκληρό αλεύρι λίγο-λίγο, ανακατεύοντας μ’ ένα κουτάλι, ώσπου να γίνη ένας παχύρευστος χυλός. Τυλίγουμε το δοχείο με μια καθαρή πετσέτα και με το μάλλινο κάλυμμα καί τοποθετούμε σε μέρος ζεστό. Το πρωί αναπιάνουμε το προζύμι με λίγο χλιαρό νερό και λίγο αλεύρι ακόμη και το αφήνουμε και πάλι τυλιγμένο στο ίδιο ζεστό μέρος. Το βράδι κάνουμε πάλι το ίδιο με λίγο χλιαρό νερό και λίγο αλεύρι και το αφήνουμε τυλιγμένο στο ίδιο ζεστό μέρος έως το πρωί. Επαναλαμβάνουμε δηλ. το ίδιο πράγμα τρεις φορές. Το πρωί ζυμώνουμε το ή τα πρόσφορα με σκληρό αλεύρι, χλιαρό νερό και άλας όπως θα περιγράψουμε πιο κάτω. Υπ’ όψιν ότι απ’ το ζυμάρι του πρόσφορου θα κρατήσουμε ένα κομμάτι για προζύμι για το επόμενο ζύμωμα. Το αφήνουμε μέσα στο μικρό ειδικό δοχείο να φούσκωση καλά (αυτό πρέπει πάντοτε να γίνεται μετά από κάθε ζύμωμα) καί κατόπιν σκεπασμένο το τοποθετούμε στην συντήρησι του ψυγείου. Αν αυτά όλα μας φαίνονται δύσκολα (για τους λόγους πού προαναφέραμε) υπάρχει απλούστερος τρόπος: Δανειζόμαστε προζύμι απ’ την γειτόνισσα ή από άλλη Χριστιανή και όταν ζυμώσουμε το επιστρέφουμε. Σημειώστε ότι σε πολλά χωριά οι Χριστιανές «αναπιάνουν» νέο προζύμι την στιγμή που θα χτυπήσουν οι καμπάνες για τον όρθρο των Χριστουγέννων (οι λόγοι είναι προφανείς).</span></div><div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif;"><strong>Β’ «Ανάπιασμα» του προζυμιού.</strong><br />
Για το «ανάπιασμα» και το ζύμωμα του προσφόρου χρησιμοποιούμε αλεύρι σκληρό και εί δυνατόν κίτρινο. Τέτοιο αλεύρι κυκλοφορεί στην αγορά χύμα στους φούρνους ή σε συσκευασία του ενός κιλού στα καταστήματα τροφίμων. Εάν έχουμε μόνον μαλακό αλεύρι τότε προσθέτουμε 1/4 της ποσότητος σιμιγδάλι ψιλό. Δεν λησμονούμε ποτέ να κοσκινίσουμε το αλεύρι. Και αρχίζουμε το «ανάπιασμα».<br />
Κατά το απόγευμα βγάζουμε το προζύμι από το ψυγείο καί τοποθετούμε σε ζεστό μέρος ώστε να αρχίση να «κινείται».<br />
Το βράδυ περνούμε το 1/4 της ποσότητας του αλεύρου πού θα χρησιμοποιήσουμε για την παρασκευή του πρόσφορου (εάν θα χρησιμοποιήσουμε 1 κιλό για το ζύμωμα, περνούμε απ’ αυτό τα 250 γρ. περίπου) καί «αναπιάνουμε» το προζύμι. Ζεσταίνουμε ελαφρά (χλιαραίνουμε) λίγο νερό καί το ρίχνουμε στο ειδικό δοχείο αναπιάσματος του προζυμιού. Ρίχνουμε το προζύμι και το ανακατεύουμε καλά να λειώση και να διαλυθή. Ρίχνομε σιγά-σιγά το αλεύρι και ανακατεύουμε καλά ώστε να γίνη ένας παχύρευστος χυλός. Προσέχουμε το δοχείο να έχη αρκετό περιθώριο για το φούσκωμα (τουλάχιστον διπλάσιο). Σκεπάζουμε με καθαρή πετσέτα και το μάλλινο κάλυμμα καί τοποθετούμε σε ζεστό μέρος (κάτω όμως από 50°) όλη την νύχτα.</span></div><span class="Apple-style-span" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif; line-height: 16px;"><strong>Γ΄ Ζύμωμα προσφόρου </strong></span><span class="Apple-style-span" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif;"></span><br />
<div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif;">Το πρωί στην ειδική λεκάνη του ζυμώματος ρίχνουμε το περισσότερο αλεύρι (κρατούμε λίγο, μήπως πέσει πολύ το νερό) μέσα, κάνουμε μια λακκουβίτσα καί ρίχνομε μέσα το γινωμένο προζύμι. Χλιαραίνουμε λίγο νερό, ρίχνοντας μέσα και μια πρέζα αλάτι (αυξομειώνοντας την ποσότητα, αναλόγως ποσότητος αλεύρου) ψιλό για να λειώσει αμέσως. Κάνουμε το σημείο του Τ. Σταυρού, σταυρώνουμε τρις και την λεκάνη, λέγοντας καί το «Πάτερ ημών» καί αρχίζουμε να ζυμώνουμε (λέγοντας μέσα μας την ευχή «Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέηοόν με»).<br />
Ρίχνουμε λίγο-λίγο το νερό και μετά προσοχής μην πέσει πολύ. Η ποσότης του νερού εξαρτάται από το αλεύρι. Άλλες ποιότητες «τραβούν» πολύ νερό, άλλες όχι, έστω κι αν προέρχονται από σκληρές ποικιλίες.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-YFSjZ8Axc6Q/ToolbqODsrI/AAAAAAAABls/rcgikAja2Bs/s1600/prosforo3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="242" src="http://2.bp.blogspot.com/-YFSjZ8Axc6Q/ToolbqODsrI/AAAAAAAABls/rcgikAja2Bs/s320/prosforo3.jpg" width="320" /></a></span></div><div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif;"><br />
</span></div><div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif;">Ζυμώνουμε καλά έως ότου «γυαλίση» το ζυμάρι. Προσοχή! Το πρόσφορο δεν ζυμώνεται, όπως το ψωμί. Πρέπει η ζύμη να γίνη σκληρή, ώστε να αποτυπώνεται καλά η σφραγίδα, και να μη σβήνει κατά το «ανέβασμα», αλλά και να μη κάνη μεγάλες «φουσκάλες». Επίσης δεν πρέπει η ζύμη να γίνη πολύ σκληρή γιατί σκάει στο ψήσιμο και στο κόψιμο τρίβεται σε ψίχουλα. Με την πράξι θα μάθετε. Εξ άλλου 4 με 5 αποτυχίες στην αρχή επιτρέπονται καί δικαιολογούνται. Όταν ζυμωθεί καλά, λοιπόν, αφήνουμε για 5-10 λεπτά την ζύμη στην λεκάνη σκεπασμένη με μια καθαρή πετσέτα.<br />
Στο διάστημα της αναμονής αλείφουμε το ή τα ταψάκια με το πινελλάκι με λίγο λάδι, προσέχοντας να αλειφθούν στεγνά. Μπορούμε αντί για λάδι να αλείψουμε το ταψάκι με καθαρό κηρί. Βάζουμε ένα κομματάκι καθαρό κηρί στο κέντρο του ταψιού και ζεσταίνουμε λίγο από κάτω. Το κηρί λειώνει καί σκορπίζεται, κουνάμε και μεις λίγο να αλειφθούν καί τα χείλη του ταψιού καί στραγγίζουμε τυχόν περισσεύματα. Κατόπιν κόβουμε από την ζύμη ένα κομμάτι (το 1/20 περίπου) για να παραμείνη στο ψυγείο για προζύμι (το αφήνουμε όπως προείπαμε 5-6 ώρες εκτός ψυγείου για να «ανέβη»). Οι παληοί διατηρούσαν το προζύμι μέσα στο αλεύρι, ελλείψει ψυγείου. Πλάθουμε την ζύμη καλά επάνω σ’ ένα καθαρό μάρμαρο ή σε οποιαδήποτε καθαρή λεία επιφάνεια, και την κάνουμε ένα κύλινδρο, ισιώνοντας τις δύο άκρες με τις παλάμες μας. Σηκώνουμε τον κύλινδρο όρθιο και τον σφίγγουμε στην μέση ώστε να γίνη στενότερος. Στρίβουμε μια στροφή την ζύμη και κατόπιν πατούμε τα δύο άκρα ώστε να ενωθούν. Τοποθετούμε στο ταψί και πατάμε με την παλάμη ώστε η ζύμη να κάλυψη όλο το ταψί. Αν δεν το καταφέρνουμε αυτό (γιατί τον τρόπο αυτό πρέπει να τον δούμε με τα μάτια μας) υπάρχουν άλλοι δύο τρόποι ευκολότεροι. Κάνουμε δύο μπαλίτσες με την ζύμη (χωρίς όμως να την αλευρώσουμε, γιατί δεν σμίγουν, δεν ενώνονται), τις πατάμε την μία με την άλλη καί τοποθετούμε στο ταψί πατώντας με την παλάμη. Ο άλλος τρόπος είναι ακόμη απλούστερος. Κάνουμε την ζύμη μία σφαίρα, ενωμένη καλά, τοποθετούμε στο ταψί και πατάμε με την παλάμη. Σε πολλά μέρη δεν χρησιμοποιούν ταψάκια. Φουρνίζουν τα πρόσφορα ελεύθερα στην πλάκα του φούρνου. Έτσι όμως υπάρχει φόβος να «στραβώσουν». Υπάρχουν επίσης φόρμες χωρίς πάτο για πολλά πρόσφορα ο’ ένα ταψί. Τα χωρίς φόρμες πρόσφορα μέσα σ’ ένα ταψί κολλούν μεταξύ τους καί όταν τα ξεκολλούν μετά το ψήσιμο είναι «οικτρόν ιδέσθαι».<br />
Και επανερχόμεθα: Κάνουμε το σημείον του Τ. Σταυρού, περνούμε την σφραγίδα και την πατάμε στο μέσον της ζύμης, ώστε να χωθή καλά στο ζυμάρι. Κρατάμε 2-3 δευτερόλεπτα και μετά την αποσύρουμε με προσοχή. Προσέχουμε να μη υπερεκχειλίση η ζύμη γύρω από την σφραγίδα γιατί τότε η σφραγίδα δεν αποκολλάται. Αν φοβούμεθα ότι η σφραγίδα θα «κολλήσει» την πασπαλίζουμε πρώτα με λίγο αλεύρι, την τινάζουμε καλά και μετά σφραγίζουμε. Δεύτερο σφράγισμα απαγορεύεται. Αν αποτύχουμε στην πρώτη, ξαναζυμώνουμε την ζύμη. Μετά απ’ αυτό σκεπάζουμε με καθαρή πετσέτα καί με το μάλλινο ρούχο, προσέχοντας να μη βαρύνει επάνω και χαλάση το αποτύπωμα της σφραγίδας (βλογερό το λένε στα βουνά) φουσκώνοντας. Τοποθετούμε σε θερμό μέρος. Όταν φουσκώσει και αρχίζει να σκάζει ολίγον στα χείλη είναι έτοιμο. Ανάβουμε τον φούρνο στους 180° ολίγον ενωρίτερα ώστε να έχη προθερμανθεί. Εάν το βάλουμε στον φούρνο την ώρα πού τον ανάβουμε, τότε θα εξακολουθήσει να φουσκώνη οπότε θα χαλάση η σφραγίδα. Με μια οδοντογλυφίδα τρυπάμε το πρόσφορο σε μέρη πού δεν αλλοιώνονται οι παραστάσεις της σφραγίδας, (τρυπάμε κυρίως στις γωνίες του ΙΣ-ΧΣ-ΝΙ-ΚΑ, της Θεοτόκου καί των εννέα ταγμάτων και γύρω από την σφραγίδα). Εάν κατά την διάρκεια του φουσκώματος έχουν πιάση σκληρή κρουστά (κυρίως όταν ό καιρός είναι ξηρός, ή το θέρος), πριν το φουρνίσουμε ψεκάζουμε με λίγο νερό κρύο (με τον ψεκαστήρα του σιδηρώματος γίνεται ενιαίο το ψέκασμα). Ψήνουμε για 3/4 της ώρας ή και μία ώρα (αναλόγως μεγέθους). Προσέχουμε να μη σκουρίνουν από πάνω, μόνον να ροδίσουν. Το πρόσφορο δεν ψήνεται πολύ όπως το ψωμί. Χρειάζεται μόνον ρόδισμα καί στράγγισμα. Σε περίπτωση που ροδίση πρόωρα καλύπτουμε με ένα κομμάτι λαδόκολλα ή χαρτιού περιτυλίγματος. Όταν το βγάλουμε από την φωτιά, το τυλίγουμε με μια καθαρή πετσέτα και το τοποθετούμε σε μια νάϋλον σακκούλα, την οποία δένουμε. Το αφήνουμε έως ότου κρυώση (αυτό γίνεται για να γίνη η άνω κόρα μαλακή, και να μπορεί ό ιερεύς ευχερώς να εξαγάγη τον Αμνόν, την Θεοτόκον και τα εννέα τάγματα των αγίων). «Αν θέλουμε να γυαλίση, μόλις το βγάλουμε απ’ τον φούρνο, το περνάμε με κρύο νερό απ’ το πάνω μέρος, με το πινελλάκι μας, τιναχτό όμως για να μη έχη πολύ νερό καί για μία φορά μόνον. Όταν κρυώσει είναι έτοιμο για τον ναό. Τυλίγουμε το πρόσφορο σε λευκή και καθαρή πετσέτα και το προσφέρουμε «ως ζεύγος τρυγόνων ή νεοσσούς περιστερών», τω υπέρ ημών προσφορά καί θυσία γενομένω υπέρ των «ημετέρων (ιερατικών) αμαρτημάτων καί των του λαού αγνοημάτων».</span></div><div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif;"><strong>Δ’ Μέθοδος Ταχυτέρα</strong><br />
Δια την παρασκευήν πρόσφορου υπάρχει και άλλη μέθοδος «ταχύτερα» (αιών ταχύτητος): Αναπιάνουμε το προζύμι καί τοποθετούμε το δοχείο που το περιέχει μέσα σε άλλο μεγαλύτερο που έχει ζεστό (όχι καυτό) νερό. Αν χρειασθή ξαναζεσταίνουμε πάλι το νερό (χωριστά απ’ το δοχείο του προζυμιού, για να μην «καή»)» Σε δύο με τρεις ώρες είναι έτοιμο (φούσκωμα καί φουσκάλες). Ζυμώνουμε, όπως έχουμε περιγράψει. Τοποθετούμε το ταψί επάνω σε καυτό αλλ’ όχι βραστό νερό. Ο ατμός θα ανεβάση το ζυμάρι γρήγορα.</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-5f9KzexNtZc/ToolaPxvZ-I/AAAAAAAABlg/A3NLKjAN6Kc/s1600/prosforo4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="http://3.bp.blogspot.com/-5f9KzexNtZc/ToolaPxvZ-I/AAAAAAAABlg/A3NLKjAN6Kc/s320/prosforo4.jpg" width="320" /></a></span></div><div style="font-size: 11px; line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif;"><span style="font-size: x-small;"><br />
</span></span></div><div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif;"><strong>Άλλος τρόπος:</strong> Μπορούμε να τοποθετήσουμε (χωρίς νερό βέβαια) το προζύμι καί το ταψί σκεπασμένα με πετσέτα στον ηλεκτρικό φούρνο σε πολύ χαμηλή (την πιο χαμηλή) θερμοκρασία (οπωσδήποτε κάτω των 50ο), αφήνοντας την πόρτα του φούρνου λίγο ανοιχτή. Προζύμι και πρόσφορο ανεβαίνουν ταχύτατα. Για να μη «ξεραθή» το πρόσφορο από πάνω, ανάβουμε μόνον την κάτω αντίστασι του φούρνου. Αν θέλομε να έχουμε πρόσφορα έτοιμα «εις πρώτην ζήτησιν», μπορούμε να τα βάλουμε μόλις κρυώσουν στην κατάψυξι τυλιγμένα σε χαρτί κουζίνας καί σε νάϋλον σακκούλα. Όταν χρειασθούμε αποψύχουμε από βραδύς. Στα παλαιά χρόνια η προσκομιδή εγίνετο με πέντε πρόσφορα (ανάμνηση του θαύματος των 5 άρτων). Επειδή αυτό ήταν δύσκολο συνδέθηκαν τα 5 σε ένα. Γι’ αυτό η συνήθης σφραγίδα έχει πέντε τεμάχια. Στο κέντρο είναι το ΙΣ-ΧΣ-ΝΙ-ΚΑ, από όπου εξάγεται ο Αμνός δια την μεταβολήν εις Σώμα Χριστού. Στα δεξιά του Αμνού (αριστερά όπως βλέπουμε το πρόσφορο) είναι η μερίδα της Θεοτόκου (ΜΡΘΟΥ). Αριστερά τα εννέα τάγματα των Αγίων (Άγγελοι, Προφήται, Απόστολοι, Ιεράρχαι, Μάρτυρες, Όσιοι, Ανάργυροι, Θεοπάτορες και άγιος της ημέρας και Ιεράρχης, ου την Θ. Λειτουργίαν επιτελούμεν (Ι. Χρυσόστομος ή Μέγας Βασίλειος). Στο άνω μέρος είναι η μερίδα των ζώντων. Στο κάτω μέρος είναι ημερίδα των κεκοιμημένων. Αυτά βέβαια για τους ενοριακούς ναούς. Για τα Μοναστήρια υπάρχει (ή πρέπει να υπάρχη) άλλη Τάξις.</span></div><div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif;">Για τους Ορθοδόξους η παρασκευή πρόσφορου δεν είναι προαίρεσις, είναι καθήκον. Είναι κρίμα σε ενορίες χιλιάδων Χριστιανών να μην υπάρχη λειτουργία «σπιτική» για την Θ. Λειτουργία και να καταφεύγουν οι ιερείς στους φούρνους.</span></div><div style="line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif;"><strong>Από το βιβλίο ΚΑΛΟΓΗΡΙΚΗ ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ του Αρχιμ. Δοασιθέου, έκδ. ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΤΑΤΑΡΝΗΣ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ, έκδ. ΕΝΑΤΗ, ΣΕΛ. 20-27.</strong></span></div><div style="font-size: 11px; line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif;"><span style="color: #ffcc00; font-weight: bold; text-decoration: none;"><span style="font-size: xx-small;"><a href="http://kostaskastaniotis.blogspot.com/2009/02/blog-post_6667.html" style="color: #ce750d; font-weight: bold; text-decoration: none;">http://kostaskastaniotis.blogspot.com/2009/02/blog-post_6667.html</a></span></span></span></div><div style="font-size: 11px; line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif;"><span style="color: #ffcc00; font-weight: bold; text-decoration: none;"><br />
</span></span></div><div style="font-size: 11px; line-height: 1.5em; margin-bottom: 15px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: #fafcff; color: #2a2a2a; font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif;"><span style="color: #ffcc00; font-weight: bold; text-decoration: none;"><br />
</span></span></div></div>ΔΗΜΗΤΡΙΟΣhttp://www.blogger.com/profile/06788383920968452314noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-50156862520824410712011-07-21T11:36:00.000+03:002011-07-21T11:36:49.914+03:00Ο Προφήτης Ηλίας στην εποχή του και στα έσχατα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<br />
<i>(Απομαγνητοφωνημένη ομιλία)</i><br />
<br />
<br />
«Ως εδοξάσθης, Ηλία, εν τοις θαυμασίοις σου. και τις όμοιός σοι καυχάσθαι; ο εγείρας νεκρόν εκ θανάτου και εξ άδου εν λόγω Υψίστου. ο καταγαγών βασιλείς εις απώλειαν και δεδοξασμένους από κλίνης αυτών. ο ακούων εν Σινά ελεγμόν και εν Χωρήβ κρίματα εκδικήσεως. ο χρίων βασιλείς εις ανταπόδομα και προφήτας διαδόχους μετ' αυτόν. ο αναληφθείς εν λαίλαπι πυρός εν άρματι ίππων πυρίνων. ο καταγραφείς εν ελεγμοίς εις καιρούς κοπάσαι οργήν προ θυμού, επιστρέψαι καρδίαν πατρός προς υιόν και καταστήσαι φυλάς Ιακώβ. Μακάριοι οι ιδόντες σε και οι εν αγαπήσει κεκοσμημένοι, και γαρ ημείς ζωή ζησόμεθα.»<br />
<br />
(Σ. Σειρ.48,11)<br />
<br />
Ο προφήτης Ηλίας, ο μέγιστος των Προφητών.<br />
<br />
<br />
Για τον προφήτη Ηλία έχουν γραφεί στην Παλαιά Διαθήκη πολλές σελίδες, που όλες είναι μεστές πολλής και βαθειάς θεολογίας. Το Καρμήλιον όρος, πάνω στο οποίο ο Προφήτης προσέφερε κατά θαυμαστό τρόπο τη θυσία του, όταν από τον ουρανό κατήλθε φωτιά και κατέκαψε τα σφάγια1, το όρος Σινά, επί του οποίου είχε θεοπτεία ο μέγας Προφήτης2, και το όρος Θαβώρ, πάνω στο οποίο εμφανίσθηκε μαζί με τον Κύριό μας ο Προφήτης3, είναι οι τρεις μεγάλες κορυφές ορέων, που αναφέρονται στη δόξα τη δική του.<br />
<br />
Ο προφήτης Ηλίας, αγαπητοί μου, είναι μία μεγάλη μορφή, μια πολύ μεγάλη μορφή της Παλαιάς Διαθήκης. Είναι ο μέγιστος των Προφητών είναι ανώτερος κι απ' αυτόν τον προφήτη Ησαΐα τον μεγαλοφωνότατο. Και ενώ δεν έγραψε ο προφήτης Ηλίας ούτε μία λέξη, υπήρξε ο ίδιος μία μεγάλη προφητεία. Αυτό του το έργο, ο τρόπος με τον οποίο έζησε, ο τρόπος με τον οποίο έφυγε από την παρούσα ζωή αλλά και η εμφάνισή του στη Μεταμόρφωση του Χριστού δείχνουν ότι η μορφή αυτή είναι παμμέγιστη, είναι πελώρια!<br />
<br />
Ο διαχρονικός Προφήτης.<br />
<br />
Ο προφήτης Ηλίας είναι παρών, τόσο στον χώρο της Παλαιάς Διαθήκης, όσο και στον χώρο της Καινής Διαθήκης.<br />
<br />
<br />
Βέβαια ό,τι να πει κανείς και ό,τι να αναλύσει, πάντα θα μένει στην περιφέρεια των πραγμάτων, γιατί, όπως σας εξήγησα, είναι μία απύθμενη σε ανάλυση προσωπικότητα ο άγιος του Θεού Προφήτης. Θα μείνουμε μόνο σ' ένα μικρό περιστατικό της ζωής του, αλλά πολύ χαρακτηριστικό. Μάλιστα το περιστατικό αυτό μας δίνει ταυτόχρονα και μια άλλη εικόνα, μας δίνει έναν τύπο των εσχάτων ημερών.<br />
<br />
Η επικαιρότητα του βιβλίου της Αποκαλύψεως.<br />
<br />
Όπως θα έχετε διαπιστώσει -πείτε από τα γεγονότα, πείτε από τον τρόπο που ζει ο κόσμος σήμερα, πείτε ότι πλησιάζουμε στα έσχατα, πείτε ό,τι θέλετε- στις μέρες μας το πολύ παραγνωρισμένο και παραγκωνισμένο και παραθεωρημένο βιβλίο της Αποκαλύψεως έρχεται στην επικαιρότητα, κι έτσι όλοι σήμερα ασχολούμαστε με το βιβλίο αυτό. Το δυστύχημα είναι ότι το Ορθόδοξο πλήρωμα είναι ανέτοιμο να προσεγγίσει το βιβλίο αυτό, επειδή ακριβώς δεν του είναι οικείο. και δεν του είναι οικείο επειδή για ολόκληρους αιώνες, ιδίως στην Ανατολή, επικράτησε μια παρεξηγημένη εντύπωση, ότι το βιβλίο αυτό είναι σφραγισμένο με επτά σφραγίδες, δηλαδή ακατανόητο, ότι το βιβλίο αυτό είναι γεμάτο από προφητείες, που... μην τις πιάνεις... και ότι αν πιάσει κανείς τις προφητείες αυτές, μοιραία θα πέσει σε αιρέσεις και σε λάθη. Υπήρχε αυτή η παρανόηση.<br />
<br />
<br />
Όλα αυτά βεβαίως δεν είναι σωστά. μόνο μέχρις ενός βαθμού είναι σωστά. Ωστόσο όμως όλα αυτά αποτέλεσαν θα λέγαμε την αιτία για την οποία το Ορθόδοξο πλήρωμα δεν προσεγγίζει το βιβλίο αυτό του Θεού, το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης, το θεόπνευστο αυτό βιβλίο, το υπέροχο αυτό βιβλίο, το γεμάτο όχι μόνο από προφητείες αλλά και από πνεύμα παρηγορίας, και το οποίο υπάρχει για να ενισχύσει τον λαό του Θεού καθ' όλη την πορεία της ζωής του πάνω στη γη αυτή, και προπαντός στα έσχατα.<br />
<br />
<br />
Έτσι, αγαπητοί, επανέρχομαι στο θέμα μου, για να σας πω ότι οπωσδήποτε αυτά που θα ακούσετε θα δείτε ότι έχουν σχέση με τα έσχατα. Έσχατα λέγονται εκείνα τα οποία αφορούν στο τέλος της Ιστορίας, δηλαδή όταν πια πλησιάζει να έρθει για τελευταία φορά ο Χριστός. Θα δείτε λοιπόν ότι η ζωή του προφήτου Ηλιού δεν είναι παρά μια ζωή ενός αντιτύπου που δείχνει ένα πρωτότυπο στα έσχατα.<br />
<br />
Η ιστορική πορεία κάθε λαού. - Η ιδιότυπη πορεία του Ισραήλ.<br />
<br />
Ένας λαός, πράγματι, στην ιστορική του πορεία ασφαλώς συναντά πολύ δύσκολες ημέρες για να επιβιώσει. Όμως ο Θεός είναι εκείνος που έχει τάξει τα οροθέσια της κατοικίας των λαών, δηλαδή τα σύνορα του κάθε λαού, αλλά και το πόσον καιρό θα ζήσει ένας λαός. Αυτό είναι σύμφωνο μ' εκείνο που λέει ο απόστολος Παύλος στους Αθηναίους. «ο Θεός... ορίσας προστεταγμένους καιρούς και τας οροθεσίας της κατοικίας αυτών»4. Έβαλε τα σύνορα λοιπόν ο Θεός, αλλά και όρισε τους προστεταγμένους καιρούς, το πόσο δηλαδή θα ζήσει ο κάθε λαός. Έτσι Εκείνος είναι που κρίνει πόσο θα ζήσει ένας λαός και ποια θα είναι τα σύνορά του.<br />
<br />
<br />
Ο Ισραήλ ήταν ένας λαός αγαπημένος, ήταν ο ξεχωρισμένος λαός -εξ άλλου Ισραήλ θα πει αγαπημένος5- και ο Θεός πολλές φορές στην ιστορική του πορεία τον είχε προστατεύσει. Κατά θαυμαστό μάλιστα τρόπο και σκανδαλώδη έναντι των άλλων εθνών ο Θεός είχε προστατεύσει τον Ισραήλ!<br />
<br />
<br />
Τώρα όμως, ευρισκόμενοι κάπου στον 8ο αιώνα προ Χριστού, το βόρειο βασίλειο αποστατεί απ' τον Θεό. Πρέπει να σας πω ότι μετά τον θάνατο του Σολομώντος ο λαός χωρίστηκε σε δυο βασίλεια. το βόρειο βασίλειο, με τις δέκα φυλές, και το νότιο βασίλειο, με τις δυο φυλές, του Ιούδα και του Βενιαμίν. Το νότιο βασίλειο είχε πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ, ενώ το βόρειο τη Σαμάρεια. Το βόρειο βασίλειο λοιπόν είχε αποστατήσει από τον Θεό. Οι βασιλείς του ατυχώς υπήρξαν άνθρωποι οι οποίοι είχαν μια πολύ μεγάλη ευκολία να ειδωλολατρούν.<br />
<br />
Αχαάβ - Ιεζάβελ.<br />
<br />
Έτσι βασιλιάς του βορείου βασιλείου τον 8ο αιώνα ήταν ο Αχαάβ. Αυτός είχε έναν μαλακό, χαλαρό χαρακτήρα, με μια πολύ εύκολη στροφή προς την ειδωλολατρία, και ήταν άνθρωπος που επηρεαζόταν από τη γυναίκα του Ιεζάβελ. Αυτή δε η γυναίκα του, η οποία δεν ήταν Εβραία, αλλά Συροφοινίκισσα, ειδωλολάτρισσα φανατική, αποτελούσε και το χειρότερο κακό! Γρήγορα, εξαιτίας αυτής της φοβερής γυναίκας, η λατρεία του αληθινού Θεού εξοστρακίστηκε, και έτσι εισήχθη η λατρεία του Βάαλ και της αισχρότατης Αστάρτης -η οποία Αστάρτη ήταν κάτι αντίστοιχο με τη δική μας την Αφροδίτη.<br />
<br />
Η κεραυνοβόλα εμφάνιση του Προφήτου.<br />
<br />
Σ' αυτή την κρίσιμη καμπή του Ισραήλ, ο οποίος έζησε όσο ποτέ άλλοτε την αποστασία στις ημέρες αυτού του βασιλιά, εμφανίζεται ο φλογερός και ζηλωτής Προφήτης από τη Θέσβη, ο Ηλίας. Κι έρχεται αιφνίδια -προσέξτε αυτό το αιφνίδια. Έρχεται αιφνίδια! Σαν αστραπή και βροντή εμφανίζεται μπροστά στον βασιλιά, από προσώπου του Θεού, για να του δώσει εκείνο το φοβερό μήνυμα της επ' αόριστον ανομβρίας, σαν τιμωρία από τον Θεό για την αποστασία του λαού αλλά και της κυβερνήσεώς του.<br />
<br />
«Ζη Κύριος ο Θεός των δυνάμεων, λέει στον βασιλιά, ο Θεός Ισραήλ, ω παρέστην ενώπιον αυτού, ει έσται τα έτη ταύτα δρόσος και υετός, ότι ει μη διά στόματος λόγων μου.»6 Ορκίζομαι στον Θεό τον ζώντα, τον Θεό του Ισραήλ, ενώπιον του Οποίου στέκομαι και υπηρετώ, ότι σ' αυτά τα χρόνια που θα έρθουν ούτε θα βρέξει ούτε θα πέσει δροσιά. Κι όλα αυτά θα εξαρτώνται από το στόμα το δικό μου. ό,τι λέω εγώ, αυτό θα γίνεται. Αυτά είπε ό Προφήτης, και εξαφανίσθηκε από προσώπου Αχαάβ.<br />
<br />
<br />
Η κρίση του Θεού για την ιστορική πορεία των λαών.<br />
<br />
Τα λόγια του όμως αυτά, αγαπητοί μου, αποτελούν την κρίση του Θεού για την αποστασία ενός λαού.<br />
<br />
<br />
Πού είναι εκείνοι, αλήθεια, που λένε ότι μπορούν να ρυθμίζουν ελεύθερα την ιστορική τους πορεία και τη ζωή τους και ότι δεν έχει κανέναν λόγο ο Θεός στην ιστορική πορεία ενός λαού ή ενός προσώπου; Πού είναι εκείνοι που το λένε; Βλέπετε εδώ; Και για να μην νομισθεί ότι αυτό αφορά μόνο στον Ισραήλ, σας λέω ότι ο Θεός σκεπτόταν και όλα τα έθνη, και χάραζε την πορεία όλων των εθνών.7<br />
<br />
<br />
Η κρίση του Θεού για την ιστορική πορεία του Ισραήλ.<br />
<br />
Πρόχειρα σας λέω το εξής. Στη γη Χαναάν κατοικούσαν πολλοί λαοί. Και λέει ο Θεός στον Αβραάμ: «Ακόμα δεν έφτασε να γεμίσει το ποτήρι των ανομιών τους. γι' αυτόν τον λόγο δεν θα εγκατασταθείς εδώ στη χώρα αυτή τώρα. Οι απόγονοί σου, λέει στον Αβραάμ, θα αναπτυχθούν πρώτα στην Αίγυπτο, θα γίνουν λαός πολύς, και κατόπιν θα έλθουν εδώ στη γη Χαναάν»8. Κι αυτό ξέρετε με πόσα χρόνια αντιστοιχούσε; Με τετρακόσια τριάντα χρόνια!9 «Τότε μόνο θα κατοικήσουν στη γη αυτή, όταν οι λαοί αυτοί θα έχουν γεμίσει το ποτήρι των ανομιών τους.» Είναι φοβερό. Περιμένει ο Θεός πότε θα έρθει το πλήρωμα της αμαρτίας· μέχρι που να ξεχειλίσει το ποτήρι. Τότε λέει θα καταστραφούν οι λαοί αυτοί.<br />
<br />
<br />
Κι όταν έρχεται η ώρα ο Ιησούς του Ναυή να μπει μέσα στη γη Χαναάν, του λέει πάλι ο Θεός: «Πρόσεξε. Οι λαοί αυτοί, με τα μάγια τους, με τις μαντείες τους, με τη διαφθορά τους και με τον τρόπο που ζουν, ήλθε η ώρα να καταστραφούν γι' αυτό εσείς θα κυριεύσετε τη γη αυτή με πολλή ευκολία. Προσέξτε όμως. μην κάνετε κι εσείς τα ίδια, γιατί θα έρθει και η δική σας η ώρα να υποστείτε το ίδιο πράγμα.»10<br />
<br />
<br />
Βλέπουμε λοιπόν ότι ό Θεός δεν έρχεται να ξεριζώσει κάποιους λαούς για να εγκαταστήσει τον αγαπημένο Του λαό, παρά μόνο εφ' όσον οι λαοί αυτοί έχουν αμαρτήσει.<br />
<br />
Η κρίση του Θεού για την ιστορική πορεία των άλλων λαών και των Ελλήνων.<br />
<br />
Θέλετε κάτι ακόμη; Ανοίξτε το βιβλίο του Ησαΐα να δείτε κάτι καταπληκτικό. Ομιλεί και προφητεύει ο Ησαΐας, όπως και ο Ιερεμίας και ο Ιεζεκιήλ και ο Δανιήλ, προφητεύουν για τα έθνη, αγαπητοί μου, για τους λαούς. όχι μόνο για τον Ισραήλ. «Ω, Βαβυλώνα, λένε, ήλθε το τέλος σου! Ω, Συρία...! Ω, Αίγυπτος...! Ω, Μωαβίτες...! Ω...! Ω...!»11 Ο Δανιήλ, πείτε μου, δεν προφητεύει για τους Έλληνες και για τους Πέρσες; Δεν προφητεύει για τους Βαβυλωνίους; Δεν λέει ότι οι Έλληνες θα νικήσουν τους Πέρσες, μ' εκείνη τη θαυμαστή προφητεία του, που έρχεται ένας τράγος, -ο μέγας Αλέξανδρος, ξέρετε, απεικονίζεται στα νομίσματα με κέρατα- ένας τράγος που τρέχει από τη Δύση ολοταχώς, λέει, και συγκρούεται μ' έναν κριό, που αντιπροσωπεύει τους Πέρσες, τον οποίο κυριολεκτικά λιανίζει;12<br />
<br />
<br />
Βλέπετε λοιπόν, και επιμένω, δεν ομιλεί ο Θεός μόνο για τον Ισραήλ. ομιλεί για όλους τους λαούς και κατευθύνει τις τύχες όλων των λαών.<br />
<br />
<br />
Θα σας επαναλάβω εκείνο που σας διάβασα προηγουμένως, που λέει ο απόστολος Παύλος στους Αθηναίους, ότι ο Θεός είναι ο «ορίσας προστεταγμένους καιρούς και τας οροθεσίας της κατοικίας αυτών», πάντων των εθνών, όλων των λαών. Συνεπώς, αγαπητοί, θα λέγαμε εδώ ότι οι Έλληνες δεν βγαίνουν έξω από το σχέδιο του Θεού, πολύ δε περισσότερο αφού έχουμε δεχθεί το Ευαγγέλιο από τους πρώτους, όταν κηρύχθηκε στον κόσμο το μήνυμα του Κυρίου.<br />
<br />
<br />
Η Ελλάδα στα χνάρια του παλαιού Ισραήλ, έτοιμη να υποστεί τις ίδιες συνέπειες.<br />
<br />
Και ερχόμαστε τώρα να ρωτήσουμε: Μήπως και η πατρίδα μας ζει και πολιτεύεται στα ίδια χνάρια του παλαιού Ισραήλ; Και όσα δεινά μας βρουν, θα λέγαμε πού θα οφείλονται; Τί λέτε; είναι δυνατόν να υποστούμε μια τυχόν -τυχόν!- συρρίκνωση των συνόρων μας; Ξέρετε ότι πάλι μπορούμε να γίνουμε μικρότεροι; Αγαπητοί μου, το ξέρετε ότι μπορούμε να γίνουμε πάλι μικρότεροι στα σύνορά μας;... Δεν υπάρχει τίποτα το αμετάθετο και σίγουρο. Από πού θα έχει το αίτιό του το θέμα; Ακόμη, αν υποστούμε σαν λαός μια δυσπραγία οικονομική ή ακόμα και μια κοινωνική αναστάτωση, από πού θα έχει την αφετηρία της αυτή όλη η κατάσταση; Ασφαλώς από την αποστασία του λαού μας και την στροφή του προς την ειδωλολατρία.<br />
<br />
<br />
Αγαπητοί μου, ο λαός μας αποστατεί από τον Θεό καθημερινά. Το φαινόμενο της αθεΐας ήταν άγνωστο στην πατρίδα μας. Κι αρχίζει η αθεΐα να γίνεται μία πραγματικότητα σ' αυτόν εδώ τον χώρο, τον ελληνικό, εδώ που αναπτύχθηκε η Ορθοδοξία και έχουμε τόσους Αγίους! Είναι κάτι που εκπλήσσει. Και ξαναγυρίζουμε πάλι πίσω στην ειδωλολατρία!<br />
<br />
Αντιλαμβανόμαστε ότι οι ημέρες είναι κρίσιμες για τον λαό μας αλλά και για όλο τον κόσμο;<br />
<br />
Αλλά γιατί το είπε αυτό ο Προφήτης στον Αχαάβ; Για να μετανοήσει ο λαός. Μετανόησε ο Αχαάβ; Ούτε ο Αχαάβ, ούτε ο λαός. Άραγε εμείς θα μετανοήσουμε; Όταν σήμερα κηρύσσεται το κήρυγμα, της μετανοίας το κήρυγμα, και λέγονται αυτά που λέγονται, τί νομίζετε ότι είναι; Αυτά που σας λέω τώρα τί νομίζετε ότι είναι; Νομίζετε ότι είναι ένα φιλολογικό κήρυγμα, για το οποίο μπορούμε να λέμε ότι είναι μόνο λόγια; Όχι. είναι κήρυγμα μετανοίας, είναι κήρυγμα αφυπνιστικό! Άλλο τώρα εάν κοιμόμαστε κάποτε και με τον αισθητό ύπνο, κλείνουμε τα μάτια μας και δεν προσέχουμε τον ομιλητή. το αντιλαμβανόμαστε;... Είμαστε σε παράλληλες ημέρες με την εποχή του βορείου Ισραήλ, που ο Προφήτης ελέγχει με δριμύτητα την κατάσταση και φωνάζει. φωνάζει και χρησιμοποιεί, θα λέγαμε, το έκτακτο εκείνο στοιχείο, που καταπλήσσει με την παρουσία του τον λαό. Θα το αντιληφθούμε εμείς ότι οι ημέρες μας είναι κρίσιμες για τον λαό μας αλλά και για ολόκληρη την οικουμένη; Θα το καταλάβουμε αυτό;... άλλη παράγραφος αυτή. Αλλά αυτά που λέμε εδώ τώρα είναι κήρυγμα μετανοίας, και καλούμεθα να μετανοήσουμε για 'κείνη την κατάσταση που ήδη επικρατεί μέσα στον λαό μας! Είναι φοβερή η κατάσταση<br />
<br />
<br />
Συνέπειες της αποστασίας του παλαιού Ισραήλ.<br />
<br />
Ωστόσο, αγαπητοί μου, ο Προφήτης είπε το μήνυμά του, όπως σας είπα, το μήνυμα του Ουρανού, και εξαφανίστηκε από προσώπου του Αχαάβ. Από 'κείνη τη στιγμή όμως αρχίζει και η περιπέτεια του βορείου βασιλείου. Αν θέλετε, διαβάστε τα τέσσερα Βασιλειών -ιδίως το τέλος του δευτέρου, το τρίτο και τέταρτο Βασιλειών- για να δείτε εκεί τί περιπέτειες και τί καταστροφές υπέστη το βόρειο βασίλειο, με κατάληξη την αιχμαλωσία του από τους Ασσυρίους, εκατό περίπου χρόνια πριν από την καταστροφή του νοτίου βασιλείου, που και το δικό του τέλος -του νοτίου βασιλείου- ήταν η αιχμαλωσία του από τους Βαβυλωνίους.<br />
<br />
<br />
Προειδοποιούσε και ο προφήτης Ησαΐας: «Κυράδες μου... φοράτε τα φουστάνια σας τα ωραία, έλεγε, με τις ζώνες σας τις χρυσές και τα χρυσοκεντημένα και μεταξωτά σας ρούχα... Σκοινί θα μπει στη μέση σας και θα συρθείτε ξυπόλητες στη γη της αιχμαλωσίας!...».13<br />
<br />
<br />
Κι αν δεν τα καταλαβαίνουμε αυτά, θα 'ρθουν οι συνέπειες, και τότε θα τα καταλάβουμε...<br />
<br />
<br />
Ο Θεός προστατεύει τον Προφήτη Του.<br />
<br />
Αλλ' όμως ο Θεός, αγαπητοί μου, προστατεύει τον Προφήτη Του. τον προστατεύει από την οργή του Αχαάβ. Διότι όταν άκουσε αυτά ο Αχαάβ, έμεινε έκπληκτος. και πριν προλάβει να αντιδράσει, ο Προφήτης εξαφανίστηκε. Γι' αυτό σας είπα ότι σαν αστραπή παρουσιάστηκε και σαν βροντή έφυγε. Και επειδή δεν πρόλαβε ο Αχαάβ να αντιδράσει, καταδιώκει τον Προφήτη. Ο Θεός όμως προστατεύει τον Προφήτη Του, όχι μόνο από την οργή του Αχαάβ, αλλά και από τον ενσκύψαντα λιμό, την πείνα που έπεσε.<br />
<br />
<br />
«Και εγένετο ρήμα Κυρίου προς Ηλιού», και δόθηκε εντολή από τον Κύριο προς τον Ηλία. «πορεύου εντεύθεν κατά ανατολάς και κρύβηθι εν τω χειμάρρω Χορράθ- του επί προσώπου Ιορδάνου. και έσται εκ του χειμάρρου πίεσαι ύδωρ, και τοις κόραξιν εντελούμαι διατρέφειν σε εκεί.»14 Φύγε, κρύψου. Φύγε, κρύψου σ' εκείνον τον χείμαρρο, τον Χορράθ, που βλέπει προς τα ανατολικά και που χύνεται στον Ιορδάνη. Πήγαινε κρύψου εκεί. εκεί θα βρεις νερό -γιατί νερό δεν υπήρχε, εξ αιτίας της ανομβρίας. Εκεί θα βρεις νερό. Και εγώ θα στέλνω τα κοράκια μου, που εγώ τα παραγγέλλω να το κάνουν αυτό, να σε διατρέφουν.<br />
<br />
<br />
Ο λαός του Θεού οφείλει να κρυφτεί.<br />
<br />
Προσέξτε, αγαπητοί. Αυτά τα λόγια του Θεού είναι παμμέγιστης σημασίας. Δεν αφορούν μόνο στον προφήτη Ηλία. θα το δείτε στη συνέχεια. αφορούν και σ' εμάς<br />
<br />
<br />
Τι είπε ο Θεός στον Προφήτη Του; «και κρύβηθι», κρύψου! Αυτό το «κρύβηθι», κρύψου, είναι ένα σπουδαίο σημείο για τον λαό του Θεού στις δύσκολες ημέρες.<br />
<br />
<br />
Αυτό μας θυμίζει εκείνο που λέει στον προφήτη Ησαΐα. «βάδιζε, λαός μου, λέει εκεί ο Θεός, είσελθε εις τα ταμιεία σου, απόκλεισον την θύραν σου, αποκρύβηθι μικρόν όσον όσον, έως αν παρέλθη η οργή Κυρίου»15. Λαέ μου, περπάτα, μπες μέσα στα εσώτερα δωμάτια του σπιτιού σου, κλείσε την πόρτα σου, κρύψου για λίγο, «όσον όσον», έως ότου περάσει η οργή του Κυρίου.<br />
<br />
Πού να πάει να κρυφτεί ο λαός του Θεού;<br />
<br />
Έχουμε τη συνείδηση ότι είμαστε λαός του Θεού;<br />
<br />
Κατ' αρχάς ήθελα να σας ρωτήσω, αγαπητοί μου: Έχετε την συνείδηση ότι είστε λαός του Θεού; Είναι μία ανάγκη αυτοσυνειδησίας, ότι είμαστε λαός του Θεού. Είμαστε λαός του Θεού; Έχετε την συνείδηση ότι ξεχωρίζετε απ' αυτό που λέγεται κόσμος; -γιατί ο λαός του Θεού ξεχωρίζει απ' αυτό που λέγεται κόσμος. Αν δεν την έχετε τη συνείδηση αυτή ότι είστε λαός του Θεού, κλείστε τ' αυτιά σας για τα παρακάτω που θα πούμε. δεν σας αφορούν είστε κόσμος, και πορεύεσθε στην καταστροφή. Αν όμως είστε λαός του Θεού και το συνειδητοποιείτε αυτό, τότε ακούστε καλά. ανοίξτε πιο πολύ τα αυτιά σας να ακούσετε τί μας λέει ο Κύριος.<br />
<br />
Πρέπει, λέει, να κρυφτούμε. Αλλά πού να κρυφτούμε;<br />
<br />
Ιστορικά προηγούμενα φυγής και διάσωσης.<br />
<br />
Για να κατανοήσουμε αυτή την εντολή του Θεού, ότι πρέπει να κρυφτούμε, και για να δούμε τί είδους είναι αυτή η απόκρυψή μας, πρέπει να δούμε το γεγονός αυτό του προφήτου Ηλιού σαν έναν ιστορικό τύπο των εσχάτων. Όταν λέμε ιστορικό τύπο, εννοούμε το εξής. ένα γεγονός, ιστορικό δηλαδή γεγονός, το οποίο γίνεται τύπος ενός άλλου γεγονότος, που ανήκει ιστορικά πιο κάτω.<br />
<br />
Παράδειγμα. Ο Ισραήλ φεύγει από την Αίγυπτο, περνάει την Ερυθρά θάλασσα και έρχεται στη γη Χαναάν. Το πέρασμά του από την Ερυθρά θάλασσα ήταν ένα γεγονός. ταυτόχρονα όμως είναι και ένας ιστορικός τύπος. Τί τύπος; Η Αίγυπτος θεωρείται η χώρα του Σατανά. ή η γη Χαναάν θεωρείται η χώρα της Βασιλείας του Θεού. Το πέρασμα λοιπόν -αυτό θα πει πάσχα. πέρασμα- είναι η Ερυθρά θάλασσα. Εκεί, στην Ερυθρά θάλασσα, καταποντίζει ο Θεός τον Φαραώ και τους στρατιώτες του, και ο λαός περνάει ασφαλής. Είναι η Ενανθρώπηση του Ιησού Χριστού, με την οποία μας παίρνει από την γη του θανάτου και της αμαρτίας και του Σατανά και μας φέρνει στη Βασιλεία Του, και περνάμε από το πέρασμα που λέγεται Βάπτισμα. Ώστε λοιπόν τί ήταν το πέρασμα του Ισραήλ από την Αίγυπτο διά μέσου της Ερυθράς θαλάσσης στη γη Χαναάν; Ένας ιστορικός τύπος. Τίνος πρωτοτύπου; Του Βαπτίσματος και της σωτηρίας.<br />
<br />
<br />
Άλλο παράδειγμα είναι και η καταστροφή της Ιερουσαλήμ, που έγινε το 70 μ.Χ.. Αποτελεί έναν ιστορικό τύπο, ένα γεγονός, αλλά ταυτοχρόνως αποτελεί κι έναν τύπο. Τίνος πρωτοτύπου; Του τέλους του κόσμου, τότε που θα καταστραφεί ο κόσμος.<br />
<br />
Ο προφήτης Ηλίας παρών και στα έσχατα ως ιστορικό αντίτυπο μαζί και πρωτότυπο!<br />
<br />
Έτσι κι εδώ. εκείνο το γεγονός που συνέβη ανάμεσα στον Προφήτη και τον Αχαάβ τον βασιλιά αποτελεί οπωσδήποτε ένα γεγονός, και ταυτόχρονα έναν ιστορικό τύπο των εσχάτων. Διότι ο Αχαάβ είναι αντίτυπο του Αντιχρίστου. Αλλά το πιο καταπληκτικό απ' όλα ξέρετε ποιο είναι; Το πιο καταπληκτικό πράγμα -που είναι και η μοναδική περίπτωση εδώ, η εντελώς μοναδική περίπτωση μέσα στην Ιστορία- είναι ότι ο προφήτης Ηλίας, που αποτέλεσε ιστορικό αντίτυπο ενός πρωτοτύπου των εσχάτων, ταυτόχρονα είναι και πρωτότυπο! Ο ίδιος Προφήτης θα είναι παρών και στις ημέρες του Αντιχρίστου!16<br />
<br />
Όπως θα ξέρετε, ο προφήτης Ηλίας δεν πέθανε. αναλήφθηκε κάπου στον ουρανό.17 Θα επανέλθει! Και όπως έλεγξε τον Αχαάβ, έτσι θα ελέγξει και τον Αντίχριστο. με τον ίδιο τρόπο. Και το καταπληκτικό: τριάμισι χρόνια ανομβρία επέφερε ο προφήτης Ηλίας στον Αχαάβ, τριάμισι χρόνια ανομβρία θα επιφέρει και στον Αντίχριστο! Συνεπώς έχουμε το μοναδικό φαινόμενο, που ένα πρόσωπο, ο προφήτης Ηλίας, αποτελεί όχι μόνο ένα ιστορικό αντίτυπο σ' εκείνη την εποχή, αλλά και ένα ιστορικό πρωτότυπο στο μέλλον, στα έσχατα. Έτσι λοιπόν το ίδιο πρόσωπο είναι παρόν και στη μία και στην άλλη περίπτωση. Επαναλαμβάνω. μοναδικό φαινόμενο!<br />
<br />
<br />
Κι αν, αγαπητοί μου, στις ημέρες των παιδιών σας έρθει ο προφήτης Ηλίας -επειδή θα έχει έλθει ο Αντίχριστος- κι αν στις ημέρες μας έλθει -όχι μόνο των παιδιών σας- πέστε μου, είναι καιρός για να κοιμόμαστε; ή είναι καιρός για να ανησυχούμε;... Ερωτώ.<br />
<br />
Τι γράφει η Αποκάλυψη για τον προφήτη Ηλία.<br />
<br />
Ακούστε τώρα τί γράφει το βιβλίο της Αποκαλύψεως στο 11ο κεφάλαιο, πάνω σ' εκείνο το θέμα του ελέγχου του Αντιχρίστου υπό του Προφήτου, και τί θα γίνει παρακάτω, «και δώσω, λέει ο Θεός, τοις δυσί μάρτυσί μου, και προφητεύσουσιν ημέρας χιλίας διακοσίας εξήκοντα... ούτοι έχουσιν εξουσίαν τον ουρανόν κλείσαι, ίνα μη υετός βρέχη τας ημέρας της προφητείας αυτών. και... το θηρίον το αναβαίνον εκ της αβύσσου... αποκτενεί αυτούς.»18 Παραλείπω μερικούς στίχους, για λόγους συντομίας. Και θα δώσω στους δυο μάρτυρές μου, λέει ο Χριστός, και θα προφητεύσουν. Λέγονται μάρτυρες, γιατί θα δώσουνε μία μαρτυρία. λέγονται ακόμη και προφήτες, γιατί θα προφητεύσουν.<br />
<br />
<br />
Πόσο θα προφητεύσουν; Χίλιες διακόσιες εξήντα ημέρες, ίσον τριάμισι χρόνια. Πόσες μέρες είχε κρατήσει την ανομβρία τότε ο Προφήτης; Τριάμισι χρόνια. Το ίδιο φαινόμενο, από το ίδιο πρόσωπο!<br />
<br />
Τ' ακούτε, παρακαλώ, πώς το λέει η Καινή Διαθήκη αυτό; «Αυτοί θα έχουν εξουσία να κλείσουν τον ουρανό, για να μην πέσει βροχή κατά τις ημέρες της προφητείας τους.»! Το κήρυγμα της μετανοίας λοιπόν θα διαρκέσει τριάμισι χρόνια, όσο και η περίοδος της ανομβρίας.<br />
<br />
<br />
Αλλά τότε, λέει, το Θηρίον που θα ανεβεί από την άβυσσο, ο Αντίχριστος, μη ανεχόμενος την παρουσία και τον έλεγχο των δύο Προφητών, θα τους φονεύσει και θα αφήσει τα σώματά τους άταφα στην πλατεία της Ιερουσαλήμ.1<br />
<br />
Ερμηνεύει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός και λέει: «Αποσταλήσεται Ενώχ και Ηλίας ο Θεσβίτης ... και υπ' αυτού αναιρεθήσονται.»20.<br />
<br />
<br />
Γι' αυτούς τους δύο Προφήτες μας λέει το βιβλίο της Αποκαλύψεως ότι θα τους δει όλος ο κόσμος, αφού θα 'χουν φονευθεί στην πλατεία της Ιερουσαλήμ. Βέβαια αυτό δείχνει ότι εκεί θα κυβερνήσει ο Αντίχριστος, τον οποίο θα ελέγξουν, αλλά και θα καταδείξουν οι δύο Προφήτες ότι αυτός τελικά είναι ο Αντίχριστος. Θα τους φονεύσει όμως, λέει, και τότε θα δουν τον φόνο τους «γλώσσες, φυλές, έθνη, λαοί». Είναι μια συνηθισμένη φράση που χρησιμοποιείται στην Αποκάλυψη από τον ευαγγελιστή Ιωάννη21, αλλά χρησιμοποιείται και από τον προφήτη Δανιήλ22.<br />
<br />
<br />
Πώς θα δουν αυτές οι «γλώσσες, φυλές, έθνη, λαοί» την αναίρεση, τον θάνατο των δύο Προφητών; Ασφαλώς με την τηλεόραση!<br />
<br />
<br />
Μπορούσαν ποτέ να φανταστούν οι παλιότεροι ότι θα ερχόταν η τηλεόραση;... Θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι όλοι οι λαοί θα μπορούσαν έτσι να βλέπουν;... Κι όμως σήμερα είναι δυνατόν. Μήπως λοιπόν -μήπως!- είναι κοντά το τέλος, μόνο και μόνο επειδή ακριβώς και το μηχάνημα της τηλεοράσεως ήδη έχει έρθει, δηλαδή έχει επινοηθεί;... και μήπως -μήπως!- ακριβώς κι αυτό θα μπει στην υπηρεσία του Αντιχρίστου;... Το ότι προ πολλού έχει μπει είναι γνωστό, διότι ό,τι προβάλλει σήμερα η τηλεόραση δεν είναι παρά για να προετοιμάσει τους ανθρώπους για τον ερχομό του Αντιχρίστου.<br />
<br />
Ο λαός του Θεού πρέπει να αποκρυβεί.<br />
<br />
Στα τριάμισι αυτά χρόνια της τυραννίας του Αντιχρίστου ο λαός του Θεού πρέπει να αποκρυβεί «μικρόν όσον όσον».23 τριάμισι χρόνια πρέπει να κρυφτεί! Προσέξτε<br />
<br />
Γιατί όμως πρέπει να κρυφτεί;<br />
Για να γλυτώσει.<br />
Για να γλυτώσει τον θάνατο;<br />
<br />
<br />
Όχι τόσο τον θάνατο. αλλά και τον θάνατο. Όχι τόσο τον θάνατο, όσο και κυρίως τις κακές επιδράσεις εκείνων των τριάμισι ετών.<br />
<br />
<br />
Είναι φοβερό, αγαπητοί μου, όταν βλέπουμε Χριστιανούς στην εποχή μας να επηρεάζονται τόσο πολύ από τον τρέχοντα πολιτισμό μας -ο οποίος υπηρετεί τον Αντίχριστο. πρέπει να σας το πω αυτό- και να μη μπορούμε να τους συγκρατήσουμε.<br />
<br />
Θέλετε ένα μικρό αλλά πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα; Μαζέψτε τα παιδιά σας, αν μπορείτε, και φέρτε τα στην Εκκλησία... Τί σας λένε; Σας λένε ότι τα μυαλά σας είναι σκουριασμένα, ότι αυτά έχουν τώρα καινούργια μυαλά, ότι έχουν καινούργια θεώρηση της ζωής... Μαζέψτε τα παιδιά σας, αν μπορείτε, για να δείτε ότι όχι μόνο τα παιδιά, αλλά και οι μεγάλοι έχουνε πάρει αέρα κι έχουν κοσμικοποιηθεί. Κι ακόμα δεν ήρθε ο Αντίχριστος. και πού να 'ρθει και να επιβάλει πείνα και οικονομικό αποκλεισμό...! Τί θα γίνει τότε;...<br />
Να η άξια του βιβλίου της Αποκαλύψεως· έρχεται για να μας προετοιμάσει. Και η προετοιμασία είναι πρώτα σαν μήνυμα και ύστερα σαν άσκηση. Πρέπει να το καταλάβουμε.<br />
<br />
<br />
Ο λαός του Θεού θα κρυφτεί στην έρημο.<br />
<br />
Λοιπόν πού θα πρέπει να καταφύγει ο λαός του Θεού; -και ο λαός του Θεού είναι εκείνοι που δεν θα προσκυνήσουν τον Αντίχριστο.<br />
<br />
<br />
Στην ερημιά, όπως και ο Προφήτης. Εκεί θα καταφύγει ο λαός του Θεού, στην ερημιά, όπως παλιά και ο Προφήτης! Έτσι λοιπόν ο λαός του Θεού, όπως και οι υιοί των Προφητών στην εποχή του προφήτου Ηλιού -που ήταν πάρα πολλοί και περιστοίχιζαν τότε τον προφήτη Ηλία. σημειώσατέ το αυτό24- όλοι αυτοί, όπως και η Εκκλησία στα έσχατα, καταφεύγουν στην έρημο, κρύβονται.<br />
<br />
Τί λέει η Αποκάλυψη για την έρημο.<br />
<br />
Για να το δούμε αυτό πώς το λέει το βιβλίο της Αποκαλύψεως στο 12ο κεφάλαιο, από τον στίχο 14.<br />
<br />
«Και εδόθησαν τη γυναικί δύο πτέρυγες του αετού του μεγάλου, ίνα πέτηται εις την έρημον εις τον τόπον αυτής.» Δόθηκαν, λέει, στη γυναίκα... Ποιά είναι η γυναίκα; Είναι η Εκκλησία. Δόθηκαν στη γυναίκα, στην Εκκλησία, δυο φτερούγες του μεγάλου αετού.<br />
<br />
Στην Παλαιά Διαθήκη έχουμε πολλές φορές αυτή την εικόνα -όπως στο Δευτερονόμιο και αλλού25- που δείχνει ότι αυτές οι δυο μεγάλες φτερούγες του αετού είναι η μεγάλη προστασία του Θεού. Όταν λοιπόν λέει «δόθηκαν δύο φτερούγες του αετού του μεγάλου», σημαίνει: ο Θεός προστατεύει την Εκκλησία.<br />
<br />
<br />
Και συνεχίζει: «ίνα πέτηται εις την έρημον εις τον τόπον αυτής», για να πετάξει και να φύγει στην ερημιά, στον τόπο της. Ώστε ο τόπος της Εκκλησίας είναι η έρημος; Ναι, η έρημος!<br />
<br />
<br />
Τα Μοναστήρια αποτελούν προοίμιο της εξόδου του λαού του Θεού στην έρημο.<br />
<br />
Το ξέρετε ότι ένα μικρό προοίμιο, και ταυτοχρόνως ένα μήνυμα μέσα στους αιώνες, του ότι η Εκκλησία θα καταφύγει στην έρημο είναι τα Μοναστήρια; Πολλοί λένε: «Γιατί κάθεστε στα Μοναστήρια, εσείς οι μοναχοί;». Για να σας θυμίζουμε ότι η Εκκλησία θα ξαναγυρίσει στην έρημο. Άλλωστε από την έρημο ξεκίνησε η Εκκλησία. Έχετε αντίρρηση; Διαβάστε το 1ο κεφάλαιο από το Κατά Μάρκον ευαγγέλιο, να το δείτε αυτό. «φωνή βοώντος εν τη ερήμω»26. Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος φωνάζει και λέει ότι έρχεται ο Μεσσίας. Και πού έδειξε, παρακαλώ, τον Μεσσία; Στην έρημο. Πού είναι τα θεμέλια της Εκκλησίας; Στην έρημο. Στην έρημο λοιπόν θα καταλήξει.<br />
<br />
<br />
Ο Όφις καθιστά την Γυναίκα «ποταμοφόρητον».<br />
<br />
Έτσι, λέει πιο κάτω: «και έβαλεν ο όφις εκ του στόματος αυτού οπίσω της γυναικός ύδωρ ως ποταμόν, ίνα αυτήν ποταμοφόρητον ποιήση»27. Ο Διάβολος, ο Αντίχριστος, πίσω από τον οποίο είναι ο Διάβολος, θα κυνηγήσει την Εκκλησία, θα διώξει την Εκκλησία -γι' αυτό εκείνη θα καταφύγει στην έρημο- και θα βγάλει νερό από το στόμα του, για να την πνίξει.<br />
<br />
<br />
Τι είναι αυτό το νερό που βγάζει ο Διάβολος, και ο Αντίχριστος, από το στόμα του; Να, αγαπητοί μου, τί είναι. τα διάφορα κοινωνικά και φιλοσοφικά συστήματα, που θέλουν να πνίξουν τον σύγχρονο Χριστιανό. Είναι όταν ο άλλος σου δίνει ένα πιάτο φαΐ και σου λέει: «Θα φας καλά. αλλά, ξέρεις, θα ακολουθήσεις αυτό το κοινωνικό σύστημα ή αυτό το οικονομικό σύστημα.». Δεν νομίζετε ότι μοιάζουμε λίγο με τον Ησαύ, που πούλησε τα πρωτοτόκιά του, το να φέρει δηλαδή τον Μεσσία, γιατί ήθελε να φάει;... Έτσι κι εμείς ξεπουλάμε τον Χριστό, για να έχουμε οικονομικά οφέλη... Τί κρίμα! Τί κρίμα!... Αυτά λοιπόν θα πνίξουν, θα προσπαθήσουν να πνίξουν την Εκκλησία.<br />
<br />
Να το πάρουμε είδηση. το πνεύμα του Αντιχρίστου μπορεί να μας επιβληθεί, και να χαθούμε!<br />
<br />
Βέβαια η Αγία Γραφή λέει ότι πολλοί Χριστιανοί θα χαθούν28. Το λέει και στο βιβλίο της Αποκαλύψεως, όταν ο Ιωάννης καλείται να μετρήσει τον ναό μόνο και το θυσιαστήριο, και όχι την αυλή του. Αυτό δείχνει ότι θα σωθεί μόνο το λείμμα29, ένα μικρό μέρος των Χριστιανών. Συγκεκριμένα λέει ο άγγελος στον Ιωάννη: «Μη μετρήσεις τα υπόλοιπα. δόθηκαν να πατηθούν από τα έθνη για σαράντα δύο μήνες.»30. Δηλαδή θα επικρατήσει ο Αντίχριστος στους Χριστιανούς τριάμισι χρόνια. Στους Χριστιανούς! Ναι. διότι, κατά τους Πατέρες, ο ναός, οι αυλές του και η πόλη Ιερουσαλήμ, η πόλη Σιών, πάντοτε συμβολίζουν την Εκκλησία. Τί μετριέται; Μόνο ο ναός, λέει, και το θυσιαστήριο, δηλαδή ένα μικρό μέρος.<br />
<br />
Να το πάρουμε είδηση ότι μπορεί να χαθούμε και ότι το πνεύμα του Αντιχρίστου μπορεί να επιβληθεί και σ' εμάς! Να το πάρωμε είδηση!... Αυτό θα πει ότι ο Δράκων καθιστά «ποταμοφόρητον» την Εκκλησία. πάει να την πνίξει με το νερό. Το νερό είναι ό,τι σας εξήγησα.<br />
<br />
Ο Θεός βοηθά τον λαό Του, χρησιμοποιώντας τα φυσικά στοιχεία.<br />
<br />
«Και εβοήθησεν η γη τη γυναικί, και ήνοιξεν η γη το στόμα αυτής και κατέπιε τον ποταμόν ον έβαλεν ο δράκων εκ του στόματος αυτού.»31<br />
<br />
<br />
Έρχονται τα φυσικά στοιχεία να βοηθήσουν. Η γη, λέει, κατάπιε το νερό.<br />
<br />
<br />
Η περίπτωση εδώ είναι όπως και στη διάβαση της Ερυθράς θαλάσσης. Κάπου μετά τα μεσάνυχτα άρχισε να πνέει άνεμος νότιος, λέει, τόσο ισχυρός, που το νερό της θαλάσσης το χώρισε στα δυο. Πέρασαν οι Εβραίοι. και όταν πια ξημέρωνε, πήγαν να μπουν και οι Αιγύπτιοι. Σταματάει ο άνεμος, κλείνει το νερό και τους πνίγει όλους.32<br />
<br />
<br />
Εδώ βλέπουμε τα στοιχεία της φύσεως. Βέβαια τα στοιχεία της φύσεως τα κυβερνάει ο Θεός. αλλά εδώ όμως δείχνει όχι ποιος τα κυβερνάει, αλλά τί κάνουν αυτά, σ' ένα πρώτο πλάνο, σ' ένα πρώτο επίπεδο. ότι δηλαδή τα στοιχεία της φύσεως έρχονται ή να καταστρέψουν τον ασεβή ή να ενισχύσουν και να βοηθήσουν τον ευσεβή.<br />
<br />
Είδατε, ο προφήτης Ιωνάς ζεσταίνεται περιμένοντας την καταστροφή της Νινευή. «Ουφ! ζέστη, καλοκαίρι!»33 Μέσα σε λίγα λεπτά φυτρώνει μία κολοκυθιά με μεγάλα φύλλα και τον σκιάζει!<br />
Έτσι λοιπόν η φύση έρχεται να βοηθήσει τον ευσεβή και την Εκκλησία.<br />
<br />
<br />
Ο Αντίχριστος οργίζεται μ' αυτούς που κρύφτηκαν στην έρημο, και κάνει πόλεμο με τους λοιπούς Χριστιανούς στις πόλεις.<br />
<br />
«Και ωργίσθη ο δράκων επί τη γυναικί, και απήλθε ποιήσαι πόλεμον μετά των λοιπών του σπέρματος αυτής, των τηρούντων τας εντολάς του Θεού και εχόντων την μαρτυρίαν Ιησού.»34<br />
<br />
<br />
Ο Αντίχριστος όμως δεν τα κατάφερε. κρύφτηκε η Εκκλησία.<br />
<br />
<br />
Δηλαδή, θα σκεφθείτε, πόσοι μπορούν να κρυφτούν; Ας πούμε, στη Θεσσαλία πόσοι να είναι άραγε οι αληθινοί Χριστιανοί; Πενήντα; εκατό; πεντακόσιοι; χίλιοι;... Μπορούν όλοι αυτοί να πάρουν τα βουνά, να πάνε στις τρύπες της γης και στις σπηλιές και να κρυφτούν; Όχι. Οι υπόλοιποι; Οι υπόλοιποι μένουν στις πόλεις. Δηλαδή μόνο αυτοί είναι οι ευσεβείς, που έφυγαν στα βουνά; Όχι. έχει κι άλλους, στις πόλεις. Τότε τί γίνεται μ' αυτούς; «Έρχεται ο Διάβολος, λέει, και κάνει πόλεμο με τους λοιπούς.» Αλλοίμονό τους όμως. έχουν ν' αντιμετωπίσουν πραγματικά την τυραννία του Αντιχρίστου!<br />
<br />
<br />
Όπως ο Θεός έτρεφε τον Προφήτη Του για τριάμισι χρόνια, έτσι θα τρέφει και τον λαό Του στην έρημο για ίσο χρονικό διάστημα.<br />
<br />
<br />
Αλλά εκεί στην έρημο ο προφήτης Ηλίας τί έτρωγε;<br />
<br />
<br />
«Και οι κόρακες έφερον αυτώ άρτους το πρωί και κρέα το δείλης, και εκ του χειμάρρου έπινεν ύδωρ.»35 Κοράκια του έφερναν ψωμί το πρωί, και το βράδυ του έφερναν κρέας, κι έπινε νερό από τον χείμαρρο.<br />
<br />
<br />
Γιατί κοράκια; Ξέρετε ότι τα κοράκια είναι σαρκοβόρα. Το λέει και η Αγία Γραφή αυτό36, αλλά το ξέρουμε κι από τη φύση τους. Τα κοράκια τρώνε κρέατα, και μάλιστα σάπια κρέατα. πτώματα τρώνε τα κοράκια. Βάζει λοιπόν κοράκια, στέλνει κοράκια, για να δείξει -τί;- ότι πρόκειται για θαύμα, που με τον τρόπο αυτό τονίζεται. Τα κοράκια, που μπορούν να φάνε το κρέας, και μάλιστα σε μία εποχή πείνας, δεν το τρώνε, αλλά το φέρνουν στον Προφήτη. Για να τονισθεί το θαύμα της προστασίας του Προφήτου από τον Θεό. Παρόμοια θα τρέφεται και η Εκκλησία στην έρημο.<br />
<br />
<br />
Λέει πάλι το βιβλίο της Αποκαλύψεως: «όπως τρέφηται εκεί καιρόν και καιρούς και ήμισυ καιρού από προσώπου του όφεως»37, για να τρέφεται εκεί η Εκκλησία, λέει, «καιρόν» -είναι το έτος- «και καιρούς» -είναι τα δύο χρόνια. δύο συν ένα, τρία- «και ήμισυ καιρού» -είναι ο μισός χρόνος- δηλαδή τριάμισι χρόνια, «από προσώπου του όφεως», δηλαδή για όσο καιρό ο Διάβολος και ο Αντίχριστος θα επικρατούν σ' αυτόν τον κόσμο.<br />
<br />
<br />
<br />
Τα ιστορικά προηγούμενα διαθρέψεως του λαού του Θεού αποτελούν εγγύηση για τη διατροφή του στα έσχατα.<br />
<br />
Ώστε λοιπόν θα τρέφει ο Θεός. Πώς όμως θα τρέφει ο Θεός εκεί;<br />
<br />
<br />
Ξέρουμε ότι ο παλαιός Ισραήλ τρεφόταν στην έρημο κατά θαυμαστό τρόπο σαράντα ολόκληρα χρόνια.38 Ξέρουμε ακόμη ότι και οι Χριστιανοί στην έρημο, που κατέφευγαν από τους διωγμούς, τρέφονταν κατά τρόπο που οικονομούσε ο Θεός. Πώς όμως θα τρέφονται στα έσχατα οι Χριστιανοί που θα φεύγουν στην έρημο;<br />
<br />
Αυτό το ξέρει ο Θεός, και θα το φανερώσει τότε. Δεν είπε ποτέ, φέρ' ειπείν, στους Εβραίους στην Αίγυπτο «Όταν θα σας βγάλω στην έρημο, εγώ θα σας τρέφω με το μάννα». δεν είπε κάτι τέτοιο ο Θεός. αλλ' όταν ο λαός βρέθηκε στην έρημο και είπαν «Τί θα φάμε;», τότε ο Θεός έριξε το μάννα.39 Όταν λοιπόν και οι Χριστιανοί θα βρεθούν στις ερημιές και θα πουν «Τί θα φάμε;», τότε ο Θεός ξέρει τί θα δώσει. τώρα δεν το ξέρουμε αυτό.<br />
<br />
<br />
Η απεικόνιση του Προφήτη με τον κόρακα που τον διατρέφει τονίζει την ιστορικότητά του ως τύπου των εσχάτων.<br />
<br />
Αγαπητοί μου. ο μέγιστος των Προφητών, ο Ηλίας ο ένδοξος, έζησε τον ιστορικό τύπο των εσχάτων, όπως σας εξήγησα διά πολλών, για να μας δείξει πώς θα ζήσει κοντά του και η Εκκλησία.<br />
<br />
<br />
Η Εκκλησία μας, ανάμεσα στα τόσα γεγονότα του πολυτάραχου βίου του προφήτου Ηλιού, ιστορεί, απεικονίζει δηλαδή επάνω σε εικόνες, ένα μόνο χαρακτηριστικό. να κάθεται μέσα σε μία σπηλιά, και εκεί να βλέπει τον κόρακα να του φέρνει το ψωμί ή το κρέας. Δεν δείχνει τίποτε άλλο η Ορθόδοξος Εκκλησία μας από τη ζωή του προφήτου Ηλιού. ούτε την θαυμαστή εκείνη θυσία του στο Καρμήλιον όρος, ούτε ακόμα εκείνη την θεοπτεία του στο όρος Χωρήβ, δηλαδή στο Σινά, ούτε τίποτε απ' όλα τ' άλλα τα παράδοξα, παρά εικονίζει μόνο αυτό. Ξέρετε γιατί; Γιατί η Εκκλησία μας θέλει να τονίσει την ιστορικότητα του Προφήτου σαν τύπο των εσχάτων; αλλά και να μας πει -μόνο αυτή την εικόνα παίρνω κι εγώ από τον Προφήτη- να μας πει τί θα γίνει με τους πιστούς μας όταν θα έλθει το τέλος του κόσμου.<br />
<br />
<br />
Όπως έλεγξε τον Αχαάβ, έτσι θα ελέγξει και τον Αντίχριστο.<br />
<br />
<br />
Αγαπητοί μου, ο προφήτης Ηλίας, όπως σας είπα και προηγουμένως, θα δείξει τον Αντίχριστο αλλά και θα τον ελέγξει φοβερά, όπως έλεγξε και τον Αχαάβ.<br />
<br />
<br />
Ξέρετε τί είπε στον Αχαάβ; Του είπε: «Το αίμα σου θα το γλύψουν τα σκυλιά και τα γουρούνια!». Έτσι έγινε, αγαπητοί μου. Πληγώθηκε σ' έναν πόλεμο ο Αχαάβ, και τον πήγαν πληγωμένο σε μία πηγή. εκεί, λέει, που οι πόρνες λούζονται. Εκεί λοιπόν τον έπλυναν, του έπλυναν τις πληγές. Αλλά τόσο πολύ έτρεχε το αίμα, ακατάσχετο, που τελικά πέθανε εκεί. Και πήγαν μετά τα σκυλιά και τα γουρούνια και έγλυφαν εκεί το αίμα του Αχαάβ!40<br />
<br />
<br />
«Εσένα, λέει στην Ιεζάβελ, εσένα... εσένα... θα σε ποδοπατήσουν τα άλογα και θα σε λιανίσουν, και θα σε φάνε τα σκυλιά!...» Έτσι κι έγινε, αγαπητοί μου. Την πέταξαν από το παράθυρο του παλατιού κάτω στην αυλή. Πραγματικά, εκείνοι που ξεκλήρισαν την οικογένεια του Αχαάβ -άλλαξε η κυβέρνηση. να μην πολυλογώ- την πέταξαν από το παράθυρο, τα άλογα την ποδοπάτησαν, και σε λίγο πήγαν τα σκυλιά και την έφαγαν! Και λένε για μια στιγμή εκείνοι που μπήκαν μες στο παλάτι: «Για να πάμε να δούμε. τί έγινε αυτή;». Και πάνε κάτω και βλέπουνε μόνο γδαρμένα κόκκαλα... Την είχαν φάει τα σκυλιά!41<br />
<br />
<br />
Ελέγχει λοιπόν φοβερά ο Προφήτης. Έτσι θα ελέγξει και τον Αντίχριστο.<br />
<br />
Αν για τους απίστους θα είναι φοβερός, τότε για τους δικαίους θα είναι μια αληθινή ευλογία.<br />
Αλλά και για τους απίστους θα είναι φοβερός ο Προφήτης.<br />
<br />
<br />
Μας λέει το βιβλίο της Αποκαλύψεως ότι όταν ο Αντίχριστος θα τον συλλάβει μαζί με τον άλλο Προφήτη, τον Ενώχ, και θα τους κρεμάσει, θα τους φονεύσει, τότε τόσο θα χαρούν οι άνθρωποι -ακούστε. θα χαρούν!- ώστε θα ανταλλάξουν δώρα μεταξύ τους, γιατί επιτέλους απαλλάχτηκαν από έναν κήρυκα που τους βασάνιζε με τα λόγια του...42 Οι αμαρτωλοί λοιπόν άνθρωποι θα χαρούν. Αλλά θα σταθή όμως φοβερός, γιατί σε τρεισήμισι μέρες θα δουν τον προφήτη Ηλία να ανασταίνεται από τους νεκρούς και να ανεβαίνει στον ουρανό, και τότε θα τους πιάσει φόβος και τρόμος!43<br />
<br />
<br />
Αλλά εάν για τους απίστους ο Ηλίας θα είναι φοβερός, για τους δικαίους θα είναι μια αληθινή ευλογία. Γι' αυτό και ο ύμνος των Πατέρων στο βιβλίο της Σοφίας Σειράχ, στο 48ο κεφάλαιο, στην Παλαιά Διαθήκη, που αναφέρεται στον προφήτη Ηλία, τελειώνει ως εξής: «μακάριοι οι ιδόντες σε και οι εν αγαπήσει κεκοσμημένοι, και γαρ ημείς ζωή ζησόμεθα»44, ευτυχισμένοι αυτοί που θα σε δουν, ή που σε βλέπουν, αυτοί που ζουν στολισμένοι με αρετές. κι εμείς θα ζήσουμε και θα σε δούμε. Ο Σειράχ ζει περίπου εξακόσια χρόνια μετά τον Προφήτη. Λέει «θα σε δούμε»!<br />
<br />
Τη χαρά και την ελπίδα που σκορπούσε ο προφήτης Ηλίας στους δικαίους της εποχής του θα σκορπίσει και στους δικαίους των εσχάτων αλλά και σ' όλους που θα αναστηθούν.<br />
<br />
Αγαπητοί μου, τον προφήτη Ηλία τον είδαν με χαρά και ελπίδα πρώτα-πρώτα εκείνοι οι εφτά χιλιάδες άνδρες στην εποχή του, όταν ήταν κρυμμένοι και δεν φανέρωναν την πίστη τους στον αληθινό Θεό. τότε που ο Προφήτης με παράπονο έφθασε να πει στον Θεό: «Κύριε, μόνος εγώ έμεινα να Σε λατρεύω. Όλοι οι άλλοι προσκύνησαν τα είδωλα!». «Όχι, Ηλία. ήταν η ελπίδα τους ο Προφήτης! εφτά χιλιάδες άνδρες δεν προσκύνησαν τον Βάαλ.» Αυτοί οι εφτά χιλιάδες άνδρες, άμα έβλεπαν τον Προφήτη να ελέγχει τον Αχαάβ, χαίρονταν. Χαίρονταν<br />
<br />
<br />
Αλλά θα τον δουν με χαρά και ελπίδα και οι δίκαιοι των εσχάτων. Όταν θα κηρύσσει στα Ιεροσόλυμα, όλοι οι ευσεβείς, οι δίκαιοι, θα πουν: «Ήλθε ο Ηλίας. Ήλθε ο Ηλίας! Ελέγχει τον Αντίχριστο. Ήλθε ο Ηλίας!... Τα βάσανά μας τελειώνουν! Έρχεται ο Χριστός!...». Θα είναι λοιπόν και η ελπίδα των δικαίων των εσχάτων.<br />
<br />
<br />
Θα τον δουν ακόμη και όλοι οι δίκαιοι που κατά τη δευτέρα Παρουσία θα αναστηθούν «και γαρ ημείς ζωή ζησόμεθα»,. όπως τον είδαν και οι τρεις Μαθητές στο Θαβώρ, ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης. γιατί κι εμείς θα ζήσουμε, όπως έγραφε ο συγγραφέας της Σοφίας Σειράχ το 200 π.Χ.<br />
<br />
Αγαπητοί μου, αυτή είναι με λίγα λόγια η θαυμαστή προσωπικότητα του αγίου προφήτου Ηλιού. Κι εμείς, τελειώνοντας, τί άλλο θα μπορούσαμε να πούμε; Ω άγιε του Θεού Προφήτα, ένδοξε Ηλία, πρέσβευε υπέρ ημών!...<br />
<br />
20-7-1986<br />
<br />
1. Βλ. Γ' Βασ. 18,17-40.<br />
2. Βλ. Γ' Βασ. 19, 8-18. Σοφ. Σειρ. 48, 7.<br />
3. Βλ. Ματθ. 17, 3. Μάρκ. 9, 4. Λουκ. 9, 30.<br />
4. Πράξ. 17, 26.<br />
5. Βλ. Δευτ. 32,15. Ησ. 5, 7. 44, 2.<br />
6. Γ' Βασ. 17,1.<br />
7. Βλ. Γέν. 15, 14. 23, 18. Έξοδ. 23, 18-33. 34, 24. Λευϊτ. 26, 42-46. Δευτ. 2,10-25. 4, 27. Ιησ. Ναυή 23, 9. κ.α.<br />
8. Γέν. 15,13-16.<br />
9. Βλ. Έξοδ. 12,40.<br />
10. Δευτ. 31,1-23.<br />
11. Ησ. 9, 11-12. 13, 1-22. 14, 22-23. Ιεζ. 32, 1-16. Ιερ. 31, 1-44. κ.α.<br />
12. Βλ. Δαν. 8, 3-8.<br />
13. Ησ. 3,16-26.<br />
14. Γ' Βασ. 17, 3-4.<br />
15. Ησ. 26, 20.<br />
16. Βλ. Μαλ. 4,4-5.<br />
17. Βλ. Δ' Βασ. 2,1.<br />
18. Αποκ. 11,3-7.<br />
19. Βλ. Αποκ. 11, 8.<br />
20. Άγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός, Περί Αντιχρίστου, Δ' 99,44. Πρβλ. Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος, Λόγος εις την όρασιν του Δανιήλ, 37.32-38.11: «...αποστέλλει εν συντόμως τους ιδίους αυτού θεράποντας, τον τε Ενώχ και Ηλίαν, εις έλεγχον αυτού του αντικειμένου ενώπιον πάντων εθνών... ορών ουν ο εχθρός εαυτόν υπ' αυτών δεινώς ελεγχόμενον και υπό πάντων καταφρονούμενον, θυμώ και οργή ανελεί τους αγίους». Άγ. Ιππόλυτος Ρώμης, Λόγος περί της συντελείας του κόσμου, 21.28-30: «...καθώς φησι και τούτο Δανιήλ, προεωρακώς ότι το θηρίον το αναβαίνον εκ της αβύσσου ποιήσει μετ' αυτών πόλεμον, ήγουν μετά Ενώχ και Ηλία, και νικήσει αυτούς και αποκτενεί αυτούς διά το μη θέλειν αυτούς δόξαν δούναι τω διαβόλω».<br />
21. Βλ. Αποκ. 10, 9. 11.17,15 κ.α.<br />
22. Βλ. Δαν. 3,4. 8· 31. 5,19. 6, 25 κ.α.<br />
23. Πρβλ. Ησ. 26,20. Εβρ. 10, 37.<br />
24. Βλ. Γ' Βασ. 21, 35. Δ' Βασ. 2, 3. 5. 7. 15. 4, 1. 38. 5,22. 6,1.<br />
25. Βλ. Δευτ. 32,11. Έξοδ. 19, 4. Παρ. Σολ. 23, 5. Ιερ. 29, 22. Ιεζ. 17, 3· 7. κ.α.<br />
26. Μάρκ. 1, 3. Πρβλ. Ματθ. 3, 3. Λουκ. 3,4. Ιωάν. 1, 23.<br />
27. Αποκ. 12,15.<br />
28. Βλ. Ματθ. 24, 24. Μάρκ. 13,22 κ.α.<br />
29. Βλ. Ησ. 10, 22. Ρωμ. 9, 27.11, 5.<br />
30. Αποκ. 11,1-2.<br />
31. Αποκ. 12,16.<br />
32. Βλ. Έξοδ. 14, 21-29.<br />
33. Ιων. 4, 1-6.<br />
34. Αποκ. 12,17.<br />
35. Γ' Βασ. 17, 6.<br />
36. Βλ. Γέν. 8, 6-7 κ.α.<br />
37. Αποκ. 12,14.<br />
38. Βλ. Έξοδ. 16, 35<br />
39. Βλ. Έξοδ. 16, 2-14.<br />
40. Βλ. Γ' Βασ. 20,19. 22, 30-38.<br />
41. Βλ. Γ' Βασ. 20, 23. Δ' Βασ. 9,1-37.<br />
42. Βλ. Αποκ. 11,10.<br />
43. Βλ. Αποκ. 11,11-13.<br />
44. Σ. Σειρ. 48, 11.<br />
45. Γ' Βασ. 19, 14-18. Πρβλ. Ρωμ. 11, 3-4<br />
46. Βλ. Ματθ. 17, 1-6. Μάρκ. 8, 2-9<br />
<br />
"ΛΟΓΟΙ ΑΦΥΠΝΙΣΕΩΣ" † π. ΑΘΑΝ. ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΜΝΗΝΕΙΟΥ ΣΤΟΜΙΟΝ ΛΑΡΙΣΗΣ <br />
<br />
ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»<br />
Γράφει: † Π. ΑΘΑΝ. ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ<br />
Πηγή: www.imml.gr<br />
<br />
<a href="http://www.gonia.gr/gonia.php?article=4988">http://www.gonia.gr/gonia.php?article=4988</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<div style="color: white;">.</div></div>Περιηγητήςhttp://www.blogger.com/profile/14346539038876955403noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-50505252227753029062011-05-27T00:09:00.001+03:002011-05-27T00:09:10.785+03:00Πορεία προς τον Άγιο Ιωάννη το Ρώσσο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://evianews.files.wordpress.com/2009/06/25ac25ce25b325ce25b925ce25bf25cf25822b25ce25b925cf258925ce25ac25ce25bd25ce25bd25ce25b725cf25822b25cf258125cf258e25cf258325ce25bf25cf25822b25ce25b525ce25ba25ce.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="http://evianews.files.wordpress.com/2009/06/25ac25ce25b325ce25b925ce25bf25cf25822b25ce25b925cf258925ce25ac25ce25bd25ce25bd25ce25b725cf25822b25cf258125cf258e25cf258325ce25bf25cf25822b25ce25b525ce25ba25ce.jpg" width="400" /></a></div><br />
Από το απόγευμα της προηγούμενης δεκάδες χιλιάδες πιστοί ξεκινούν με τα πόδια από τη Χαλκίδα, την Αρτάκη, τα Ψαχνά και τις γύρω περιοχές για να φτάσουν μετά τα μεσάνυχτα στο Προκόπι στον Άγιο Ιωάννη το Ρώσσο.<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: center;"><iframe frameborder="0" height="350" marginheight="0" marginwidth="0" scrolling="no" src="http://maps.google.com/maps?f=d&source=s_d&saddr=Chalcis+34100,+Greece&daddr=%CE%9A%CE%B7%CF%81%CE%AD%CF%89%CF%82+34004,+Greece+(Agios+Ioanni+Rossos)&hl=en&geocode=FUbkSgIdJPdnASmnrLLrORahFDGAhbniLL0ABA%3BFWsGTwId-3JmASFAAOaunvwW_w&mra=ls&sll=38.623308,23.510742&sspn=1.13082,1.766052&ie=UTF8&ll=38.597554,23.549194&spn=0.375652,0.583649&z=10&output=embed" width="425"></iframe></div><small><a href="http://maps.google.com/maps?f=d&source=embed&saddr=Chalcis+34100,+Greece&daddr=%CE%9A%CE%B7%CF%81%CE%AD%CF%89%CF%82+34004,+Greece+(Agios+Ioanni+Rossos)&hl=en&geocode=FUbkSgIdJPdnASmnrLLrORahFDGAhbniLL0ABA%3BFWsGTwId-3JmASFAAOaunvwW_w&mra=ls&sll=38.623308,23.510742&sspn=1.13082,1.766052&ie=UTF8&ll=38.597554,23.549194&spn=0.375652,0.583649&z=10" style="color: blue; text-align: left;">View Larger Map</a></small><br />
<br />
Έχω επισκεφτεί τον 'Αγιο τη μέρα της γιορτής του.....οι άνθρωποι στο δρόμο είναι κάτι φανταστικό....και το βράδυ η ευλογημένη αγρυπνία με Αγιορείτες ιερομόναχους και ψάλτες...!!!</div>ΔΗΜΗΤΡΙΟΣhttp://www.blogger.com/profile/06788383920968452314noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-74035489842596710482011-03-18T18:41:00.000+02:002011-03-18T18:41:42.643+02:00Θρησκεία και Περιβάλλον<a href="http://blogs.sch.gr/greenteens/thriskia-k-periballon">Θρησκεία και Περιβάλλον</a>Περιηγητήςhttp://www.blogger.com/profile/14346539038876955403noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-9125582128966648342011-02-23T00:32:00.000+02:002011-02-23T00:32:58.743+02:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">"Πάντα μοι ἔξεστιν, ἀλλ' οὐ πάντα συμφέρει" Απόστολος Παύλος<br />
<br />
<br />
<span style="color: white;">.</span></div>Περιηγητήςhttp://www.blogger.com/profile/14346539038876955403noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-62022186460505903702011-02-11T14:16:00.000+02:002011-02-11T14:16:10.949+02:00Ομιλία "Περί Ψυχής"<a title="View περί ψυχής on Scribd" href="http://www.scribd.com/doc/33402753/περί-ψυχής" style="margin: 12px auto 6px auto; font-family: Helvetica,Arial,Sans-serif; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; font-size: 14px; line-height: normal; font-size-adjust: none; font-stretch: normal; -x-system-font: none; display: block; text-decoration: underline;">περί ψυχής </a> <object id="doc_836176314943699" name="doc_836176314943699" height="600" width="100%" type="application/x-shockwave-flash" data="http://d1.scribdassets.com/ScribdViewer.swf" style="outline:none;" > <param name="movie" value="http://d1.scribdassets.com/ScribdViewer.swf"><param name="wmode" value="opaque"><param name="bgcolor" value="#ffffff"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowScriptAccess" value="always"><param name="FlashVars" value="document_id=33402753&access_key=key-zytjfvsdcuvjkaplp9u&page=1&viewMode=list"><embed id="doc_836176314943699" name="doc_836176314943699" src="http://d1.scribdassets.com/ScribdViewer.swf?document_id=33402753&access_key=key-zytjfvsdcuvjkaplp9u&page=1&viewMode=list" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" height="600" width="100%" wmode="opaque" bgcolor="#ffffff"></embed> </object>ΔΗΜΗΤΡΙΟΣhttp://www.blogger.com/profile/06788383920968452314noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-45906352706599037972011-01-17T15:39:00.004+02:002011-01-17T15:40:50.728+02:00Ζωή σαν το κεράκι...<i><br />
</i><br />
<i>Στον άγιο Σεραφείμ άρεσε να παρομοιάζη την ανθρώπινη ζωή με ένα κερί.Ένα πλήθος από κεριά έκαιγαν μέσα στο κελλί του μπροστά στις εικόνες. Όσο περισσότεροι έρχονταν- και οι επισκέπτες όλο και αυξάνονταν χρόνο με τον χρόνο-τόσο περισσότερα κεριά του έφερναν.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Η ζωή μας έλεγε ο στάρετς , μπορεί να συγκριθή με μια λαμπάδα καμωμένη από κερί με φυτίλι, που καίει με μια φλόγα που εμείς ανάψαμε. Το κερί είναι η πίστη μας, το φυτίλι η ελπίδα μας, και η φλόγα η αγάπη που ενώνει την πίστη μαζί με την αγάπη , όπως το κερί και το φυτίλι καίνε μαζί με αποτέλεσμα τη φωτιά.</i><br />
<i>Ένα κερί κακής ποιότητας βγάζει όταν το ανάβης και όταν το σβήνης μια άσχημη μυρωδιά. Όμοια είναι και η ζωή ενός αμαρτωλού.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>Κοιτώντας ένα κερί-κυρίως μέσα στην εκκλησία- σκεπτόμαστε πάντα την αρχή , το ξετύλιγμα της ζωής μας και το τέλος της: όπως λειώνει ένα αναμμένο μπροστά στο πρόσωπο του Θεού, έτσι και κάθε στιγμή, λιγοστεύει η ζωή μας πλησιάζοντας προς το τέρμα της.</i><br />
<i>Αυτή η σκέψη θα μάς βοηθήση να μη διασπώμεθα στην εκκλησία, να προσευχώμαστε με περισσότερη θέρμη και να κάνουμε το παν για να μοιάσει η ζωή μας με μια λαμπάδα από αγνό κερί , που καίγεται και σβήνει χωρίς άσχημη μυρωδιά.</i><br />
<i><br />
</i><br />
<i>(από τον βίο του αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ που γιορτάζει σήμερα με το παλαιό εορτολόγιο, της Ελένης Γκοραϊνωφ , εκδ. Τήνος σελ 118 )</i><br />
<br />
<br />
<a href="http://misha.pblogs.gr/2011/01/san-to-keraki.html">http://misha.pblogs.gr/2011/01/san-to-keraki.html</a><br />
<br />
<br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white;">. </span>Περιηγητήςhttp://www.blogger.com/profile/14346539038876955403noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-21939692880541734402011-01-16T12:58:00.000+02:002011-01-16T12:58:03.900+02:00Καλό ταξίδι...<span class="Apple-style-span" style="color: #cfe2f3;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #cfe2f3;"><b><br />
</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #cfe2f3;"><b><br />
</b></span><br />
<b>Εκοιμήθη εχτές η πολυαγαπημένη μητέρα του Μήτσου. </b><br />
<b>Καλό παράδεισο ας έχει και ας πρεσβεύει υπέρ όλων ημών. </b><br />
<b>Μνήσθητι Ευανθίας. </b><br />
<b><br />
</b><br />
<b><br />
</b><br />
<div style="text-align: left;"><b><i style="color: #999999;"> </i>Περιηγητής</b></div><b><span class="Apple-style-span" style="color: #cfe2f3;">.</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="color: #cfe2f3;"><br />
</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="color: #cfe2f3;"><br />
</span></b>Περιηγητήςhttp://www.blogger.com/profile/14346539038876955403noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-28897685929957364902011-01-15T20:53:00.002+02:002011-01-15T22:14:49.365+02:00Ανάγκη καλών πνευματικών<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><br />
Οι άνθρωποι σήμερα είναι κουρασμένοι, ζαλισμένοι και σκοτισμένοι από την αμαρτία και τον εγωισμό. Γι’ αυτό υπάρχει ανάγκη, περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, από καλούς πνευματικούς, που θα πλησιάζουν τους ανθρώπους απλά και με πραγματική αγάπη και θα τους καθοδηγούν με διάκριση, για να ειρηνεύουν. Χωρίς καλούς πνευματικούς αδειάζουν οι εκκλησίες και γεμίζουν τα ψυχιατρεία, οι φυλακές και τα νοσοκομεία. Πρέπει να συναισθανθούν οι άνθρωποι ότι ταλαιπωρούνται , γιατί είναι μακριά από τον Θεό, να μετανοήσουν και να εξομολογηθούν ταπεινά τις αμαρτίες τους.<br />
Η εργασία του πνευματικού είναι εσωτερική θεραπεία. Δεν υπάρχει ανώτερος γιατρός από τον έμπειρο πνευματικό , που εμπνέει εμπιστοσύνη με την αγιότητά του, πετάει από τα ευαίσθητα πλάσματα του θεού τους λογισμούς που φέρνει το ταγκαλάκι και θεραπεύει ψυχές και σώματα δίχως φάρμακα, με την Χάρη του Θεού.<br />
<br />
Ο πνευματικός, όταν έχη θείο φωτισμό, πνεύμα Θεού, καταλαβαίνει και διακρίνει καταστάσεις, και μπορεί να δίνη σωστές κατευθύνσεις στις ψυχές. Καλά είναι να μην έχει πολλές απασχολήσεις, για να μπορή να διαθέτη τον απαιτούμενο χρόνο για την κάθε ψυχή και να κάνη σωστά την δουλειά του. Διαφορετικά, παθαίνει ό,τι και ένας καλός χειρουργός , που, όταν κάθε μέρα έχη να κάνη πολλές εγχειρήσεις, κουράζεται και είναι φυσικό να μην αποδίδη όσο μπορεί. Γι’ αυτό δεν χρειάζεται να αναμιγνύεται σε πολλά τα οικογενειακά θέματα, αλλά να περιορίζεται σε ό,τι σχετίζεται με την συγκεκριμένη κάθε φορά ψυχή , ώστε να έχη τον χρόνο να την βοηθήση αποτελεσματικά. Ούτε όμως ο εξομολογούμενος πρέπει να απασχολή τον πνευματικό με θέματα για τα οποία μπορεί να ρωτήση άλλους πιο αρμόδιους , να τον ρωτάη π.χ. ποιο σπίτι να νοικιάση ή σε ποιο φροντιστήριο να στείλη το παιδί του κ.λπ.<br />
<br />
Στην εξομολόγηση κρίνεται και ο εξομολογούμενος και ο πνευματικός. Πολύ βοηθάει για την καθοδήγηση της ψυχής η ελευθερία η πνευματική . Να μην ακολουθή δηλαδή ο πνευματικός κάποια γραμμή που του βάζουν οι άλλοι, αλλά να βλέπη τι λένε οι Πατέρες και να ενεργή με διάκριση ανάλογα με τον άνθρωπο , με την πτώση, με την μετάνοια. Βλέπω όμως μερικές φορές ότι δεν υπάρχει ειλικρίνεια. Μερικοί που έχουν ευθύνη για τις ψυχές δεν κάθονται να πουν στον άλλον, που είναι λ.χ. μπλεγμένος με μάγους, με πλανεμένους κ.λπ. , μια κουβέντα, να τον προβληματίσουν λίγο, να πάρουν μια θέση, για να μην έχουν φασαρίες μαζί τους. Δηλαδή , για να μην τα χαλάσουμε με τον έναν και με τον άλλον και για να λένε καλά λόγια για μας, να αφήσουμε τον άνθρωπο να καταστραφή και να χαίρεται ο διάβολος.<br />
<br />
<br />
Από το βιβλίο: «ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ<br />
ΛΟΓΟΙ Γ΄<br />
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ»<br />
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ<br />
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»<br />
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ<br />
2007<br />
<br />
<br />
<a href="http://www.gonia.gr/gonia.php?article=4550">http://www.gonia.gr/gonia.php?article=4550</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="color: white;">.</span>Περιηγητήςhttp://www.blogger.com/profile/14346539038876955403noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-38326401342669970242011-01-15T20:36:00.000+02:002011-01-15T20:36:21.207+02:00Καλή και ευλογημένη χρονιά<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1myblog.pblogs.gr/files/353649-21872_103602789664947_100000456797041_95003_528913_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1myblog.pblogs.gr/files/353649-21872_103602789664947_100000456797041_95003_528913_n.jpg" /></a></div><div align="center"><strong><span style="color: #7f6000;">Καλή και ευλογημένη χρονιά σε όλους!</span></strong></div><br />
<br />
<br />
<span style="color: white;">,</span>Περιηγητήςhttp://www.blogger.com/profile/14346539038876955403noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-5740409259203939792010-12-24T19:36:00.000+02:002010-12-24T19:36:48.558+02:00Καλά Χριστούγεννα<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; position: relative ! important; text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.saint.gr/photos/standard/1225/gennisis02.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="http://www.saint.gr/photos/standard/1225/gennisis02.jpg" width="488" /></a></div><span style="color: navy;"><b><br />
</b></span><br />
<span style="color: navy;"><b>Ἡ παρθένος σήμερον<br />
τὸν ὑπερούσιον τίκτει<br />
καὶ ἡ γῆ τὸ σπήλαιον<br />
τῷ ἀπροσίτῳ προσάγει.<br />
Ἄγγελοι μετὰ ποιμένων<br />
δοξολογοῦσι·<br />
Μάγοι δὲ μετὰ ἀστέρος<br />
ὁδοιποροῦσι·<br />
δι’ ἡμᾶς γὰρ ἐγεννήθη<br />
παιδίον νέον, ὁ πρὸ αἰώνων Θεός.<br />
<br />
<i>Κοντάκιον Ἁγ. Ρωμανοῦ τοῦ Μελῳδοῦ. </i></b><i> </i></span></div><div style="margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; position: relative ! important; text-align: center;"><span style="color: navy;"><b><i><br />
</i></b></span><br />
<span style="color: navy;"><b><i><br />
</i></b></span><br />
<span style="color: navy;"><b><i><br />
</i></b></span><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="color: navy; font-size: large;">Χρόνια πολλά σε όλους, η γέννησις του Χριστού, να φέρει στις καρδιές μας ευλογία, αγάπη, ειρήνη, ελπίδα.</span></b><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="color: navy; font-size: large;"><br />
</span></b><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: navy; font-size: large;"><b>Καλά Χριστούγεννα!</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: navy;"><b><br />
</b></span><br />
<b><span class="Apple-style-span" style="color: navy;">.</span></b></div><div style="margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; position: relative ! important; text-align: center;"><b><i><span class="Apple-style-span" style="color: #cfe2f3;">.</span></i></b></div>ΔΗΜΗΤΡΙΟΣhttp://www.blogger.com/profile/06788383920968452314noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-71220085730570838292010-12-04T11:34:00.000+02:002010-12-04T11:34:52.619+02:00Πλήθυναν τὰ λόγια καὶ λιγόστεψαν τὰ βιώματα!Στὴν ἐποχὴ μας, πλήθυναν δυστυχῶς τὰ λόγια καὶ λιγόστεψαν τὰ βιώματα, διότι ἐπηρεάστηκαν οἱ ἄνθρωποι πάλι ἀπὸ τὸ κοσμικὸ πνεῦμα, ποὺ ἐπιδιώκει ὅλο τὶς εὐκολίες καὶ ἀποφεύγει τὸν σωματικὸ κόπο. Ἀναπαύονται δηλαδὴ οἱ περισσότεροι ἀπὸ ἐμᾶς στὸ πολὺ διάβασμα καὶ στὴν λίγη ἤ καθόλου ἐφαρμογὴ. Θαυμάζουμε μόνον τοὺς Ἁγίους Ἀθλητὰς τῆς Ἐκκλησίας μας, χωρίς νὰ μπορέσουμε νὰ καταλάβουμε τὸν κόπο τους, γιὰ νὰ τους ἀγαπήσουμε και νὰ ἀγωνισθοῦμε ἀπὸ φιλότιμο νὰ τοὺς μιμηθοῦμε.<div><br />
</div><div>Ἀπὸ τὸ βιβλίο: Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, <i>Ἐπιστολὲς</i>, </div><div>ἐκδ. Ἱ. Ἡσυχ. "Εὐαγγ. Ἰωάννης ὁ Θεολόγος", </div><div>Σουρωτή Θεσσαλονίκης 1994, σ. 132</div><div><br />
</div><div><br />
</div><div>Τὸ διαβάσαμε στὸ περιοδικὸ "Παρακαταθήκη" <a href="http://parakatathikh.blogspot.com/">http://parakatathikh.blogspot.com/</a></div><div><br />
</div><div><br />
</div><div><span class="Apple-style-span" style="color: white;">.</span></div><div><br />
</div><div><br />
</div>Περιηγητήςhttp://www.blogger.com/profile/14346539038876955403noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5536858687177425511.post-62153438462621931432010-12-03T15:05:00.000+02:002010-12-03T15:05:06.868+02:00Παρακαταθήκη • Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2010, τ. 74Διαβάστε το νέο τεύχος του περιοδικού το οποίο ακολουθεί.<br />
Επίσης μπορείτε να επισκευτείτε τον δικτυακό τόπο "<a href="http://www.orthodoxnet.gr/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=143">Ορθόδοξος Λόγος - Παρακαταθήκη</a>" ή το ιστολόγιο του περιοδικού "<a href="http://parakatathikh.blogspot.com/">Παρακαταθήκη</a>".<br />
<a href="http://www.scribd.com/doc/44588236/%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7-%E2%80%A2-%CE%A3%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%AD%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%9F%CE%BA%CF%84%CF%8E%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82-2010-%CF%84-74" style="-x-system-font: none; display: block; font-family: Helvetica,Arial,Sans-serif; font-size-adjust: none; font-size: 14px; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 12px auto 6px auto; text-decoration: underline;" title="View Παρακαταθήκη • Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2010, τ. 74 on Scribd"><br />
</a><a href="http://www.scribd.com/doc/44588236/%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7-%E2%80%A2-%CE%A3%CE%B5%CF%80%CF%84%CE%AD%CE%BC%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%9F%CE%BA%CF%84%CF%8E%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82-2010-%CF%84-74" style="-x-system-font: none; display: block; font-family: Helvetica,Arial,Sans-serif; font-size-adjust: none; font-size: 14px; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 12px auto 6px auto; text-decoration: underline;" title="View Παρακαταθήκη • Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2010, τ. 74 on Scribd">Παρακαταθήκη • Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2010, τ. 74</a> <object data="http://d1.scribdassets.com/ScribdViewer.swf" height="600" id="doc_271383563821141" name="doc_271383563821141" style="outline: none;" type="application/x-shockwave-flash" width="100%"> <param name="movie" value="http://d1.scribdassets.com/ScribdViewer.swf"> <param name="wmode" value="opaque"> <param name="bgcolor" value="#ffffff"> <param name="allowFullScreen" value="true"> <param name="allowScriptAccess" value="always"> <param name="FlashVars" value="document_id=44588236&access_key=key-1u83030gt28pr1u2zoft&page=1&viewMode=list"> <embed id="doc_271383563821141" name="doc_271383563821141" src="http://d1.scribdassets.com/ScribdViewer.swf?document_id=44588236&access_key=key-1u83030gt28pr1u2zoft&page=1&viewMode=list" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" height="600" width="100%" wmode="opaque" bgcolor="#ffffff"></embed> </object> <br />
<br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #cfe2f3;">.</span>Περιηγητήςhttp://www.blogger.com/profile/14346539038876955403noreply@blogger.com0